Өлекселер патшалығы
Көзіңнің күн тамады шарасынан,
Сөзіңнің қан тамады жарасынан.
Сау шыққан аздың бірі сенсің, апа,
Қаптаған өлекселер арасынан.
Көзіңнің күн тамады шарасынан,
Сөзіңнің қан тамады жарасынан.
Сау шыққан аздың бірі сенсің, апа,
Қаптаған өлекселер арасынан.
Көкшетау - кейде қарлы, кейде қарсыз,
Сексен қол мұз ерінді сөйледі әлсіз.
Тұнжырап көшеде отыр Ақан Сері,
Жәутеңдеп көп қарадым бейнеге әнсіз.
Ұрысып қанжар, борасып оқтар,
Тыншыды сүргін, қырғыны.
Жердің бетінде моласы жоқтар,
Келердей қайтып бір күні.
Қағапақты жарып шыққан қыршын күн,
Шыға сала демін жұттым тылсымның.
Мен Алтайды тастап кеттім озалда,
Дәл сол күннен бастау алды бұл сүргін.
"Шайырлардың періштесі болады",
Дейтін еді көне шалдар бұрынғы.
Бірақ оны көрген емен мен әлі,
Олар жазып берген емес жырымды.
О, киелі Түркі Елім-ай! Тас бесік,
Неткен ғана аянышты жұрт едім.
Астанада мәз боп қалдық бас қосып,
"Отанына оралды,- деп, — Күлтегін!"
Он төртінен толған айдың тойында
Өртеп сүйді көкжиек от ерінді,
Мен де ұмыттым пенде, бұлт екенімді.
20-ға 14 қалғанда ұясынан,
Шашылып түн сынған,
Шыныдай құм жүзі.
Шығасың тылсымнан,
Шырай Таң Жұлдызы.
Бір Жаратқан барлығын жұп жаратқан,
Жалқымын деп, ендеше, мұңға батпан.
Жұлдыз өніп жатады сыңарымен,
Жапырағы жайқалған түн дарақтан.
Безеу бет жел барымды қылды ысырап,
Қарайыншы көңілдің дүрбісін ап.
Су қыңсылап,
Қалыпты сай сансырап,
Қызғалдақ қызы Қызылорданың,
Қып-қызыл күйде үзіп алғаным.
Жастықтың жасыл бағында көрдім,
Қыжым көйлекпен жүзі жанғанын.
Шерғала!
Уа, шерменде шерлі қала,
Аршылан бұзып шыққан торды жаңа.
Қымтама құпияңды тырнағыңмен,
Аспандап ұшқан алты қаз,
Қоятын саған шартым аз.
Назым бар айтар халқыма аз,
Қарайлай кетші артыңа аз.
Бұл кім өзі?
Нұрғалиев Өтежан!
Неге айылын жимайды хан көзінше?
Жоқ қоғамнан оған барар төте заң,
Есімі Сайлыбай ма, Майлыбай ма,
Толтырған жан еді бір сайды қойға. Жарайды,
Майлыбай-ақ болсын, делік,
Тергемес барсаңыз да қай құдайға.
Босата алмай қыл дұзақтан тау-ботасын тұмса түн,
Көрдіңіз бе, үрпісінен жұлдыз аққан бір сәтін.
Ыңырсыған тұмса дүние уызына жарытпай,
Өтер ме екем, болмай, сірә, шөл басуға мұрсатым?!
Ей, салқын ай, Ей, ыстық ай!
Ділдадай алтын ерегім деп ем,
Тимедің көптен, іңгаламайтын бөбегім деп ем,
Сүймедім беттен. Кезегім келсе - нұрыңа шомып,
Ай астында балқиды бозаң қырым,
Жұпар лепті аңқытып тозаң нұрын.
Алтын сағат байланған нұр шынжырға,
Айдың күміс тілінен, жыр, сыңғырла.
Шырағым, шытынама шықшыт керіп,
Шамшылдық шараңа тұр шып-шып толып.
Шақ тұрған шерменде - шер, шырпы - шыдам,
Шарт кетер шамырқанса быт-шыт болып.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі