Лебiзiңе сенiп ем шырын, майда
Лебiзiңе сенiп ем шырын, майда,
Кешегi айтқан уəдең бүгiн қайда?
Келiссек те кергiмей, керi кетiп,
Келмей қойды-ау дүние бiр ыңғайға.
Лебiзiңе сенiп ем шырын, майда,
Кешегi айтқан уəдең бүгiн қайда?
Келiссек те кергiмей, керi кетiп,
Келмей қойды-ау дүние бiр ыңғайға.
Көзiңдегi бiр мұңды,
Көңiлiңдегi кiрбiңдi
Өшiргiм келдi,
Көшiргiм келдi өзiме.
Құлпырып кетiпсiң ғой, жаным, бүгiн,
Құйды екен жанарыңа жалынды кiм?..
Көркiңнен көз алатын халде емеспiн
Көргендей ханзаданың қалыңдығын.
Құмарым қойды-ау басылмай,
Қабағым сенсiз ашылмай.
Көркiңнен əзiз айналдым
Бiр тамшы көздiң жасындай.
Мен үшiн жаралғаның анық екен,
Өзгенiң əнi бөтен, жаны бөтен.
Тəуекел қайығына бiрге мiнсең,
Аман-сау от пен судан алып өтем.
Көзiңнен керемет бiр сəуле көрдiм,
Сəуленi ұстаймын деп əурелендiм.
Салмағы сары алтындай сен тұрғанда,
Қайтемiн қаңылтырын саудагердiң?!
Шақырма, шақырмашы биге менi,
Ауызым сол құрғырдан күйген едi..
Қарағым, мен мүбада билей қалсам,
Қара жер қамырдайын иленедi!
Мен сенi неге көрдiм түстен кейiн?
Болдым ғой əбiгерге түскендейiн.
Өн-бойым, өзегiмдi өрт жалайды
У қосып бал шарапқа iшкендейiн.
Жанарыңда жаз күнi жайнағандай,
Таңдайыңда таң құсы сайрағандай.
Балдай тəттi лебiзiң балбыратып,
Алпыс екi тамырды жайлағандай.
Айым келедi, сүйiншi, Күнiм келедi!
Күлгенi қандай десеңшi, күлiмдегенi?!
Жүргенiн көрсем,
Бөлмеге кiргенiн көрсем,
«Жаным-ау» десем, жалт карар ма едiң,
Жан сырын маған ақтарар ма едiң?
Дегбiрiмдi алса қайтемiн, қарғам,
Ақбала өңiң,
Алаулап атқан таңдардың
Əуенiн бар ма жалғар күн?
Əуелеп ұшқан арманның
Қанатын қайтiп қармармын?
Сүйесiң бе сен менi, сүйесiң бе,
Түсiңе енiп, жүрем бе жиi есiңде?
Жүз жыл өтсiн, мейлi, мың жыл өтсiн,
Мендiк мынау жүрекке иесiң бе?
Көзмоншақтай көлдiң көркем құрағы,
Махаббаттың мың бiр мақам құрамы,
Тағдырымның таусылмайтын сұрағы –
Сенi көргiм келедi де тұрады.
Құдайым бəрiн саған бере салған:
Көркiң бар көрген жанға елес, арман...
Көлденең көк аттының көзi өтпесе,
Тағдыры талай гүлдiң неге солған?
Жарасар қолаң шашың тал бойыңа,
Толықсып Ай қонғандай маңдайыңа.
Уылжып жаңа пiскен, жарқыным-ай,
Жiгiттiң кез боларсың қандайына?..
Қасыңа Ай ұрланып келсем дердей,
Қайың да қайыл қалып, теңселгендей.
Тағдырың таразыға тартылғанда –
Салмағың сары алтынмен өлшенгендей.
Алақанымнан ұшқан аққуым,
Барасың ұзап шалғайға,
Қанатың, қалқам, талмай ма?
Жаныңа медет болғай да
Арман атты көк теңіздің кемесінде,
Жүзіп келе жатқандай сезіндім де.
Ту сыртымнан өткір пышақ жараласа,
Қалдым ба екен арман қиял жетегінде?
Асығып асқақ өр көңіл,
асау да міндік, астық шың.
... Мен үшін, қалқам, сен де бір
алыста қалған жастықсың.
Аязда аяқ тоңып,
күш те кеміп,
жігіт тұр темекісін тістене еміп.
алаңдап зәулім үйдің есігіне,
Құшсам-ақ дейтін бұралтып белін
қылықты қыздың бірі едің.
өзіңді жұрттан тым артық көріп,
түрлене түлеп жүр едің.
Құмырсқа бел, қаз омырау,
Аққу мойын, алма бет қыз,
Жарқылдаған жаз едің-ау
Жана жаздап қалған ек біз.
Көзден мейір ақтарылып,
күй — тілден,
тартып бара жатты өзіне сыйқыр-дем,
күлкімді де,
Мінгізіп ең мінсіз жарау құр атқа,
енді мені бастасаңшы жұмаққа,
емін-еркін күлейік те біз де бір,
жүрейік те жан баспаған жырақта.
Тамсантып түгел таңдайда еріген,
қандай әдемі, қандай керім ең.
Қандай берік ең, —
қасымда жүріп,
Осыншалық батырып таңда мұңға,
тағдыр, мені тағы да алдадың ба? —
Алтын балық қолымнан сусып шығып,
құр әуресі қалыпты-ау қармағымда!
Қараптан-қарап
кішірер денем,
қара бір көзден жас парлап —
қалқамның өзі түсінер деумен
"Жалынғалы тұрғам жоқ, көке, саған,
жақтырмасаң — жайыма кете салам!" —
дедің де Сен...
Сәл ғана тоқтап алып...
Тынышын ап түйменің —
шешініп те киініп,
бұрала кеп биледің —
жүз бүгіліп, иіліп,
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі