Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (341)

Фольклорлық практика

Тост айтып жастық тойында,
Көзімде балқып күндер шат,
Есімде, Сырдың бойында,
"Фольклор жинап" жүрген шақ.

Толық

Қош, Құрық

Көштім мен, көшкім келмей,
Қош, Құрығым!
Түсесің кейде есіме кештіғұрым.
Өтеді қапталымнан қанат сабап,

Толық

Айрақты

Айрақты, сүйенемін тіреуіңе,
Ажар қыздың әні.
Жасынын Шерғала мен Жалғанға атып,
Көзінен Айрақтының тамған жақұт.

Толық

Ай – кірсіз, әруақ – үнсіз, Алла – мінсіз ...

Естерек Жаманбайұлы ақсақалға
Сапырып тұр Желтоқсан ала шаңын,
Мықыр аспан. Мүжік тау. Аласа қыр.
Төсек тартып қалыпты сар жамбас боп,

Толық

Жайық

Ақ Жайық - ақ көйлектей ілгегі жоқ,
Көп шалған бір жағын оқ, бір жеңін от.
Айналып төбесінен кете алмаймын,
Сәуірде көшкен бұлттың дүрмегі боп.

Толық

Сағызда

... Шекпеген салқам сынды қайғы, күйік,
Қарайды дәл сен құсап ай жымиып.
Өзіңсіз келіп тұрмын Құм Сағызға,
"Ел қайда, Сағыз қайда?" - әй, Құлиев?!

Толық

Қадыр түні

Білмеймін, әлдекімнен өш ала ма?
Желтоқсан жын қаққан-ды кеше ғана.
Көбесі қара тастың қопарылып,
Көкке ұшып кетердей еді мешел аға.

Толық

Қырда

Мына қырда тікен неткен көп еді?
Шеңгел, жантақ, түйеқарын, ошаған.
Дар-дар жыртып келіп тұрсың денені,
Ойыншық боп көрініп пе еді не саған?!

Толық

Мерт болды ақын

Мерт болды ақын ...
Е, мерт болмай жатыр ма?!
Жаңалық па ол, жаңғалақтау ақынға?
Осылайша тон пішеді шамамен,

Толық

Биылғы көктем

Биылғы көктем ғажап-ақ келді,
Саңқылды самал тазалап демді.
Жаратып келді жаздың тойына,
Күлтелеп жалын қазанат белді.

Толық

Амалдың ақша қары

Қош келдің, көктем! Қош, қалқам!
Кәрі қыр, баққа жарығыр!
Далама жайған дастархан.
"Амалдың ақша қары" бұл.

Толық

Алматы - 86

... Желтоқсанның желі еді, ызғары еді,
Қабағында қарт таудың сыз бар еді.
Қабығында ақ талдың мұз бар еді,
Желтоқсанның желі еді, ызғары еді.

Толық

Ата – желік

Көкмойнақ атқа ер салып,
Шығайық қырға, жарай ма?
Елеуреп алған ер шабыт,
Артына енді қарай ма!

Толық

Ағам бар менің

Ағам бар менің –
Мансапқұл деген,
Ортақтарың жоқ,
Тек менің ағам!

Толық

Олжас – алжас

Жүректің сөзі - ақ алмас,
Ұмтылған шақ еді алды аңсап.
Есімде әлі, ең алғаш,
Алматы жаққа барған шақ.

Толық

Мылқау түн

Құдайы беріп тағы жарғанаттың,
Тұнжырап қасымда тұр жарғабақ түн.
Саусағын бопса - үміттің сорып тұрып,
Сәлемін мыңқылдаған аңдамаппын.

Толық

Шынжыр

Кетпестей ғып байлаған,
Шуда жіппен кіндіктен.
Бар ма екен деп ойланам,
Мықты нәрсе сол жіптен?!

Толық

Сордағы із

Үңірейген құрдым, тылсым өңешін.
Қайттық бүгін ұлы ақынды өлтіріп,
Көрін қаздық, көмдік жылдам жең түріп.
Қаштық сосын төмен қарай жөңкіліп,

Толық

Хан кегі

Түндік ашу немесе жамиғатпен амандасу
Уа, ар ма, тең — замандас, құрма - құрдас,
Кіші іні, үлкен аға жырға жымдас?!
Бұл бір кеп сырым еді сақтап жүрген,

Толық

Қарапайым жыр

Біле алмадым — тірліктің шарты қандай?
Алды мұндай болғанда — арты қандай?..
Хақ сыйлаған қып-қысқа ғұмырымды
Жүрсе болды бәз - біреу тартып алмай.

Толық