Пикассоның көз жасы
Жаз думаны басталды - хан базардай,
Қызыл-жасыл дүние тұр құлпырып.
Айналаға қарайсың көз жаза алмай,
Жымыңдасқан жапырақ күнге ұмтылып.
Арамен жолдастық
Ара кеше ызыңдап оқша ағатын,
Отыр бүгін бүрісіп алаңдамай.
Қозғай алмай мұздаған қос қанатын
Мүсәпірсіп қарайды маған қарай.
Алтын пияз балладасы
Алып-сатар базарлардың алтын дидар ханымы,
Жанарларға жас алдырған жақындатпай жалыны.
Бүкір кемпір Горпинаның мойнына асылып,
Қыздар тағар бұрымының семгендігін жасырып.
Қыз саусағы
Құдайым-ай, саусақтардың басында
Қаншама әуен, айқай бар!
Күйген саусақ, азап шеккен жасында –
Нәзік қолды байқаңдар.
Неткен сұмдық түсінбеу
Неткен сұмдық түсінбеу:
бір-біріне жаны жат құдды бөтен,
сөйте тұра құшақтап аймаласқан.
Түсіну де дәл сондай сұмдық екен –
Ұнатпайды жұрт мені
Ұнатпайды жұрт мені
Кінә тағып түрлі кеп.
Өсектер де бітпеді
найзағайдай тілгілеп.
Не берсең де тұтас бер бәрін маған
Не берсең де тұтас бер бәрін маған -
аспанды да, жерді де, бөлектеме!
Теңіз, өзен, таулар мен сағым далам –
бәрін түгел бермесең, көнед деме!
Қашан шықты бұл өзі тірілерді
Қашан шықты бұл өзі тірілерді
түк елемей,өлгенді қадірлеген?
Ішіседі адамдар, бүгіледі.
сонсоң жерге енеді жалын денең.
Қайтып тынсын көңілім алаңдамай
Белла Ахмадуллинаға
Қайтып тынсын көңілім алаңдамай:
жан досым жүр бір келмей маған қарай.
Жат біреулер өмірі мені ұқпаған
Түсінбеймін не болған осы маған
Түсінбеймін не болған осы маған,
жынданыпты дейтіндей тосын адам:
сәл нәрседен қайғырып, тыншымадым,
ұялмастан ұялып қымсынамын.
Мен досымды жерлегем
Мен досымды жерлегем. Ашынамын.
Бұл сырымды өзгеден жасырамын.
Жұрттар үшін ол әлі тірі бірақ,
жанында әйел. Жүрген жоқ міні құрап.
Ұйқта, жаным...
Қақпа жабық. Толқындар келіп қашып,
қайта-қайта шарбақты соққылайды.
Долы теңіз жанынан көбік шашып,
жалмағандай Күнді де от шырайлы.
Тың жер ұқсап торғынға
Тың жер ұқсап торғынға
таңғы шуақ күш құйды.
Түнгі алаудың орнында
көкшіл түтін бықсиды.
Менің Отаным
Отаным менің - ормандар,
қырандар, мәңгі қорғандар,
шаналар зырлап ақ қарда,
ақ ұлпа қарлы ақпанда
Отан, мені баста сен
Отан, мені баста сен
жан баспаған жолдарға.
Сен бұйырсаң қашпас ем:
қия шың ба, орман ба.
Махаббат-нұрмен аңсап тым
Махаббат-нұрмен аңсап тым
арнадың өлмес маған ән.
Екеуміз кешкен бал шақтың
қайталанғанын қаламан.
Жыр жазу деген
Жыр жазу деген –
аласапыран теңіздің кәрі жартасын
тырнағыңменен шимайлау;
үніңмен тежеп мәңгілік күштің балтасын
Жалтылдайды ақ желкен
Ақын біткен жырлаған нұр үмітпен
Ресейде сөз-өнер тыншымайды:
Лермонтов жырындай жылылықпен
кейде аялап, ал кейде шымшылайды.
Пікірлер
-
Айдана
Күшті -
Сезім
Көп рахмет -
Анеля
Өте күшті -
Мен
Рахмет -
Ақниет
Әсерлі өлең
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі