Көзіңде сенің түн қалғып
Көзіңде сенің түн қалғып,
Адасып үнсіз қармандым.
Жүрекке жүктеп жылдар жүк,
“Күн бар”– деп алда алдандым.
Аңдыған көз, санаспай ортаменен
Аңдыған көз, санаспай ортаменен,
(Көңілді шу, думанды ортаға енем).
Бір басымды бақылап бағынта алмай,
Өзге емес, “өзімнен” қорқа берем.
Туған елім
Тауыса алмадым, сағат дауысын санап түк,
Уақытты өткен санап жату ағаттық.
Мен өзіңе сапар шектім, туған жер,
Жүрегіме сағынышымды қанат ғып.
Ас беріп жатыр
Ас беріп жатыр,
«аруақ» үшін елімде,
Айып етпе, келіп тұр аз сөз көңілге.
Аға, маған алқа бермей, қамшы бер,
Бір жас әйелге...
Өлуге тумай жатып кім асығар,
Күн шығар, мезгілімен гүл ашылар.
Өтінем, жауап берші, ей, жас әйел,
Тумаған сәбидің не кінәсі бар?
Ұмытпайды уақыт, ештеңені
Ұмытпайды уақыт, ештеңені,
Есімізде, ақынның есті өлеңі.
Сирек соғар жыл құсы бақыт деген,
Біреуге ерте, біреуге кеш келеді.
Қандай сыр шерттің маған түсінбедім
Қандай сыр шерттің маған түсінбедім,
Таниды сұлулықтың құсын көңіл.
Күй өріп батар күннің шапағымен
Шапақпен бір мүсінді мүсіндедің.
Арман жел, орман-шалғын иіріп қыр
Арман жел, орман-шалғын иіріп қыр,
Кешкі бұлт қанатына күй іліп тұр.
Аспандай күмбірлеген домбырадан
Жатқандай жер кеудеме құйылып сыр.
Ісім жалған, болып жүр түсім жалған
Ісім жалған, болып жүр түсім жалған,
Кешкі күндей өртейді-ау ішімді арман.
Өлетұғын түрім бар, өмірдегі –
Құрсап тұрған қысылып қысымдардан...
Қысым, қысым, қысымдар...
Ісім қанадай, білмеймін түсім қандай,
Кең дүниеде күй кешем қысылғандай.
Алқынамын, тұншығып дем ала алмай,
Буып тұрған ауаны қысым бардай.
Иесіз кеме
Тұман, тұман, айналам, жаға қайда,
Көрінбейді көкжиек, шағала ай да.
Бағытынан айрылған бір кеменің,
Бүйірін түртіп, толқындар табалай ма?
Жаулап алып, бар ақыл, бар сананы
Жаулап алып, бар ақыл, бар сананы,
Ағыстарға арманым қарсы ағады.
Толқып аққан уақыттың мінбесінен,
«Әділет» деп аярлық жар салады.
Дүниенің құпия болмыстары
Дүниенің құпия болмыстары,
Бір-біріне жасайды айналыстар.
Айналғандай мен үшін жырға бақыт,
Тоқта десе тоқтайды кімге уақыт.
Аспан құмар жаным құс, түрме тәнім
Аспан құмар жаным құс, түрме тәнім,
Тәнге көнбей, биікке тіл қатамын.
Сеземін мен, еңкейіп көкжиеке,
Шыққан күннің алаулап бір батарын.
Тағдырына таудан көмек сұрамай
Тағдырына таудан көмек сұрамай,
Бұлт қойнына енгендей бір жылап ай.
«Маза бер» – деп түрегеліп кетердей,
«Мыңмен жалғыз алысып» – өткен ұлы Абай.
Уақыт үні миды ұрған жаңғырықтай
Уақыт үні миды ұрған жаңғырықтай,
Өзге түгіл, өзімді қалдым ұқпай.
Қабылдайтын болыппын салқын, бәрін
Келіп кету, өмірге заңдылықтай...
Сырласым боп, сиқырлы, сезім өлең
Сырласым боп, сиқырлы, сезім өлең,
Көкорайлы, көк белде көз ілер ем.
Өкінішсіз өмірді қайта бастап,
Ғашық болғым келеді, өзіңе Мен.
Үйдегі гүл
Маңайына, құпия сырды жайып,
Мүсәпір хал, болады кімге лайық.
Қас-қабақты бағып бір үйдегі гүл,
Жетім сәби секілді тұр мұңайып.
Түбір табалдырық
Осы жермен өткендей бабам жүріп,
Қалай, ішке сезімді қалам бүгіп.
Сол бір үйде мен жиі баратұғын
Түбір ағаш болыпты табалдырық.
Бала алдында көрінеміз баладай
Бала алдында көрінеміз баладай,
(Үлкеннің бәрі бола да бермес, дана Абай).
Ашықтырмай мәңгілік жатқан асырап,
Жер деген ұлы жаны бар ортақ анадай.
Біреу тойған...
Біреу тойған...
көз алды сағымданып,
Біреу әрең жүреді жанын бағып.
Ойда жоқта жер ана сілкініп, бір
Елім менің енді шықты «құлдықтан»
Елім менің енді шықты «құлдықтан»,
Уақыт деген байлаусыз жел, кімді ұққан.
Жерге тамған қан мен тері әкемнің,
Сұрауы жоқ судай болды құм жұтқан.
Жол үстіндегі бейтанысқа
Көздерінің тереңіне сыр бүгіп,
Мүлт кетпейтін мергендігін білдіріп.
Жайғасып ап автобустың ішінде,
Әңгіме айтып отыр қызға бір жігіт.
Темір қақпа
Темір қақпа,
Темір жүрек, темір гүл,
Тоты құсқа айналғандай не бұлбұл.
Бұлбұлдан ән, гүлден иіс таба алмай,
Менің рухым
Айта алмастан сыртқа сырды ашып көп,
Ой қуамын, дулы ортадан қашып кеп.
Өмір сүрдім, көз жетсе де, қол жетпес
Жұмбақ, алыс биіктерге ғашық боп.
Ұнаған қыран көзің бе
Ұнаған қыран көзің бе,
Беймәлім, жұмбақ бұл маған.
Өзіңе деген сезімге,
Еріксіз енді құл болам...
Тәтті сөзден, қайсы менің ұтқаным
Тәтті сөзден, қайсы менің ұтқаным,
Айрық жолда қалдым, қаңғып, бітті әлім.
Әппақ нанды шайнап салып аузына,
Қол соқтық қой, тамашалап жұтқанын...
Жан сырласым...
Сырды жүрген жасырып,
Шертсем, жылар тас ұғып.
Даусым жетпес алысқ-а-а-а
Елегізем... асығып.
Ей Алатау!
Ей Алатау!
Тұлғаңды таңда сүйген Күн,
Саған қарасам, кеудемде толқыр күйлер мың.
Күмістеген ер басындай ақ қарлы,
Аяғы сынған көгершінге қарап...
Көрмегенге әрі ертегі, әрі аңыз,
Көк көгершін тағдырыңды аядым.
Бір көшемен қатар ақсап барамыз,
Мен сияқты... сенің де оң аяғың...
Жедел жәрдем
Жарық шашқан маңдайында алау бар,
Айқайлайды түн ұйқысын қашырып.
Жол беріңдер, жол беріңдер адамдар,
Жедел жәрдем келе жатыр асығып.
Сәби дауысы
Қысыла ма, кім білсін жас жүрегі,
Орындалмай ойдағы еш тілегі.
Түн ішінде көрші үйден іңгәлаған
Нәрестенің дауысы естіледі.
Жер – жұмыртқа
Ойларым көп, тілмен қайтіп айта алам,
Айта алмасам, қайда барып жай табам?.
Ұлы Жер бір жұмыртқаға ұқсайды
Егіз тірі балапанды шайқаған.
Бұлақтағы бесік
Су бетінде шайқалып, бесік ағып келеді,
Іңгәлаған өмірді есіне алып келеді.
Толқындарды бөбектей күн сәулесі емізіп,
Көлеңкесі бұлттардың басыма ауып келеді.
Уақыт жүйрік, бір орнында тұра ма
Уақыт жүйрік, бір орнында тұра ма,
Туғаннан-ақ болды маған жыр ауа.
Бірде, біреу сұрады: «қыз-ұлыңа
Қандай қымбат жасау бердің мұраға»?
Гүл аузындағы жер шары
Бейбіт өмір тіршіліктің аңсары,
Жапырақ жайған сұлулықтың дер шағы.
Жалын-өртке жанып кетпей, үлбіреп
Гүл ашып тұр, гүл аузында жер шары.
Жүйрігін жүрер кім баптап
Жүйрігін жүрер кім баптап,
Тірліктің түрі оған жат.
Ақша, дүние қымбаттап,
Арзандап кетті-ау адамзат.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі