Өлең, жыр, ақындар

Ашыса ішім іріп айрандайын

Ашыса ішім іріп айрандайын,
Қалайша қамсыз-мұңсыз сайрандайын?!
Қалың ну қарағайдың қалқасынан
Қарайды қамкөңілмен, қайран, Қайың.

Толық

Мен неге қайғылымын, қайғылымын?

Мен неге қайғылымын, қайғылымын?
Жақпай жүр Жаратқанға қай қылығым?
Кең етек шекпен емес, кебін киіп
Келмеске кеткені ме айбын-үнім?

Толық

Көкше дәптерінен

Келімсек келген-кеткен қоныстанып,
Бейіштің қасиетті төрі ысталып..,
Көксеуі бабалардың көзден ұшып,
Көкше елі, кетіпсің ғой орыстанып?

Толық

Жүрегім...

Дей жүріп қыз-қырқынға: «жаным, жаным...»
Қайткенің қапылыста қабынғаның?
Жазбаушы ең жайшылықта жүрісіңнен,
Апырай, жаңылғаның нағылғаның?

Толық

Ешкімнің де мақтауы мастандырмас

Ешкімнің де мақтауы мастандырмас,
Ешкімнің де даттауы жасқандырмас.
Жылап келіп,
Өмірден жылап өтер

Толық

Жаңару

Болайын адамдардың бəрімен дос,
Сайраннан босамасын сəрі мен кеш!
Жаманның жанына кім үңіліпті?
Жақсыға ажалдың да əлі келмес!

Толық

Мәңгі майдан

Еңкіш тартып барады еңсем неден?
Өмір – күйік,
Жол тұйық,
Дел-сал денем...

Толық

Тағдыр

Тағдыр,
Мені жасытпа, ашындырма,
Кез келгенді кеудемсоқ басындырма.
Бөлек етпе елімнің еншісінен,

Толық

Көңіл күйім еленбей көгендегі

Көңіл күйім еленбей көгендегі,
Дос өз жайын ойлайды менен гөрі.
Телегейдің тұңғиық түбі терең,
Көрінбейді маржаным тереңдегі...

Толық

Жалғыз жапырақ...

Күз желі...
Жапырақтар ұшып жатыр.
Ұшып жатыр,
Қалықтап түсіп жатыр.

Толық

Сыңси ма, əлде, сарнай ма-ау?

Сыңси ма, əлде, сарнай ма-ау?
Қанаттары да талмайды-ау,
Қапыда келіп килікті
Қарақтарыма қандай жау?..

Толық

Ериді қашан қар мына қалың?

Ериді қашан қар мына қалың?
Елеусіз,
Елсіз қалды ма бағым?..
Сағындым салқын сабатын қырдың,

Толық

Мәңгілік жыры

«Ай дидарлы адамдар, күн көрікті»
Бір-ақ күнде өзгеріп үлгеріпті!
Əр кеудеде – бір қамал,
Ішінде оның

Толық

Біздің ауыл оттары

Күн бұлттанса – тартады дала сұрғылт.
Ашылса деп қабағы аласұрдық.
Басылса деп күтумен күзгі жауын,
Арғы бетке Күнді де əрі асырдық.

Толық

Қамажай

Жүйріктің мініп алып ұшқырына,
Елемей қытымырлау қысты мына,
Құтылып қу тірліктің құрсауынан
Тартып бір кетсем бе екен «Үшқырыма»?!

Толық

Бұйығып

Бұйығып,
Бұлт ішінде ұйыған Ай...
Кенеттен мына күннің суығаны-ай.
Сарғайып үлгірмеген жапырақтың

Толық

Жаңбырсыз көктем

Жанары Күннің лаулады көктен,
Жарықтық, жаңбыр жаумады көптен.
Айқабақ көлдің арнасы азып,
Жалаңқай жаздан аумады көктем.

Толық

Көктем

Кірпікке бұлт қонғандай кілкіп келіп..,
Балауса бақ қалыпты бүртіктеніп.
Шайдай ашып жіберер көңіліңді
Шыны-аспанды мақта-бұлт сүртіп беріп!

Толық

Дүние жалған

Жо-жо-жоқ!
Болмайды екен ерте өлуге!
Онсыз да кескелдектей келте өмірде.
Сүйіп қал сұлуларды сүлейіңде!

Толық

Қартаю, өмір

Қартаю, өмір...
Ортаю көңіл...
Өзімнен өзім қорқайын дедім.
Кетті ме екен желге ұшып желік,

Толық

Дəм жазса...

Дəм жазса,
Көрерміз-ау бəрін-бəрін:
Жаһанның жақсылыққа малынғанын.
Тағдыры алмағайып тіршіліктің

Толық

Адамға Ар – таразы əлімсақтан

Адамға Ар – таразы əлімсақтан.
Жазадан жалт бере алмас жанын сатқан.
Нəмəртқа,
Не айла бар намақұлға,

Толық

Мен суықпын...

Мен суықпын...
Түсі суық көрдеймін.
Көрінгенге бейілімді бермеймін.
Бəйшешегін бауырында əлдилеп

Толық

Өмір өтіп бара ма?

Жылдар салып араға
Өмір өтіп бара ма?:
Көңіл шіркін күздегі
Жапырақтай сарала.

Толық

Нала

Қайда барсам, қалмады қырсық ұдай,
Мына түннің тымығы-ай, тылсымын-ай...
Ұйқы іздейтін сияқты,
Ұйпа-тұйпа

Толық

Ескі әуен

Жетпісің жер екен ғой мына тұрған,
Жол десем жоннан аса шұбатылған.
Ойдағың арман болып қалады екен,
Бойдағы айрылған соң қуатыңнан.

Толық

Қысқы көңіл

Үміттің у мен зəрдей ішіп көлін,
Қиялдың қияндағы құшып көгін,
Аялсыз тіршілікке айла таппай
Ұлиды ақ боранда күшік-көңіл...

Толық

Өлара

Менен жыр,
Сенен жаңбыр тоқтағалы
Көңілім көк жүзіне көп қарады.
Көзінде көк аспанның шөкім бұлт жоқ,

Толық

Бір өкініш өртей-өртей өзекті

Бір өкініш өртей-өртей өзекті,
Тəтті тірлік мені мүлдем мезі етті.
Өзім қалып,
Бас бəйгеден баз кешіп,

Толық

Өмір

Өмір – мəңгі толғақ қысқан жас ана.
Ақ тілектің көзайымы – Күн, Айым.
Əр сəби – Күн аттап кірер босаға
Аман болғай алапаттан ылайым.

Толық

Абай

Тауыса алмай күйін тозды-ау талай шанақ...
Қайбірін түгендерсің қалай санап?
Алдында алқалының сөз алғанда
Айтуға асығамыз Абайшалап.

Толық

Қанға біткен қараулық қайдан қалсын?

Қанға біткен қараулық қайдан қалсын?
Адал болсаң,
Ақ болсаң – Пайғамбарсың!
Боз басыңмен,

Толық

Ит өмір

«Тапанша қазір,
Тапанша қазір тарс етпек!
Аңдыған ажал атанша қазір «арс!» етпек.
Куə бол бұған қарқара киген қара орман,

Толық

Заман зауқы сəт сайын құбылады...

Заман зауқы сəт сайын құбылады...
Кім түсініп біздерді,
Кім ұғады?
Көз алдымыз мұнардан көрінбейді,

Толық

Кімге сенем?

Кімге сенем?
Сенетін дос қалмады.
Құлазыды көңілдің бостан бағы.
Жұлдыздарды жыбырқай көзіне ілмей,

Толық

Қарағым

Қарағым,
Жолым ауыр, қайда барсам,
Халімнен кім хабардар қайғы орансам?
Анашым ақ сүт берген қайдан кешсін,

Толық

Қысыр бұлт

Байқатып бір сұмдықты басы қатты,
Жай ойнап,
Жарым түнде жасын ақты.
Бозарып шүңіт көзі шүберектей,

Толық

Тыныштық таңы

Бұлаққа құлақ тостым күліп аққан,
Жеткендей бұлбұлдың да үні бақтан.
Оянды шымылдықтың аржағынан
Ажары перизаттай тұнық ақ таң.

Толық

Сөз құны

Білесің бе қанша екенін сөз құны?
Көрінгеннен көрген жоқ па Ол езгіні?
Қандай күйде,
Қара қылды қақ жарған

Толық

Қапылып

Қапылып,
Қандай болып барады күн?
Жадыңды жаулар ма екен жаңа жырым?
Жауырын жауырланып кетті білем

Толық

Пікірлер