Жігіт, – деп те айтады, – тасы өрлеген
«Жігіт, – деп те айтады, – тасы өрлеген»,
Сөзі шығар
Бұ жұрттың дәсерлеген.
Кермек дәмін татқанмен қу тірліктің,
Жүзіңді әжім басқан
Жүзіңді әжім басқан,
Кәрілік жеткені ме?
Сенде ғой қазына асқан,
Бұл өмір өтпелі ме?
Тесік-тесік жүрегім, тентіредім
Тесік-тесік жүрегім, тентіредім,
Көшіп-қонған қаңбақтай еркін едім.
Еркімді алды
Үкімін кесті-дағы,
Дала мамық, сана мамық
Дала мамық, сана мамық,
Мамық күн,
Аяз келді көзіме өрнек салып тым.
Қаңтар туды,
Қалғандай бір аз ғұмырым шілделік
Қалғандай бір аз ғұмырым шілделік,
Жастық өтті.
Қалай өтті?
Білмедік!
Ардадаймын
Ардадаймын ...
Қайғы, мұңды тел емген,
Итшілікке, «кісілікке» кенелгем,
Біздің буын бейбастақтау,
Меңдейді мұң, жаныма салып кірбің
Меңдейді мұң, жаныма салып кірбің,
Қасаң тірлік қажыттың, жалықтырдың.
Бақыт екен әкемнің тірі кезі,
Мендей болып өмірде тарықты кім?
Тымырсық түн тарылтады тынысты
Тымырсық түн тарылтады тынысты,
Еңсем түсіп, екі иінім құнысты.
Көкейімде иманды үміт бар еді,
Бәрі ұрланды,
Қарашада қалқиған жаппадайын
Қарашада қалқиған жаппадайын,
Үмітімді адасқақ қақпалаймын.
Ер үстіне мінгенмен,
Бере алмаспын,
Жер айналды күні үшін
Жер айналды күні үшін
Жаратқанның жанарын,
Ішті өзі үшін маскүнем қойнындағы
Арағын.
Шыдай ма кіл құсаға шамасы адам?
Шыдай ма кіл құсаға шамасы адам?
Ит аттап кетеді екен аласадан.
Тағдырдың татып жүрмін татасын көп,
Тәлеймен қалай ғана таласа алам?
Барқадар таппай бақидан
Барқадар таппай бақидан,
Әумесер болып әуліктім.
Қатыгез екем Батидан,
Бата алмай қалды
Жетінші тыныс
Кекжең етті тым ерғашты
Ыңыршақ,
Иесі ерттеп, қойға мінбек құрым сап.
Майқанынан жарылайын деп тұр-ау,
Түсімде де кеспіріңде мұң қалың
Түсімде де кеспіріңде мұң қалың,
Әлденені маған айтып, бұлдадың.
Әжіміңді жас ағады қуалай,
Суындай боп, көктемгі бір жылғаның.
Өмірде көп көкбеттігі көкбеттің
Өмірде көп көкбеттігі көкбеттің,
Зұлымдықтар мәуе жайды, көктеп тым.
Бәрі соның ауанында, амалсыз,
Көрді дейсің қарсы тұрып, тектеп кім?
Қызыл жолбарыс
Көз аңғары зіл тартып,
Меңірейген ғалам тұр,
Тұяқкетті тұғырдай сенделеді адам құр.
... Бір кездері кеш батса
Қажытып, мезі етті ме сандырағым?
Қажытып, мезі етті ме сандырағым?
Ой кешіп, көз ілмей-ақ таңға ұрамын.
Әкемнен қалған ептеп бұл жалғанға,
Басталмақ басы менен, бар мұраның.
Жаудыраған жанарыңда
Жаудыраған жанарыңда
Абат мұң,
Жүрегімді жаныштадың, қанаттың.
Сөреліден сүйегімді көтеріп,
Күн ызғарлы суық тым
«Күн ызғарлы суық тым,
Майы қашқан қуықтың.
Қыз-қыз қайнар кезімді,
Әлдеқашан ұмыттым».
Өзіммен өзім отырып, күбірлегемін
Өзіммен өзім отырып, күбірлегемін,
Сөзім сөзі емес – тірі неменің.
Қан жылайды екен жүрегің шарасыздықтан,
Көз жасым барып тамады біріңе менің.
Қанжілік боп қалжырадым
Қанжілік боп қалжырадым...
Қасаңмын,
Шаң қапқаны жерге тимес шашамның.
Неткен сонша шетін едім,
Шым-шым батып барамын
Шым-шым батып барамын,
Шым-шым батып,
Тұншықтырды тереңге тылсым...
Бақыт.
Тәмсіл, тәмсіл сөз айттың
Тәмсіл, тәмсіл сөз айттың –
Талықсыдым,
Сүйем сені, періштем, анық шыным.
Махаббатым – мұзарт тау,
Қоянкөздерің қиылып маған
Қоянкөздерің қиылып маған,
Дір етті жүрек секемшіл.
Ессіз сезімдер бұйығып қаған,
Есейіп кеттік, көкем, шіл.
Сен де жынды, мен де ақымақ екенмін
Сен де жынды, мен де ақымақ екенмін,
Сөзін тыңдап, иланамыз бөтеннің.
Ал еркектің еректігі болмай ма?
Қиналтады жетпегені жетеңнің.
Көкіректі кернейді кермек шерім
Көкіректі кернейді кермек шерім,
Адалдығың, пәктігің – жөргек сенің.
Дәрменсізбін, сұлу ең сүдіні ерек,
Көгілдірі тәрізді өр Көкшенің.
Перідей сұлу періште пешенемдегі
Перідей сұлу періште пешенемдегі,
Сен тіккен отау – жұмақтай, кесел енбеді.
Еміздіктетіп сезімді ессіздендірдің,
Махаббат – шарап меймілдеп, еселенбеді.
Жанарымнан жас ақты бұршақтаған
Жанарымнан жас ақты бұршақтаған,
Жүрегімде шер қалың жыр сақтаған.
Қай жағада қаламын бордай тозып?
Берер емес қу тағдыр мұрсат маған.
Тана көзің мөлдіреп, жас тамады
Тана көзің мөлдіреп, жас тамады,
Тоты көңіл бұйығып, пәс болады.
Сүдініңде сұлулық сұқтандырар,
Елестетер қылығың жас баланы.
Сері сезім кеудемді шабақтадың
Сері сезім кеудемді шабақтадың,
Алып қашып арымнан сан аттадың.
Ессіздердің ортасы ...
Керегі жоқ,
Көру ғана көзіңді көксегенім
Көру ғана көзіңді көксегенім,
Сен – қиырда, мен – зеңгір көкшедемін.
Жүрегіміз бірақ та бір соғады,
Ебі жел кеп бетімнен өпсе менің.
Пікірлер
-
меей
кеемет -
полатбек Жанбаев
Мықты -
Жанахмет
А -
Жанахмет
Мен тіпті оқи беріп жаттап алдым ғой
-
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі