Құлажанов Құралбекке
Шалқыған көл дария көңіліңмен,
Басқаға үлгі болдың өміріңмен.
Бәйдібек ұрпағының ішіндегі,
Біртума азаматсың жөні бөлек.
Біріңді-бірің ұлы санамағын
Хансың ба, қарасың ба, данасың ба?
Тілегім адамзаттың баласына.
«Ұлымын, ұлықпын» деп, бір Алланың,
Қаһарлы ұшырама жазасына.
Болмаған соң түйсігі, түсінігі
Болмаған соң түйсігі, түсінігі,
Қайдан болсын бойында кісілігі.
Кісілігі жоқтарға ешқашанда,
Ешбір жанның түспесін ісі, күні.
Көп болса білгеніңнен білмегенің
Көп болса білгеніңнен білмегенің,
Хош алғын білімдіні, күндемегін.
Жаулассаң өзіңе жау жазығы жоқ.
Орынсыз ата-анасын тілдемегін.
Алла берген ақындық бағым менің
Алла берген ақындық бағым менің,
Патшалығым мәңгілік тағым менің.
Қиял жетпес қиядан қисын тауып,
Жаңылысып көрген жоқ жағым менің.
Қазақтың да Асылы
Қазақтың да Асылы,
Әзербайжанның да Асылы.
Қазағымның тілі үшін,
Қасиетті діні үшін.
Дүние-ай, кәусарыңа қанған бар ма
Дүние-ай, кәусарыңа қанған бар ма,
Арманнан жетелейсің армандарға.
Үмітін бір өзіңнен үзбейді екен,
Жүруден жүзге келіп қалғандар да.
Бауыржанның монологі
Ұлы далам – Ұлы Анам!
Еділ Баба, Тұмар Ана –
Ата-баба мекені,
Бақидамын, пәни депті тіршілікті,
«Ақынмын» деп болады айтуыңа
«Ақынмын» деп болады айтуыңа,
Ел аралап, жер көріп қайтуыңа.
Ақын деген табиғат перзенті,
Ол өмірге келмейді жай туыла.
Ақындар-ай, ақындар
Ақындай мейірімді,
Әлемде жан бар ма?
Анадай тербетіп,
Таңдардан таңдарға,
Алла, Аруақ жебеді
Алла, Аруақ жебеді,
Қатарға қосты, теңеді.
Ата-анадан бір жалғыз,
Жарым көңіл мен еді.
Дос жылатып айтады
Дос жылатып айтады жаны ашып,
«Жүрмесін» деп орынсыз асып-тасып.
Дұшпан мақтап күлдіріп, бүлдіреді,
«Жер қапсын» деп, жер болып бетін басып.
Жақсылығың болмайды
Бар арманы, аңсары ауғандардың ақшаға,
Жақсылығы болар деп ойламағын басқаға.
Алла берген мейірімнен ада болған жандардың,
Жүрегі де, жаны да айналады тасқа да.
Ей, адамдар!
Ей, адамдар, зәбір берме жандыға,
Ая, ая, аңыратпа аңды да.
Бір Алладан мейірім, тоқтам сұрайық,
Жүрген жері, екі қолы қандыға.
Айтар сөзді ұғуға сана керек
Айтар сөзді ұғуға сана керек,
Айтпасаң да сезеді дана зерек.
Ақыл айтып арыма ақымаққа,
Ақымақ боп өлгенше қала бермек.
Шексіз ғалам, қалай ұқтым сырыңды
Шексіз ғалам, қалай ұқтым сырыңды,
Ұқпай өтті-ау, не бір дана бұрынғы.
Раббым-ау, шексіз тылсым сырына,
Сонша неге құштар еттің құлыңды?
Болмысы жаман адамның
Болмысы жаман адамның,
Жақсылығы жоқ, жалынба.
Маңсаптың құлы наданның,
Маңына бар ма, табынба.
Бірте-бірте
Бірте-бірте ғайып болып бәріміз,
Ұмыт болар шалқып салған әніміз.
Көшер, кетер, өшер жердің бетінен,
Біздер салған сәулет сарай сәніміз.
Алланың шапағаты
Алланың шексіз мейірім шапағаты,
Алланың жан адамға аманаты,
Ақыл-ой аң-құстардан артық берген,
Тірлікте шықпасын деп жаман аты.
Адалдыққа сүйіндім
Адалдыққа сүйіндім,
Арамдыққа күйіндім.
Жақсылыққа иілдім,
Жамандыққа шүйілдім.
Ел бар ма?
Ер бар ма қабырғасы сөгілмеген,
Халық жоқ «елім-ай» деп егілмеген.
Құдайдың қаһарына ұшыраса,
Қабысар қас қағымда көгің жермен.
Шыңғыс ханға
Жалпақ әлем жартысын тізесімен илеген,
Жалаң қылыш жүзімен жарты әлемді билеген.
Ұлы қаған Шыңғыс хан соңғы демі бітерде,
Өтті екен өмірден қандай көңіл күйменен.
Хан басымды
Хан басымды, қадірімді өзім кейде қорлаймын,
Бармас жерге бару үшін өзімді-өзім зорлаймын.
Қорсылдасып шошқалармен, ырылдастым иттермен,
Өзіме де обал жоқ-ау, обал жоқ-ау, оңбаймын.
Қара арғымақ арыса
«Қара арғымақ арыса қарға адым жер мұң болар»,
Кәріп етсе кәрілік кәдірлі басың сұм болар.
Арылдаған арыстан айға шауып мертіксе,
Аңдығаны тышқан мен ін маңында жым болар.
Бар қазақтың Бауыржаны
Бар қазақтың Бауыржан – намыс, ары,
«Жоқ» дегеннің жақтары қарысады.
Баукең рухы мәңгілік шындық үшін,
Зұлымдықпен, зұлматпен алысады.
Қызығын бұл жалғанның...
«Баласы Қошқарбайдың Шашубаймын,
Болсам да малға кедей, тілге баймын.
Күніне мыңды алып, жүз берсем де,
Қалтамның түбі тесік байымаймын».
Жамбыл ескерткішіне
Сан рет келіп тәубе еттім, ескерткішіңнің басына,
Маңдайды сүйеп сиындым, тұғырдың суық тасына.
Тасып та келген шығармын, тасыма дерсің, тасыма,
Жасып та келген шығармын, жасыма дерсің, жасыма.
Лаулап жанып жүргенде
Лаулап жанып жүргенде,
Заулап өмір өтіпті.
Көктемім де, жазым да,
Көзден ұшып кетіпті.
Он сегіз мың ғаламның
Он сегіз мың ғаламның,
Егесіне құлшылық.
Таңым атып арайлап,
Жарқырап тұр күн шығып.
Құлшылық ет тәңірге
Он сегіз мың ғаламды,
Жаратушы Тәңірім.
Тәңірімнің бар ғалам,
Орындап тұр әмірін.
Адам боп өтсем арман жоқ
Адам боп келдім өмірге, адам боп өтсем арман жоқ,
Бақыт пен байлық шайқалса, басыңды мүжір арлан боп.
Өмірден кімдер өтпеген, алтыннан сарай салдырып,
Жақсылығынан басқа артында, жарты тиын да қалған жоқ.
Мәңгілік музам менің
Мәңгілік музам менің, табындырған,
Өзіңсің жаным тербеп сағындырған.
Ерітіп, елжіреттің жүрегімді,
Өзгермей сан бояулы сағым нұрдан.
Жаманға – мал, жал бітер жаман атқа
Жаманға – мал, жал бітер жаман атқа,
Жалды деп жаман атты тағалатпа.
«Жаманға мал бітті» деп желіктіріп,
Тектіге тексіз итті абалатпа.
Ей, адамзат, дүние үшін алданба
Ей, адамзат, дүние үшін алданба,
Еш қайыр жоқ алтыннан да, малдан да.
Иманыңның бары-жоғын сұрайды,
Бұл жалғаннан о жалғанға барғанда.
Пікірлер
-
#за Аружан
#за Аружан -
Аты жок
Тамаша -
Клютой я
Бірлік түбі-тірлік -
Асқарұлы шадияр
Тағы рахмет
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі