Өлең, жыр, ақындар

Поэзия

Әкем маған жаттатқызды бірде аят,
Қияқтай ай көк желкемде тұрды аяп.
Қойнымдағы қағазымды су-су ғып
Жаңбыр талай жазып берді рубаят.

Толық

Жапырақтар жылайды..

Көбелектер іше ме
гүл шырынын,
Мазамды алмай бір сәтке
тыншы, мұңым.

Толық

Ауыл қарттары

Дүниеге келер бір рет,
Дария-кеуде,
Тау-мүсін,
Құрыштан құйған құдірет –

Толық

О, туған жер

О, туған жер, барымның
Сәттілері сенікі.
Балы болса жанымның
Тәттілері сенікі.

Толық

Тұлып

Көкжиектен күн де күліп шығады,
Күллі жанға жетіп жатыр шуағы.
Бірақ сонау сұрапылдың кезінде
Болған бір жай көз алдымда тұр әлі.

Толық

Іздедім сені

Ұстатпай кеткен саусағын,
Сен менің тәтті түсім ең...
Іздедім сені қанша жыл
Қаптаған жұлдыз ішінен.

Толық

Қабаған ит

...Дөң басында бір ақ боз үй тұратын,
Жолаушы атын соған қарай бұратын.
Өз үйіне келгендей-ақ мәз болып,
Кірген адам көңілденіп шығатын.

Толық

Бозторғай

Әдейі мынау қыр үшін
Оянып таңның алдында,
Даланың сансыз дыбысын
Көмейге құйып алдың ба?

Толық

Құлын

Табиғаттың осындай бір қастығын
Көрмейін деп бұлт астына қашты күн.
Жаңа ғана енесіне жай түсіп,
Жапан дүзде қала берді жас құлын.

Толық

Мұхтар аға

Аспаның да аман, жер де аман,
Ардағым, қалған артыңда...
Баяғы далаң – сол далаң,
Дүние – көрген қалпыңда.

Толық

Оймауыт

Бір өзің жайлап жалғанды,
Жатырсың шалғай аймақта,
Жастанып құба жоңдарды,
Шаң мен шудан аулақта.

Толық

Ай... Нұр...

Боздап алам,
Әппақ ары өмірден озған адам.
Өмірі ойран болып, тозған адам.
Көктем күні қар жауып үсіп қалды-ау,

Толық

Жұма... Тоналу...

Сынық көңіл, бетін бұрған жыраға,
Тұла бойым тұнып қапты күнәға.
Уайымдап қабірдегі күнімді,
Барғым келді бүгін намаз жұмаға...

Толық

Біз екеуміз ойда жоқта кезіктік

Біз екеуміз ойда жоқта кезіктік,
Тағдыр ма екен?
ұқпадым.
Жан едім мен - жүрегі шер,

Толық

Мұншама ауыр болар ма еді күзгі өлең?

Мұншама ауыр болар ма еді күзгі өлең?
Көңіл мынау,
бір үмітті үзбеген.
Сәттер ғайып біз деген.

Толық

Күндер қалды

Күндер қалды,
сағынышпен өткен көп.
Күндер қалды,
көздің жасын төккен көп.

Толық

Жұлдыз көп

Жұлдыз көп,
түн қойнында жымыңдаған.
Жымыңдап,сан тағдырдан сыр ұрлаған.
Мен — Күнмін,

Толық

Көздерімнен күнді өшіргім келмейді

Көздерімнен күнді өшіргім келмейді,
Жалт еткен сәт,
жарты әлемді жылытқан.
Жүрегімнен жырды өшіргім келмейді,

Толық

Бақыт кейде болады екен қас қағым

Бақыт кейде болады екен қас қағым.
Ғайыбыңды кім білген?
Кездер қайда?
көздерімде күн күлген,

Толық

Досты сағыну

Болса да жаным сергелдең,
Өлеңді ғана дем көргем,
Асу да асу белдерден,
Құла дүз, елсіз, шөлдерден,

Толық

Сен сүйетін көктемімнің көзінен

Сен сүйетін көктемімнің көзінен,
Мөлтілдетіп тамшы мұң.
Тайқымаған тағдырымның тезінен,
Тағы бір сыр аршыдым.

Толық

Маңдайдағы бағым сірә, бес елі

Маңдайдағы бағым сірә, бес елі,
Аз болмады соған лайық сорым да.
Бір кем дейді,
Дүниенің есебі.

Толық

Іздемейсің, біздер сірə, бөтенбіз?

Іздемейсің, біздер сірə, бөтенбіз?
Бəлкім, бəлкім,
Болдық іңкəр бекер біз?
Жапырағы желмен ұшып жоғалған,

Толық

Өн бойымның өлең бе әлде киесі?

Өн бойымның өлең бе әлде киесі?
Мен еместей.
Мына жанның иесі.
Жұдырықтай жүрегімен алысқан.

Толық

Үнсіздіктің ұлылығын ұқтырып

Үнсіздіктің ұлылығын ұқтырып,
Жанарларға сағыныштан шық тұнып.
Әр күн сайын,
Бақыт кейпін безбендеп,

Толық

Сыр іздеп өткен күннен

Сыр іздеп өткен күннен,
Кеткен күннен.
Күмілжіп,
кімге айтамын, өкпемді мен?

Толық

Қара шаңырақ

Жасырып қайтем жарамды,
Асырып қайтем бағамды.
Ауылдан ұзап көрмеген
Көшіріп алдым анамды.

Толық

Ләңгі

Күзгі талдай төгілген жапырағы,
Көңіл құсым ойларға батырады.
Қиялымды қытықтап анда-санда,
Балалығым қол бұлғап шақырады.

Толық

Көкпар

Көңілің мен кеңейтіп керегеңді,
Көкпар шіркін қоздырар делебеңді.
Ұрпағына қалдырған ұлы өнерді
Бабаларым не деген көреген-ді!

Толық

Тасаттық

Діңгегің де, тілің менен ділің де,
Барлығы да оралады түбінде.
Құндылықтың құнары бар өйткені
Қазағымның дәстүрі мен дінінде.

Толық

Жеті шелпек

Таңсық емес ауылдағы қауымға,
Мейлі, қар ма, нөсерлеткен жауын ба?
Ойнап жүрген балаларды шақырып
Жеті шелпек тарататын ауылда.

Толық

Таба нан

Дүние түгел балқитын,
Шұғыла шашып таңынан.
Сағыныш исі аңқитын
Анамның таба нанынан.

Толық

Бесік

Терең оймен тербетіп қаламымды,
Жылуына бөлейтін жанарымды.
Сыны кетпей әлі де сақтаулы тұр
Менің жатқан бесігім бала күнгі.

Толық

Адыраспан

«Ассалаумағалейкүм, адыраспан,
Сені бізге жіберді Омар-Оспан».
Осылай деп бұл қазақ,
Сәлем беріп,

Толық

«Келін» хикаясы

Желбіретер жел сөздің жалауын да,
Жандыратын қалжыңның қалауын да.
Көңілдер мен пейілдер өз алдына,
Айтып жүрер қызықтың бәрі ауылда.

Толық

Оралу

Азынап астыменен тұнық көктің,
Бұлттарын бесін ауа қуып жеттім.
Бұл менің ауылым ғой,
Ауылымнан,

Толық

Қайықсыз қасіретті кешіп ерен

Қайықсыз қасіретті кешіп ерен,
Шер жұтып, мұңға батты-ау есіл өлең.
Сәбиін жүрегімнің жұбатайын,
Өмірге өкпе артамын несіне мен.

Толық

Камелия

Ақ қардың арасында тауда көшкен,
Тап-таза шаң-тозаңнан аулақ өскен.
Камелия дейтұғын гүлді көріп,
Бір сәтке айырылып қалғам естен.

Толық

Сөйлейтін гүл...

Мен бір гүлді сүйіп келем,
Тұла бойы – тұнық АР.
Өзімді де биік көрем,
Оның да өз шыңы бар.

Толық

Түс

Түсіме енді керім қыз ерке,
Кейіпкеріндей «мың бір түн».
Қуанышпенен оянып ерте,
Көңілдің сырдым мұң бұлтын.

Толық