Бақыт қолда сусиды сынаптайын
Бақыт қолда сусиды сынаптайын,
Сынаптайын сырғиды күн, апта, айың...
Ай, жұлдызды əпер деп аспандағы
Артық-ауыс жүрекке жүк артпайын.
Бақыт қолда сусиды сынаптайын,
Сынаптайын сырғиды күн, апта, айың...
Ай, жұлдызды əпер деп аспандағы
Артық-ауыс жүрекке жүк артпайын.
Жүрісінен жаңылған жорғадайын
Қона бермес бақ құсы қолға дəйім.
Бұлбұл ұшып кетті деп гүлзарынан
Борша егіліп несіне қорланайын.
Алғанша Ажал – сұр мерген
Ақынға Алла тіл берген!
Талайды көрдім түрленген,
Талайды көрдім сыр берген...
Бақ шаппады,
Тұлпарым ақсап тағы.
Озан салып Ордаға кіретұғын
Қайран, шабыт, қайдасың жас шақтағы?
Алшаң-алшаң аттармыз,
Арғымақты баптармыз.
Қара жердің қойыны кең,
Қайда барып тоқтармыз?..
Аямай-ақ қой мені, аямай-ақ
Бірі екен деп ақынның жалаңаяқ.
Сенің құлқың – құныкер қу дүние,
Менің мүлкім – тар кепеш, табақ, аяқ...
Естімегелі көп болды тырнаның үнін,
Құрмады бүгін
Сауығын қырдағы күнім.
Сызылып күлген шағына қызығушы едім,
Төрдегі орным көрінер тұманданып,
Сыртта тұрып есіктен сығаласам.
Елдегі орным көрінер, ерте есейіп,
Егделердің ішіне сыналасам.
Азу тісі – көкала, қатқан сүңгі,
Алдым да артым ақтүтек Ақпан сынды.
Аяғыма оралып ақ Қаншығы
Арлан қасқыр мені аңдып жатқан сынды.
Отқа, суға салғалы шыбын жанды
Қайталаудан аспадым бұрынғы əнді.
Көз аяңа ала жүр, айналайын,
Өзім кетіп..,
«Ақын бай..» дейді əлдекім,
Жоқ, кедеймін.
Мұң шағам сырымды айтып көпке кей күн.
Өлеңді сауын сиыр ете алмасам,
Өмір мені қағып жатыр шөміштен,
Көп жеген мен
Жарып жатыр көп ішкен.
Тағы, міне, тата алмадым бір түйір
Менімен ерегеспе, ерегеспе,
Ерегес есерсоқтау жел емес пе?
Майданнан запы болған зағиптайын
Айналғам ел еместі елемеске.
Көлдегі қоңыр қаз едім,
Көздегі тұнжыр наз едім.
Шертілмей жүрген күй едім,
Айтылмай жүрген саз едім...
Сұм заман сұрқия өңді бейбеттенген
Тосады «тобаңды айт» деп кейде өткелден.
Арты өніс,
Ақын бар ма алды кеніш,
Кетпейді көзден көктем,
Милықтан күз,
Ұйқыға шаш етектен ұйлыққанбыз!
Мал жиса ата-баба..,
Көбейіп тұр көзі үңгір барымташы,
Бару, алу, ішу, жеу... бар ынтасы.
Жаны игіге жалғанда жазығым жоқ,
Жаппар ием, мені де жарылқашы!?
Хабарымды ел емес, жел біледі,
Секемшілді сезіксіз сендіреді.
Құба жоннан асырып қу дүние,
Желмаяның өзін де желдіреді!
Түн тербеген тылсым өңін
Жас қайыңның бүршігі едім.
Күн шыққанда күлім қағып,
Күз келгенде күрсінемін.
Жан-жүрегім – жаралы өлең.
Жан баспаған арал емен.
Телегейде тереңдігім,
Дарияда дара кемем.
Сені мен біз
Егілерміз, жылармыз,
Басымызды тау мен тасқа ұрармыз.
Таң атқаннан Тəңіріге тəуба айтып,
Жанымды түртіп жəй жатқан
Келіп бір қалдың қай жақтан?
Жəннаттың Періштесі ме ең,
Жанарын нұрмен жайнатқан?!
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі