Арнау
Армысың, ақын Бердақтың елі,
Әжнияз сүйіп жырлаған өлке!
Бозатау сынды гүлбақтың елі,
Қызыр кеп өлең сыйлаған өлке.
Сарыарқа – Сәкен ескен сайран дала,
Осы де жас жүзіндей жайраң дала.
Асыр сап, балалармен асық ойнап,
Асау тай жарыстырған қайран аға.
Тақ жұлдыз талайы асқан Сәкен аға,
Халқының бақыты боп туған дана.
Ісімен, өнерімен, тұлғасымен
Ел қазақ арасында тұрған дара.
Хұрма ағашын көлеңкелеп отырып,
Ескі наным,
қазір мүлде жоқ ғұрып.
Еске түсіп,
Армысың, Бағдат!
Өзіндей тарих шежіре,
Толқытып, баурап,
Себепкер болдың сөзіме.
Тәрізді бір талып жеткен таң, әні
Бар екен де
көзді жаулап алары.
Көк аспанды жамылып,
Калабрия
Келем бойлап жағаны,
Көрікті өңір көңіл билеп жамалы.
Желпіп жеңіл жетелейді қиялды
Тан болып тамсанасың таңдай қаға
Ғажайып өнер қонған маңдайға да.
Адамның мүмкіндігін көріп тұрып,
Қадасың, пай-пай қалай жанбай ғана.
Жастан-ақ өскенбіз ғой құлақ қанып,
Мұғалім жүре ме деп сұрап қалып,
«Европа елінің бір астанасы,
Айта ғой жазсаң аты үш-ақ қарып». —
Аңға шығып бір күні екі эстон,
Мылтық алып, ит ертіп,
орман кешкен.
Бір заматта кездескен ізді керіп,
Жасыл алқап, жаңбырлы Эстония,
Жалаң аяқ жүгіріп өскен ұя
Болмасаң да,
баурады бір жылы леп,
Кәлінде Бурабайдың жұмбақ тас тұр,
Көрініп бірде арыстан, бірде қасқыр.
Біресе жезтырнақ боп үрей алып,
Барласаң сан құбылып тұрған тас бұл.
Басталып үлкен Көкше етегінен
Жалғасып ну орманмен кетер бірден.
Ақ ауыл ауласындай әппақ алаң,
Көргенде көңілің көкке көтерілген.
Қоныпты алқа қотан ауыл мұнда,
Дарқандық молшылық бір қауымында.
Ақжарқын адамдардың ажары бар
Шаруада, жүрген малдың сауынында.
– Баяндар көлдің атын жыр, аңызды
Білсеңіз...
Сөз желісін сұрақ үзді.
– Кім білсін жылын, айын, әйтеуір,– деп
Көңілі – көл, ойы – теңіз бұл халық,
Жаны – жайлау, жүрегі ән-жыр халық.
Күллі халық үлескенде мереке,
Қойған башқұрт жырлап жүріп құр қалып.
Бір топ қазақ келіп жеттік Баймаққа,
Башқұрттарша – Баймақ, бізше бай жаққа
Кәусәр бұлақ, күміс көлдер, көк орман –
Көз тұндырған көрікті бір аймаққа.
Егіз өскен қос гүлдей бір бақтағы,
Егіз ұйқас өлеңнің ырғақтары
Тәрізденген
Туыс ел армысыздар,
Аралап Қайнарды келемін
Гүл бақтың, нұр бақтың өзіндей
Баурайды жаныңды жарқын күй
Алғашқы оянған сезімдей.
Қайнарда болған екен ұлы Петр
Оқушым демегейсіз «онда не тұр!»
Онымен дидарласпай қайтпайды екен,
Төңіректің төрт бұрышынан келген нөпір.
Келтіріп көне күнді көз алдыңа
Саты үйлер сап түзеген өз алдына...
Готика, Ренессанс, Борокколар
Күмбірлеп жөнелді-ай кеп сөз алды да.
Тараған чех жұртына аңыз-дастан
Дейді екен мынау шынды Елік қашқан
Жаралы ай мүйізді алтын елік
Жанкешті ырғыған соң осы тастан.
Пай-пай-пай, мынау неткен ғажап өңір,
Мамыр жел, мөлдір ауа тыныс кеңір,
Көз тінтіп, ойын кезіп жоталарды,
Жараудай бір орында тұрмай көңіл.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі