Сен дегенде кешеді ойым қан-майдан
Сен дегенде кешеді ойым қан-майдан,
Не болса да, көрем бәрін маңдайдан.
«Мәңгүрттенсем», махаббатысз, сезімсіз,
Мына өмірде болар дейсің қандай мән?
Өңімде ойлап, түсімде көрем
Өңімде ойлап, түсімде көрем,
Еңсемді басып қорғасындай жыр.
Өзіңе деген ішімді өртеген,
Өмір ме екен, шөл басылмай жүр.
Жазылардай жастықтың жыры мәңгі
Жазылардай жастықтың жыры мәңгі,
Назарымды назарың бұрып алды,
Үнсіз кеттің...
бас изеп, бірақ менің,
Ойға батып... батпадың тек, күнәға
Ойға батып... батпадың тек, күнәға,
Көк аспандай көңілде кек тұра ма?
Адамдағы мейірім жер бетінен –
Бірге көшіп өзіңмен кетті ме, аға?
Ойым орман, оранған үміт сағым
Ойым орман, оранған үміт сағым,
Тентек сезім қайда сол тұнық шағым.
Жанарына әр жанның жаутаңдайды,
Бала мінез баяғы «ұмытшағың».
Жоғалдың қайда таңғы айым
Жоғалдың қайда таңғы айым,
Тартты екен сені думан қай?
Жазуға толып маңдайым,
Тағдырым тасқа туғандай.
Әншінің алса «ажал» тәнін алды
Әншінің алса «ажал» тәнін алды,
Әуелеп ақ аспанда әні қалды.
Көгеріп, тамырланып жайқалады,
Өмірде өнердің жас дәні мәңгі.
Білмеймін кімге жылап, кімге сенем
Білмеймін кімге жылап, кімге сенем,
Шоқ іздеп қолым күйді күл көсеген.
Мұнарды көңілімді мұң басқанда,
Сәуле ішкім келеді бір Күн кеседен...
Өмір деген бір өкініш, бір үміт
Өмір деген бір өкініш, бір үміт,
Мейлі, маған қарамғын бұрылып.
Қуанатын сәттерім бар ішімнен,
Құрдас болып туғандығың үшін мен.
Сезіміме сеуіп сәуле таң үміт
Сезіміме сеуіп сәуле таң үміт,
Жарық аспан жасырады арлы айды.
Келмедің ғой... күтуден көп жалығып,
Жасыл тауым сағынышпен сарғайды.
Семесің ғой, өлесің ғой гүл атпай
Семесің ғой, өлесің ғой гүл атпай,
Тыным алсаң өлеңім.
Таң алдында лайланбаған бұлақтай,
Тұнып ақсам деп едім.
Сая іздеп кетті шалғай құрбы қаңғып
Сая іздеп кетті шалғай құрбы қаңғып,
Кім қалды, әнді сүйіп, сырды ұғарлық?
Төсінде қырдың бір гүл, қатарымен,
Көктемде көзін ашпай тұрды қалғып.
Оңашаны ұнатамын, ортасынан дүрмектің
Оңашаны ұнатамын, ортасынан дүрмектің,
Менің үміт жұлдызымды жандырады үрлеп кім?
Өмір бар да, тазалық жоқ қой, жанымның –
Көйлегі болған, тәнімді қанша кірлеттім...
Бір көргеннен мен неге сүйіп қалам
Бір көргеннен мен неге сүйіп қалам,
Көңіл көзін оятып ұйықтаған.
Жанып жатсам, өртіне өкініштің,
Жарығынан бермейді ол қиып маған.
Алды, ақыры аңдып көптен
Алды, ақыры аңдып көптен,
Қара жерге жан салды жыр.
Көзін ашып қалғып кеткен,
Ақын жүрегі раушан-ғұмыр.
Тіршілікте құшып ең сан қайыңды
Тіршілікте құшып ең сан қайыңды,
Жібіте алмай, тамшыға таңдайыңды.
Маңдайыңды сипаған алақаным,
Сипап тұр ғой, енді тас маңдайыңды...
Күн тұрғанда басымда
Күн тұрғанда басымда,
Күн қадірін білмеппін.
Дос тұрғанда қасымда,
Дос қадірін білмеппін.
Іздемейсің...
Іздемейсің...
Сен үшін өліп қалғам,
Сұлу көп қой, «кәрі әйел» болып па арман?
Жастығыммен қайтадан кездестірмей,
Күйген қолын ұсынбас енді бақыт
Күйген қолын ұсынбас енді бақыт,
Жылап қалдың, басқаны сен жылатып.
Қара көзің қараңғы, түпсіз құдық,
Сол құдыққа қанша жан өлді батып?..
Ойнайтұығын сахнасында уақыттың
Ойнайтұығын сахнасында уақыттың,
Әкімдікті ұлы әртістей көрем мен.
«Басымызға туады деп бақыт күн»,
Қол соғатын халық сенгіш көрермен.
Пікірлер
-
Айдана
Күшті -
Сезім
Көп рахмет -
Анеля
Өте күшті -
Мен
Рахмет -
Ақниет
Әсерлі өлең
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі