Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Мақалалар (1) Өлеңдер (24) Ұлағатты сөздер (2)

Қыс. Елес

Менің сырқат санамды сауықтырған,
Қарға қарап, қуандым жауып тұрған.
Қар астында қамалып қалса дедім,
Қу тірлігім жанымды жалықтырған.

Толық

Бетпақдала елестері

Қуырылған жалын атып,
Құла жапан құм өрінен
Келе жатыр дауылдатып,
Машиналы бір керуен.

Толық

Елестің жыры

Қыздай алған адалым,
Жадымнан сәт шықпайсың.
Бұзбай алған қамалым,
Сен мынаны ұққайсың:

Толық

Ертегі - елес

Талып ұшып ит қиян, зыттым белден,
Қонар тұрақ таба алмай бүкіл жерден,
Аққу келді демімен тазартпақ боп,
Алматының аспанын түтін көмген.

Толық

Жоғал көзден, жаман елес

Жоғал көзден, жаман елес,
Тұрған өсек, төпеп кіл.
Менің дуам - шарап емес,
Шылап берген етеккір.

Толық

Бозбалаң шақтан бір елес

...Есімде сол күн — айрылған қыздан ай мүсін,
"Кірлеген жүрек — көз жасыменен шайды ішін"
Мектепте жүріп жүдеген мынау — "байғұсың".
Хат алып қыздан — ауырлап алғаш қайғысын.

Толық

Көктемгі елес туралы ән

Көбелектің қанатынан гүлдегі
Көйлек киіп өттің алдымнан.
Сенің Нұрың нәзік үн боп күлгелі
Серпілгендей көк тұман қырдан.

Толық

Көктемдегі түнгі елес

Түн — тылсым бақтан тіл қатты,
Мұң — бүршік жапқан гүлге ақты.
Бұл терезесін жанымның
Кім — тырсылдатқан тым қатты?

Толық

Көз алдымда елесің

Күні-түні көз алдымда елесің,
Жүрегімде жатталумен келесің.
Асығамын жеткенімше өзіңе,
Асып небір асқар таулар белесін.

Толық

Сенің елесің

Елестейді сенің бейнең жұмбақты,
Арасынан түнгі жанған оттардың.
Саябырлап қала жолы ырғақты,
Жаныма жай бір рахат боп қалдың.

Толық

Ескі елес

Мен деген — үнсіз ғаламмын,
Қоштасқам дүрмектеріммен.
О, не деп тұрсыз маған, Мұң,
Не істеуге міндетті едім мен?

Толық

Бұлдырап қалған балалық шақтың елесі

Бұлдырап қалған балалық шақтың елесі,
Түсіме неге көп кіріп кеттің сен осы?!
Түн ұйқым менің бөлінген кейбір кездерде
Төтеннен келіп, боласың маған төреші.

Толық

Елес

Сенің табаның,
Табаныңның астында бар жылылық.
Не нәрсе еді қиялыңдағы ұмытқаның
Ұмыту – өзі бір ұлылық.

Толық

Елес

Кеше түнде айрылмас бір дос таптым:
Аты — Елес,
заты — Сендік сағыныш.
Мұнартады мұңлы түсті қоштап түн,

Толық

Елес жайлы естелік

Төрағасы жайғасты төрге барып,
Бос орын жоқ.
Зал іші көмбе-халық.
Әуезовті бір шешен мақтап жатыр,

Толық

Елес

Сен келдің де...
Ғайып болдың ілездем,
Үр қызындай үні, тілі, түрі өзгем!
Алтын шашып жүрген, əлде, жан ба едің

Толық

Елес

Бəрі де кеш!
Дүние – қаратүнек,
Жарық емес.
Есіктен жарым түнде сығаламай

Толық

Елес

Алтайдың шыңындай тым асқақ,
Түсімде тұлғаңды көрдім мен.
Беймаза өмірден жырақтап,
Сен ашқан есікке ендім мен.

Толық

Елес

Ай,
Мен үнсіздікке шомған Оның елесімен қатар ұштым,
Көгілдір дүниедегі сенің шұғылаңды жамылып.
Мен де айналдым елеске.

Толық

Елес

Көзімді ашып, ақ сәулеңе оранғалы, Жарық күн!
Мына өмірдің уызына, уына да жарыттың.
Бұлдыр елес, жалған үміт жәдігөйдей азғырып,
Алданыппын, алды-артымды болжай алмай қалыппын.

Толық