Ширығу
Сыпырмай томағасын Лашын-жырдың,
Жанымды аш қасқырша ашындырдым!
Бағымды базбіреуше базарламай,
Барымды оңды-солды шашып жүрмін.
Жазда ауылға бара қалсаң, қымыз көп
Жазда ауылға бара қалсаң, қымыз көп.
Қымызды үйден ынтызарын кім үзбек?
Ақын үйден аттап шықса, «адасар»
Қызық қуып,
Жетісай желектері
«Бірі – Маржан,
Бірі – Тоғжан, Əйгерім..,
Ажарына арбалғандай ай, көгің,
Жетісайда жеті жүз қыз бар» – десе,
Көк көйлек
Көктемде мынау көңілден көшсін қаяу-мұң,
Көк көйлегіңді киіп бір шықшы, аяулым.
Көк белмен көшіп, көкжиек асып кетейік,
Бетке алып біздер тамаша, думан, той аулын.
Ашылып жас желектей желге іреңі
Ашылып жас желектей желге іреңі,
Жүрегім сені көріп елжіреді.
Жүрегім елжіресе...
Көкіректе
Мұң мен Шаттық алмасады, Гүлмарал
Мұң мен Шаттық алмасады, Гүлмарал,
Көңіл гүлін қар басады, Гүлмарал.
Аспан, Жерде бірін-бірі ала алмай
Өмір, Өлім арбасады, Гүлмарал.
Қайта жанды өшкен нұрым
Қайта жанды өшкен нұрым,
Қайта оралды көшкен күнім.
Көктөбеге шақырғандай
Көктемеде өскен гүлім.
Шабытсыз ақ қағазға қонбайды өлең
Шабытсыз ақ қағазға қонбайды өлең,
Жазықсыз, жай түспесе, жанбайды емен...
Жаныма бір жұбаныш болар ма деп
Жолыңа жанарымды жалғай берем.
Кеш көрдім бе, айтшы, əлде, кезінде ме
Кеш көрдім бе, айтшы, əлде, кезінде ме –
Жанға жағып барады сөзің неге?
Тал бойымды еріткен ерке қылық
Көзіңде ме,
Қыз он беске келгенде...
Қыз он беске келгенде құлпырады,
Жанарында күлімдеп Күн тұрады.
Қылығында қыл нəзік сезім ойнап,
Бұрымында бұрқырар гүлтұмары.
Қырмызы гүл жайлады құба белді
Қырмызы гүл жайлады құба белді.
Құрғыр қыздар құлпырып шығады енді!
Есіңді алған қылығы еркелердей
Сылқ-сылқ күліп шалғынға бұлақ енді.
Жылдар салып араға
Жылдар салып араға,
Өмір өтіп бара ма:
Көңіл шіркін, күздегі,
Жапырақтай сарала.
Қоштаса біл
Жарқын жүзін бұлт шалады Күннің де,
Жартыкештеу ғұмыры бар гүлдің де.
Жүрек сыздап, жаның жылап тұрса да
Қоштаса біл, көз жасыңды білдірме.
Тəтті күннің тауысып талай дəмін
Тəтті күннің тауысып талай дəмін,
Өтті білем басымнан бал айларым? –
Ерте күздің нұрымен енді, міне,
Еріте алмай отырмын самай қарын.
Аз білерсің мен жайлы, көп білерсің...
Аз білерсің мен жайлы, көп білерсің...
Бірмезгіл көңілге аза шектірерсің.
Өлеңіне өлмейтін өмір тілеп
Жер бетінен бір ақын өтті дерсің.
Құшағын жайған саған, жайған маған
Құшағын жайған саған, жайған маған
Жаз өтті жайма-шуақ жайраңдаған.
Қазір-ақ қасыңа ұшып барар ем-ау,
Қайран-ай, қанат бітсін қайдан маған!.
Көңілім сұлулыққа бір қанбады
Көңілім сұлулыққа бір қанбады.
Ол мені бірде алдады, бірде арбады.
Көзіме өткен-кеткен елес беріп,
Өзіңе айтылмаған сыр қалмады.
Сен өрімдейсің
Сен өрімдейсің,
Көктемнің жаңа шыққан көгіндейсің.
Көңілім көксегенмен,
амалым не,
Болды ғой сыз өткендей табанымнан
Болды ғой сыз өткендей табанымнан,
Қар жауды, қалқам, неге қабағыңнан?
Мен де бір нəзік гүл ем...
Суық сорып,
У-зəрді жалғыз ғана мен ішем бе?
У-зəрді жалғыз ғана мен ішем бе? –
Жүректің жүдеп жүрген емі сенде.
Көрмеймін дегеніңе көнемін бе,
Келмеймін дегеніңе келісем бе?
Асылға балап сені Аққу дедім
Асылға балап сені Аққу дедім,
Аққудан кем емессің,
нақ білгенім.
Құс-көңіл күнде өзіңе ынтыққанмен,
Адамға ала бөлмес қазынасын
Адамға ала бөлмес қазынасын
Жақсының өкпесінен назы басым.
Жаныңа жайма-шуақ жарық сеуіп
Жалт етіп бір қараса, жазыласың.
Мен саған бірде көктем, бірде күзбін
Мен саған бірде көктем, бірде күзбін.
(Көңілде құйын ойнап жүр ме біздің?..)
Тұманды, күмəндімін күздігүні,
Көктемде саған арнап гүлдер үздім.
Жүрегім бірде күлер, бірде жылар...
Жүрегім бірде күлер, бірде жылар...
Ол, шіркін, кімге ғашық, кімге құмар?
Аужайын көңіліңнің айтпағанмен,
Хал-жайын махаббаттың білген ұғар.
Сен ауырды дегенде...
Ауырма, беу бейкүнə құсым менің,
Беймезгіл бозармасын түсің де өңің.
Далада көктем, жаз тұр сені күтіп,
Пердесін терезеңнің түсірмегін.
Кеудеңді құйын кеулеп, жел кергенде
Кеудеңді құйын кеулеп, жел кергенде,
Түседі-ау ғазиз басың сергелдеңге.
Емінген елігіне ессіз жүрек
еншісін егеленбей ем көрген бе?
Көргенім – көріскенім аңсап келіп
Көргенім – көріскенім аңсап келіп.
Көркіңе бек жарасар кəмшат бөрік.
Шөлімді қандырдың-ау, қалқатайым,
түн іші тіл ұшына бал сап беріп.
Сəукеле – сəулешімнің салтанаты
Сəукеле – сəулешімнің салтанаты.
Салтанат – сағындырған қалқам аты.
Мақпалдай майдақоңыр мінезі бар,
Жарасқан жамалына мархабаты.
Елжіреуік бір сезім езді ырқымды
Елжіреуік бір сезім езді ырқымды...
Көмейіме кептеліп сөз де іркілді.
Келтіре алмай отырмын сені бермен,
Өлтіре алмай отырмын көз құртымды.
Мезгіл ауып барады Қарашаға
Мезгіл ауып барады Қарашаға,
Хал-жайыма Қараша караса ма?
Əлі күнге өзіңді аңсай берем
Жəрмеңкесі жастықтың тараса да.
Бозқараған
Тереземнің тұсында Бозқараған
бойжетіпті.
Көбейді көз қадаған.
Саяқ көзден сақтанып саябанда
Астана-Нұрсұлтан
Тегінен таралған соң асылдардың,
Астанам берекеңді қашырмадың.
«Нұр-Сұлтан» саналасың алтын діңгек,
Толғаған тариxында ғасырлардың.
Жұлдым, таттым талайын көк алманың
Жұлдым, таттым талайын көк алманың,
Сүйдім, таптым деп жəне көп алдандым.
Қанша қыз бар қалада...
Сенен бірақ
Маған деген бейілің алабөтен
Маған деген бейілің алабөтен –
Теңіз бе екен,
тау ма екен,
дала ма екен?!
Пікірлер
-
Баян
Керемет -
Адина
Өте күшті әдемі ұнады -
Нұрәли
Маған ұнады -
Гулмира
Әдемі -
Толғанай
Ұнады
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі