Өзегінде құрты бар...
Болып жатса есе кем,
Жағамнан ап жұлқып ал.
... Өмір деген осы екен,
Өзегінде құрты бар.
Болып жатса есе кем,
Жағамнан ап жұлқып ал.
... Өмір деген осы екен,
Өзегінде құрты бар.
Алдан күткен ақ арманы көріне,
Қадам басқан өркениет өріне.
Еркіндіктің жайлау қылған жазығын,
Тауық жылы, төрлет, қазақ төріне.
Маған неге сансыз айып тағасың?
Бар бәлені бетіме әкеп жағасың.
... Елім үшін егілемін, езілем,
Кім біледі, еңбегімнің бағасын?
Адалдық пен мейірімнен есілген,
Мұсылмандық – мейірімнен құралған.
Садақа бер, жетім менен жесірге,
Жаныңызға медет болар бір Аллам.
Түн ауған.
Тағы да жалғызбын,
Жанымды торлаған жалқы мұң.
Құлақ сап үніне қар-қыздың,
Бір көш кетіп барады,
Соңында із бар қаралы.
Қыр астында жел сыңсып,
Жоқтау-әнге салады.
Кейде ғажап гүл өрем,
Кейде бұлттай түнерем.
Өзен сынды өмірде,
Бар жазғаным – бір өлең.
Әлденеге келетіндей жылағым...
Қайда көшіп кеткен менің тұрағым?
Маң далаға маңып барам түсімде,
Көз алдымда көлбеңдейді құладын.
Жанымның отпен аздай-ақ шарпылысқаны,
Топыраққа қарай тартады тартылыс заңы.
Рухым менің көкте жүр, ал, тәнім – жерде,
Жанарым ашық, тексіздің талтаңын көрген.
Қара түн кеп басқан кезде иықтан,
Мұң келеді, күліп қойып миықтан.
Сосын... жанның жақпарынан жай ұшып,
Сезім тұрар, қабырғасы қайысып.
Көкте күн күлімдеп тұрғасын,
Болған соң жүректе жыр басым,
Тектінің көрген соң тұлғасын,
Жыр жазғым келеді!
Сансыз сауал санаңызды тесе ме,
Қиналсаңыз, оны өзгелер ұнатар.
... Анау бір жан жылап тұр ма көшеде,
Кім бар, оны жұбатар?
«Қош» - дедім мен.
Кеттім сосын егіліп,
«Жалған» атты бораздаға жегіліп.
(Өзің едің өмірдегі ар-мекен,
Сездіргенмен сыз-демін,
Ойымды ұғар күз менің.
...Нөпір елдің ішінен,
Елесіңді іздедім.
Жұғып елге шатағы,
Пейілімді матады.
... Абай айтқан бес дұшпан,
Дүрілдеуде атағы.
Адамзат, жанарыңа сыйып-күліп,
Жалғанның жайын жүр ем, жиі ұқтырып.
Азғындап кете ме деп, адам қылсам,
Құдайым жаратыпты киік қылып.
Жалғыз сені сүйгенмін...
Содан ернім күйіп қап,
Сезімімді қойдым мәңгі тұйықтап.
Тырнағыма татымайсың деді де,
Бұзса тағдыр ережемді,
Мен де түндей түнерем.
Кептіріп ап кенезеңді,
Жазайын ба, бір өлең?!
Сыртылдатып сабырдай сағатыңды,
Тауысты ма, мына қыс тағатыңды?
…Қарсы алады сағынып біздің ауыл,
Қасиетті әз Наурыз, жаңа күнді.
Көңілсіздеу бар алап,
Сезіміме кім қарар?
… Жүрегімді жаралап,
Тыраулайды тырналар.
Қатыгездің қанған кезде құмары,
Жүрегіме бар әлем кеп тұнады.
Ар мен дардың алаңына айналған,
Менің жаным – шыдамдылық сынағы.
Еске салар бақиды, көр азабын,
Он екі айда бір келер оразамын.
Иманыңның өлшемі, өресімін,
Бар айлардың қашаннан төресімін.
Сен өмірде көріп пе едің құсаны,
Сені өмірде толқытты ма құс әні?
... Тірілерге тағылымы тым терең,
Айтайын ба мысалы?..
Шаттықтың Шалқұйрығын тұсадың да,
Берілдің бесігіңде құса-мұңға.
Жалғанның желі сені тоңдырды ғой,
Кел маған, алайыншы құшағыма.
Имандылық!
Қандай ерен күш едің?
Сены ойласам ғажап күйге түсемін.
Естимісің?
Тауға біткен тастардан қашап жүріп,
Жасап алдық біз бүгін жасандылық.
Жасандылық ұғымын біліп терең,
Күл дейсің бе?
Санама саялады үміт-арман,
Мен сені мәңгілікке ұмыта алман.
Көп келем бірге кезген күзгі баққа,
Жанымды осы ой ғана жылыта алған.
Аспан маған аңтарылды,
Ал, сезімім қаңтарылды.
Жүрек!
Қалай көтересің,
Көңілімнің күн тұтылған кезі мың,
Әл үстінде жатты менің сезімім.
Қалай ғана ғұмыр кешем мен енді,
Санамды кеп соққылайды сезігім.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі