Атырау
Атырау!
Тағы жыр боп ағытылдым,
Тоқтайтын тұсы сенсің бағытымның.
Шақ қалып жығылуға жүрем сенде,
Тербетеді бір әуен
Өкінбеймін осылай кетеріме,
Мынау жұртпен келе алмай ымыраға.
Шөлдемеймін сендік ой жетегінде,
Жармасады басқалар құмыраға.
Бақшаңда егіз қайың тұрсыншы
Бақшаңда егіз қайың тұрсыншы,
Алыстан іздеп мен келсем.
Қалып қойғым кеп елжіреп кетем,
Топ қайың өскен жер көрсем.
Телефон күту
Естен танды қиялым да,
Жайылмады қанаттарым.
Тілдеспейді ол бүгін маған,
Тезірек өт сағаттарым.
Мына жақтың желдері
Қыс па, жаз ба, бәрі бір, күн бе түн бе,
Қошаметтер күтетін құрметіне.
Қаладан да соғатын, даладан да,
Соғам деген келсе олар бір бекімге.
Тек табиғат
Қарлығаштай талып ұшқан қауырсыным майысып,
Менмен бірге жылады тал қабырғасы қайысып.
Көл бетінде дірілдеді ай, дірілдеді жұлдыз да,
Таулар ғана тұрды мүлгіп, қалғандай түс шайысып.
Табындым мен
- Бір тал шашың өрілмей қалып қапты-ау,
Қуан досым көп өтпей хат келеді,
Хат тасушы бір хабар ап келеді - ,
Десе досым хат келіп қалатындай,
Қар жауғанда
Жоқ енді ашық күн де, жасыл бақ та,
Асық боп жапыраққа асылмаққа,
Қарбалас жауып жатыр ақ ұлпа қар,
Сенің жүрген ізіңді жасырмақ па?!
Түс көргейсің
Бұлыңғырлау ертеңді қиял ғылып,
Жүруші ек, ұялшақ қыз ұяң жігіт.
Арманшыл ек сондықтан көңілдерден,
Жетелейтін қыйырдан қиянға үміт.
Неге аға жыладың
Неге аға жыладың жылатты кім,
Тауды теңіз басқандай бұлақты құм.
Сырлы ыдыстан мезгілсіз төгілмейтін,
Қағып кетті оқыстан сынапты кім?
Қаралы күн
Алатаудың ақ бас шыңы кетті бүгін қартайып,
Ұясынан шықпай күн де жатып алды жантайып.
Жердің шетін қорғайтұғын, желдің өтін тосатын,
Қорғанынан көз жазды ел тұратұғын қалқайып.
Дала көрдім
Қандай күш осыншама көрікті еткен?
(Есімді алып біттің елік көктем)
Бақ та емес гүл сататын дүкенде емес,
Дала көрдім қызғалдақ толып кеткен.
Сөйлеттірдің
Тамсанып қайың қыздың сырғасына,
Көз салып тауларымның сұлбасына.
Кеткенмін табиғатпен біте қайнап,
Жетеді жұмбақтығым бір басыма.
Саған деген
Жанарыңнан жарқ етті тосын ұшқын,
Құдіретіне таң қалам осы күштің.
Саған деген қаймақты ойларымды,
Тәңертеңгі шайыма қосып іштім.
Мезгіл емес
Тұрғызды таң.
Тәтті ұйқымды тартып ап,
(Көкейімде өзің жайлы сан сұрақ)
Жапырақтар тереземе төнеді,
Қымыз көңіл
Шақтарыма қош айтысып мұңайған,
Кешіп жүріп зорға шыққам мың ойдан.
Сағыныштың сары шекпенін лақтырғам,
Салар дейсің жүрекке деп кім ойран.
Өткенді ғана
Жол жатыр алда көлікпен біздер,
Келеміз бағыт белгісіз.
Ойлаумен өтті қаншама түндер,
Қайда апарасыз енді сіз?
Мазасыз түн
Қиналдың ба көзден жас ыршығандай,
Құшағында бақыттың тұншыға алмай.
Тым өзімшіл жүрегім мына менің,
Құндағынан қойды ғой бір шығармай.
Кезді аңсаймын ғажайып бір күйге енген
Кезді аңсаймын ғажайып бір күйге енген,
Сенсіз ғұмыр кешуге де үйренгем.
Табанымда жатқан кірпіш баспалдақ,
Сағыныштың тамшысына иленген.
Қырат мені шаршатты
Біз сыртынан жанап өткен таныс бақ,
(Себебі онда тек ғашықтар табыспақ).
Күте ме екен?
Қырат мені шаршатты,
Жанып бітті сезімдер
Жанып бітті сезімдер шоққа айналды,
Саған деген сағыныш жоққа айналды.
Аялайтын жаныңды шырын сөзім,
Айтқан сайын жаралар оққа айналды.
Кір түсірсең көңілге
Бақшасынан бақыттың,
Ұшып келген кептердей,
Уысынан уақыттың,
Шығып келген көктемдей.
Біздің тау
Өлең жырдан ажырамас бір елі,
Біздің мекен батырлар мен жыр елі.
Алтай таудың төбесінде жатқан қар,
Басқа қарға миығынан күледі.
Кетті бірге
Жолға аттандың тайпалтып сал күреңмен,
Лажсыз мендей орнында қалды бөлмең.
Қайта айланып білсем де келмесіңді,
Жақынырақ жаныма болды бөлмең.
Оралман жыры
Оралман деп атайды бүгін мені,
Жатсынған жоқ Алатау гүлім деді.
Жатсынған жоқ Алматы, алма ағашы,
Маған тартқан қызым-ау түрің деді.
Жол шетінде күте көрме
Жол шетінде күте көрме,
Жолдың шеті ызғырық.
Қандай азап жолға қарау,
Көзің талып үздігіп.
Далаңды көріп
Кеткісі келген жібердім мұңды,
Жоғалар бәлкім табылар.
Дос демей сені айтамын кімді,
Суретіңнің де жаны бар.
Толқын тістеп тауысқан
Сағындым деп сен мені сендіргенде,
Ақылыңды сезімге жеңдіргенде.
Тиер-тимес аяғым жерде қалқып,
Жүргендеймін шомылып мөлдір көлге.
Сен мен үшін өлген күн
Болды ақыры сен мен үшін өлген күн,
Тағдыр дейтін төрешіге көнген күн.
Өзі отырған үй орнына жерленген,
Жамбыл сынды жүрегіме жерлендің.
Соншалықты жақын едің, соншалықты алыс ең
Соншалықты жақын едің, соншалықты алыс ең,
Жүрегімнің қағысы едің, басқа арнаның ағысы ең.
Жан сырыңды біле тұра алып қашпа сөзге ердім,
Алып қашпа сөзге ердім де танымастай өзгердім.
Білдім ақыр меннен бетер сағынады екенсің
Білдім ақыр меннен бетер сағынады екенсің,
Бітпейтұғын өкініштің қыр соңынан кетерсің.
Жүрегіңді сонау жылдар кетіп едім жыраққа ап,
Мені ойламай үйіңнен де шыға алмассың бір аттап.
Қыз күбірі
Бір сұлуды құшқың келіп достарыңмен ішкенде,
Талғамыңнан айырылып шарап буға түскенде.
Біреуінің саусағынан, біреуінің белінен…
Келгендей-ақ сөз бастарсың ғашықтардың елінен.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі