Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (352)

Туған жер — алтын бесік

Атқан таң, арайлы күн, аманбысың?
Самғайды сахарадан саған құсым.
Қымыздай тәтті тірлік, көрмек тірлік,
Сүйем мен сені осынау далам үшін.

Толық

Күзгі жапырақтар

Біздің өмір, жақсы дәурен жаз еді,
Адам көзі бізді көріп мәз еді,
Шулы тірлік, думан достық мереке
Heгe қысқа, неге мұнша аз еді?!

Толық

Қажымұқан

Мүлде сирек көк шөбі құба жонда,
Мүлде сирек бір қазақ жатыр ұйықтап.
Айтарсың - деп кейінгі сұрағанға
Беріп кеткен тарихқа атын мықтап.

Толық

Ініме

Сен де, мен де — әкемнің
Өмірінің куәсі.
Сенде тұрған секілді
Менен соңғы бір жасы.

Толық

Ташкент құшағында

Шаһар Ташкент төбесінен үңілсең,
Зор биіктен көре алмайсың үйін сен.
Ақ жазықтың ортасында керіліп
Секілді бір жатқан адам киімшең.

Толық

Оралайық, Ақбоз ат

Оралайық, Ақбоз ат,
Олжамыз аз демейік.
Дем ал сен де, бел босат,
Қоржын басын көрейік!

Толық

Ұстазға

Мен — шәкірт оған сәби күндерімнен,
Ол — ұстаз сырласатын кіл менімен.
Мыңдаған қара бала біледі оны,
Мектепке соларменен ол бірге кірген.

Толық

Жеңістің философиясы

Есімде — бес өріп сөз — соғыс атты,
Ұмытпан ес аманда со бір шақты.
Барым мен бақытымды бала күнгі
Жұлып ап,

Толық

Асыл аға, ер ұстаз

Кішіпейілдік,
ақжарқындық, жомарттық,
Жақсылықшыл қасиетімен жолы артық,
Атынды да жұмсақ үнмен атайтын,

Толық

ШаҺсәнәм

Бұл — күн десем, бұлбұл десем нанбас ең,
Мен қайтейін, ол теңеуге бармас ем,
Егер Шаржоу аспанының астында,
Ол секілді естімесем әнді әсем!

Толық

Соқты боран

Соқты боран,
«Соқты» деген жай сөз ол.
Көз алдында көрінбейді созған қол.
Аппақ болып шыға келер әп-сәтте

Толық

Астанаға сәлем де

Аттанарда ауылдан
Қарап едім әжеме:
─ Қош тұр, ұлым, бар жылдам,
Астанаға сәлем де! —

Толық

Ана туралы жыр

Әлемнің жарығын,
Сыйладың сен маған.
Даланың әр гүлін,
Жинадың сен маған.

Толық

Балқадиша

Балқадиша, бал еркесі Нұраның,
Сен әсемсің — сен де сұлу бір ағын.
Сенің көзің жағар болса шырағын,
Іздемеймін мен киіктің лағын.

Толық

Ахаң туралы аңыз

Алламен атың ұқсас арыстаным,
Шыққанда Лаухил Махфуз – ғарыштан үн.
Тіл қатқан сол Тәңірге адамзаттан –
Сен едің, құлақта әлі дауыстарың.

Толық

Ахаң туралы ой

Жаралып асыл Торғай топырағынан
Қазаққа болып кеткен ортақ ұлан.
Ұлдар көп, ең бастығы Байтұрсынұлы –
Ахаң – деп, өз ағам деп ел таныған.

Толық

Қырық жыл үйіме

Қырық жыл Құдай бізді сақтағаннан,
Қаншама асу-белес артта қалған,
Қаншама қайрат жұмсау керек болды,
Бітпеуге адал үміт, аппақ арман.

Толық

Аспан асты ақ толқын

Теңіз де теңіз сары ала
Жел құшағы жетпеген
Теңіз құсы шағала
Ол да кесіп өтпеген.

Толық

Ауылым

Торғайдың сонау көне қаласынан
Көп емес, он шақырым шамасынан.
Шығатын Қостанайға қара жолдың
Сағымды орын алған сағасынан.

Толық

Қарағандыны көргенде

Атыңмен арбаушы едің бар адамды,
Қадірлі, қасиетті Қарағанды,
Мен ыстық құшағыңа кеттім сүңгіп,
Өзің де ана екенсің балажанды!

Толық