Тамшалы сай
Тамшалы сай дегенде,
Тамшалы сай..,
Тамшалыда тамшының ән салысы-ай...
Тастан тасқа секірген тамшылары
Тамшалы сай дегенде,
Тамшалы сай..,
Тамшалыда тамшының ән салысы-ай...
Тастан тасқа секірген тамшылары
Көзімнің шуағысың,
Жүректің бұлағысың.
Өмірде жұбанышым,
Сен менің ҚУАНЫШЫМ!
Осы ма еді, жарандар-ау, жасқа үлгің,
қай түрі еді әдеп пенен дәстүрдің?!
Қалай түстің екен, әттең, қарғам-ай,
апанына қара ниет қасқырдың?!
Сезімді тот басады... тот басады...
болады оның да, жас, қатпа шағы...
Оның да жұлдыздары жанып кейде
басынан күні өтіп, бақ қашады.
Ән салдырған Тастемір мен Досатқа
көрік қосып осы атқа,
Маңғыстауда, он саусағы өнер күйін төгілткен
бір келіншек тұрады екен Қошақта,
Көрсете алған көңілдерден күліп бой
айналайын, әсерлі сөз, білікті ой.
Таза болса, мөлдір болса екеуі
жан сусынын қандыратын тұнық қой
«Ерке бала», «Кішкентай», «Мырза жігіт»
дейді жеңге қайнысын ырза қылып.
Инабат пен ықылас астарынан
жанға жайлы ерекше бір наз ұғып.
Бас бүтін, мал түгел, тек сенімге ерген,
көңілі жай — сирек болар мұндай кісі.
Сыртынан мығым, бүтін .көрінгенмен, -
бар шығар көп адамның бір қайғысы.
Жөн сұрасып, жалпылдап халді ұғысқан
таныстар мен шу еккен бар дыбыстан
жасырына жылт етіп шыға келіп,
балалығым қарап жүр әр бұрыштан.
Секектейді торғай асфальт үстінде...
Томпаңдайсың соған қарай сен де ұшып.
Құлыным-ау, қанат кімде, күш кімде, —
ойладың ба, тұрған жоқсың тең түсіп.
Тербетіп түн мамықтай бесігінде,
теңізіне тыныштық батырады.
Кілт салынған үйімнің есігінде
тіршіліктің бар күші тоқырады...
Бәрі бірдей...
бәрі бірдей адамның,
ей, шырағым, сөзге неге қадалдың!?
Біреуі тек өмір күйін шертеді,
Бір қылығы, бір сөзі бір-ақ сәтте қас-қағым
хабар беріп үлгерер болмысынан қасқаның.
Қалай-қалай әдемі әдіптеген қазағым...
«Қыздың жолы жіңішке» деген сөздің астарың.
Жол бойына келсе адам қосақ тауып, жұптасып,
татып көрсем әрнені деп болады тіпті асық.
Кететіндей көрінер сара жолға түсіп ап,
жасыл белмен жарысып, қатарласып нық басып.
Оны ойласам жай болмай шешенденер,
күй де жоқ жұртта кеткен есемді елер
бір түйткіл көңілімді жайлайтұғын,
жанына жақындайын десем де егер.
Ғасырлардың көш-керуені тынбаған
құмға толы, сырға толы бүл ғалам.
Жібек жолын ұзатып сап қиырға
келешекке мәңгі қолды бұлғаған.
Мұнай... мұнай — сары май, қап-қара май,
келбетіне халқымның жаққан арай.
Бейнеті мол қазақтың жерін кеулеп,
байлығына айналған баққа қарай.
Ғасырлар теңізбен сырласқан,
аймағым сусыған құм басқан.
Күй толған кеудеңе күмбірлеп,
жаныңды жайлаған жыр-дастан.
Әлде жұрт көре тұра бұрмалай ма? —
«Жалғыз кемпір» дейді оны бұл маңайда.
Жарандар-ау,
Күрсінген көк теңіз де,
Білемін, — жармасып,
Бір үміт, бір күдік, —
Келесің сен маған көзіңде сыр тұнып.
Үнсіз мен,
Төзіп тірлік қысымның ауырына,
Нөсеріне бой бермей, дауылына.
Орнына айырылған қос ұлыңның,
Басыпсың немерені бауырыңа.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі