Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (421)

Балам мен өзім туралы

Балам менің қайнап тұр самаурындай,
Мен отырмын қасында сал аурудай.
Ол ойлайды: молайған думан - тобын,
Мен ойлаймын: азайған санаулымды.

Толық

Жасыңда болмасаң ақылды

Жасыңда болмасаң ақылды,
Сүймесең достарды, жақынды,
Егделік жасына жеткенде
Қайтара алмайсың қапыңды.

Толық

Тағы да балама

Жат екен мыналар демесін,
Тыңдашы әкеңнің кеңесін.
Өз ақылың жететін түрі жоқ,
Әкеңнің сарқытын жемесең.

Толық

Базына

Ашпын, аға, келем жеуге асыңды,
Арнап соған қайрап келем тісімді.
Араным да айдаһардай ашулы,
Зәрін төгіп, жандырып тұр ішімді.

Толық

Бір ақынға

Қағаз көп, сатылатын қалам да көп,
Құптайтын ақын бол деп адам да көп.
Мақтайтын мәз болғанша адал да көп
Даттайтын мәз болғанша арам да көп.

Толық

Көмеміз музыкасыз

Сөз теріп ұйқас жаман, ырғақ қалап,
Жүрміз ғой ақын деген атты арқалап.
Шығарсақ өлең жинап көңілдіміз,
Жырладық дей саламыз өмірді біз.

Толық

Әбекең үйренген

Қашаннан үйренген сынаққа,
Әр түрлі қиқымды сұраққа.
Беремін жауабын кейде мен.
Кетемін кейде ілмей құлаққа.

Толық

Қарын тоқ...

Отырмын, қарап, күлемін
Ана бір жүрген мастарға:
Біреуі түрген білегін,
Еменді жұлып тастауға.

Толық

Тағы да «Қайратқа»

«Қайрат қылмай сен жүрсің,
«Қайратым» деп мен жүрмін.
Жеңілумен сен жүрсің,
Жеңеміз деп мен жүрмін», -

Толық

Осы бір қарт

Осы бір қарт ұнайды тіпті маған,
Дүр секілді кәдімгі жұрт аңсаған.
Тарта берер түрі бар тарланымның,
Күні қашан жеткенше күрт қаусаған.

Толық

Сәзімдер

Қыстың ұзақ түнінде борайды қар,
Қалтыратып қайыңды қысады ызғар.
Тымауратқан түрім бар - түшкіремін,
Көктемнің көгін аңсап түс көремін.

Толық

Жанымыз толы

Жанымыз толы жауынгер жалын жігерге,
Көңіліміз ашық, тұмансыз күндей жап-жарық,
Ойымыз дарқан толқыған Ертіс, Еділдей
Толқый бір аққан шың менен құзды қақ жарып.

Толық

Осы адам

Қуанам мен қараймын да таңданып,
Ажарында, я жанында кірбең жоқ,
Ішінде оның тұрған шығар шам жанып.
Ішінде оның тұрған шығар шам жанып,

Толық

Уақыт қуып

Уақыт қуып айдады күнді ілгері,
Алыстайды өткеннің күмбірлері.
Елу жылда елменен жер жаңарып,
Ұмытылар адамның көргендері.

Толық

Ән туралы

Мейлі дүние жанып тұрсын өрт болып,
Өрт жалынның ортасында
Жанып жүріп ән шырқырай береді.
Бейне тұлпар құлап жатсын мерт болып,

Толық

Жеңге өліміне

Елу жыл еріменен бір жасаған,
Бар еді бәріміз бір қимас адам.
Оны біз жеңге деуші ек, еркелеуші ек,
Жеңгеміз үйдің әсем көркі деуші ек.

Толық

Төзімдер туралы

Сыйламай болмайды
Әйелдің сезімін,
Мақтамай оңбаймыз
Әйелдің төзімін.

Толық

Достарым

Кейде мен созған қолымды билей алмай,
Әлім келмей, жинай алмай қаламын,
Білмеймін, бұл не түсім бе,
Жоқ кәдімгі өңім бе?...

Толық

Қарт ана Мәншүк жайын ойлағанда

– Тап-таза, мөп-мөлдір... көгілдір
Жан еді-ау жапырақтай көктемгі.
Шырқайтын жыр қылып осынау өмірді,
– Әнсіз бір жарылып кетердей от кеуде.

Толық

Мен қалайша қарасудай тынармын

Жүрегім әлі ұрып тұрса,
Қаным әлі жүріп тұрса
Қара судай тына қалу оңай ма,
Оны қалай дей қоярмын қолайлы?

Толық