Шіркін адам!
Шіркін адам!
Анадан сен,
кіршіксіз де пәк туасың.
Есейген соң
Япыр-ай, достар,
Жан жүрегінде гүл көктеп
Өседі екен,
Отанын сені құрметтеп,
Әзірге менің
Мына өмірде аздау ғой әзірлегенім.
Әкетердей несіне түсімде жүрсің
Көргім келді деп пе едім? Әзілдегемін!
Кеше мен сені тауып алдым да,
Шауып ед жүрек Құлагер.
Соншама сені сағынармын ба,
Сен болмай шықты бірақ ол.
Көрген жерден көз жазбай-ақ таныдым,
Бәлкім бұл да тағдырдың бір тіркесі.
Дәптерімде сақтаулы екен әлі күн,
Сен сыйлаған бір шоқ гүлдің күлтесі.
Мен тек мына құнсыздықты жек көрем,
Өзімнен де өзгелікті екшегем.
Ала жібін аттамағам арымның,
Өйткені мен Көк бөрі ем.
Мен өмірмін,
менмін ол өмір деген,
Күн күлімдеп тұрса да көгімде ерен,
Жылу болып ешкімге бөлінбегем,
Қанша рет көрдің...
Қанша рет келдің үйіме,
Өсірдің қанша...
Қосылдым қанша күйіңе?!
Туған жер... - Сағи Жиенбаев
Сенде тұңғыш жүрдім де,
Сенде тұңғыш құладым.
Сенде тұңғыш күлдім де,
Жылы жел есіп тау жақтан,
Бұлттардың өзі бусанып,
Қабағын қалың қар жапқан
Жартастың жүзі жұмсарып.
Күйігімнен өлмейсің, Әке, менің,
Келді менің әлемді мәпелегім.
Белесіңе тартасың биігімнен
Сүйегіңе таңба боп мас өлеңім...
Мен ақымақ таңсыз тағы қайтер ем,
Сабырыма келіп серік болмаса.
Мен ақымақ түнсіз тағы қайтер ем,
Көз жасым боп талықсып ап тамбаса.
Барлығы да баяғыдай:
Бақытсыз бақ. Орнында әлі тас мүсін.
Махаббатқа масайратып мас құсын,
Тырналардан түзіп аспан тәспісін
Өзеуреген өткелсіз өзен боламын,
Екпініме, сірә, бұл төзер ме адамым?!
Сүймеші деп азар да безер боламын.
(Бірақ сен сүй!)
Сіз де мені сұрайсыз ба Тәңірден?
(«Ей, сұмырай!»
Не тіршілік мынауым?)
Мынау неткен хабарсыз күн, алаңсыз.
Күйінгем жоқ, күйім ғана кеткені -
Әкем маған, шешем маған өкпелі,
Жанарынан Ертіс тасып есерсоқ.
Кешіріңіз мені, Жүрек, көкөрім
Үрімжі көшесі.
Қарсы алып күңгірттеу күзді.
Самала – шашылған шамдар.
Сыналап өтеді бізді,
Лайсаң, жаңбырлы сол бір күн,
Гүлдер қалтырап,
Мен сені өкпелетіп ап,
Үнсіз қалдым.
Кеш болса, біздің тауда,
Бір ұдай күйге енетін.
Адамдардың көздерін көлегейлеп,
Кәрі тау Іңір – қызға үйленетін.
Сен кеткелі, Шырақ-ай, сен кеткелі,
Сары уайым санамды шеңбектеді.
Сірә сендей болмайды дүниеде,
Барша қызды жисам да жер-көктегі.
Тұрағыма тығып алып тұмсығын,
Тағы міне жылтылдатты түн шылым.
Жалаңдаған найза кірпіктерімен,
Тереземді шағып кетті бір сұлу.
«Жас кезде болушы еді бəрі де оңай..,
Азғаны-ай,
Қу тірліктің арығаны-ай».
Көрші Əжей шығады үйден,
Жалғыз өмір бұйырған бұл адамға,
Несібең де, сол сыйың, сыбағаң да.
Сезінгенің жөн мұны дін аманда:
Көз ілмегің қас қағым... құлағанда...
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі