Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Мақалалар (49) Өлеңдер (1183) Жоспарлар (11) Мақал-мәтелдер (1)

Менің шарларым

Шарларым сары,
Шарым көк.
Зуладым тағы,
Дамыл жоқ.

Толық

Жаталақ

Қарап күлер кісі көп,
Есегім бар түсі көк.
Арқасына жабысқан
Менімен түк ісі жоқ.

Толық

Жаңбыр

Жауа берші, жау, жаңбыр,
Дала көркін жандандыр.
Жауа берші, жау, жаңбыр,
Қаулап өссін алуан гүл.

Толық

Кішкентай алыптар

Ерінбей керегін тереді,
Неғылған шетінен ел еді?
Өзінен үлкенді арқалап келеді...
Бар үлкен ауылы,

Толық

Зоопаркте

Әжесі:
– Қарашы, Бек, мына аңға.
Немересі:
– Ұзынтұра шұбар ма?..

Толық

Жау, жаңбыр!

Жауа берші, жау, жаңбыр,
Дала көркін жандандыр!
Жауа берші, жау, жаңбыр,
Қаулап өссін алуан гүл!

Толық

Шырпы

Қырсық еді Пәзілбек:
«Білем бәрін өзім!»– деп,
Көнбей шеше ырқына,
Әуес болды шырпыға.

Толық

Су жүрек

Ел жатарда жай ғана
Шықты сыртқа Айбала.
Самал ескен әдемі
Бір керемет шақ еді.

Толық

Ақыл

Тасбақаға
«Білімді»
Шыбын қатты күйінді:
– Сүйрей беріп қайтесің,–

Толық

Қысқы Есіл

Мұз көрпенi –
Қыс түсе,
Бүркендi де үстiне:
Қалғып кеттi қарт Есiл,

Толық

Қарашықтай қалашық

Қала iшiнде,
Қала бар.
Қонағы оның - балалар…
Нән қамалдар,

Толық

Президенттiк шырша

Шеткерi ауыл – алыс түп,
Туған жердiң бәрi ыстық!..
Президенттiк шыршада –
Талай доспен таныстық…

Толық

Әнші қыс

Астанада қар қалың,
Аттап қалсаң алға адым:
Аңғарасың -
Ақ қыстың,

Толық

Мұз-палуан

Жөнеп кетпей ызғып бiр,
Машиналар сырғып жүр.
Әйнек қаптап қойғандай,
Көше, алаң –

Толық

Боран

Күннiң ашық жайдары,
Аяқ асты тайды әрi:
Жаңбыр жауып,
Қар ерiп,

Толық

Жылымық

Қыс. Астана…
Күн жылы,
Ашық –
Аспан түндiгi.

Толық

Қарлы боран

Күн борады, борады,
Жел екпiндеп соғады:
Жерге түспей –
Жауған қар,

Толық

Түгел сөздің түбі бір

Батыр – жердің қорғаны,
Ақын – елдің ардағы,
Мақал – сөздің маржаны,
Ана – бала бағбаны.

Толық

Кім мықты?

Көп халқымның өнерпазы,
Жыр атасы –
Абай атам.
Күй атасы –

Толық

Не тәтті, не қатты?

Бұл дүниеде жеңіл не?
Ол – есімі Алланың!
Бұл дүниеде ауыр не?
Ол – шешімі Алланың!

Толық