Соқыр түнде жыр жазып соқыр ақын
Соқыр түнде жыр жазып соқыр ақын,
Өз әлінше мәз болып отыратын.
Елемейтін оны бір көрмегенсіп
Ары-бері өтетін тоты қатын.
Сендер маған ұрыспаңдар, өтінем
Сендер маған ұрыспаңдар, өтінем,
Сәл еркінсіп, серуендеп кетіп ем.
Қалам малып бал шараптың буына,
Құс өте алмас мұхиттардан өтіп ем.
Өлең менен адаспаса болғаны
Өлең менен адаспаса болғаны,
Жетті-ау деймін бәрінің де толғағы.
Ал Қәландар әлемге хат жолдады,
Есі барға бақ-дәулетің қонбады.
Әкемді еске алып...
Түсіме кірші менің, кірші менің,
Мен-дағы тіршіліктің дүрсілі едім.
Неге сен алыстадың менен, әке,
Жанымды жалғыздық жеп күрсінемін.
Жетімсіреген жүзімдер
Оралып едім қайтадан,
Көп жылдан кейін ауылға.
Жұмыртқа ойды шайқаған,
Кездестім мұңды дауылға.
Айналаға отыра қап өренім
«Айналаға отыра қап өренім,
Жыр оқыдық түніменен» деп едім.
Мырс етті де былай деді бір досым,
«Қараңғы үйде қалай болды өлеңің?»
Бүгін ешкім ат ізін салмады маған
Бүгін ешкім ат ізін салмады маған,
Өмірімді тағы да жалғады қалам.
Ауырғанда жолдастар есікті қақпай,
Жалғыз өзі кісінің қалғаны жаман.
Бір пана тілеп тауға да бардым
Бір пана тілеп тауға да бардым,
Күркіреп құзға құладым.
Түсінбей ешкім саудада қалдым,
Қиқымнан көрпе құрадым.
Ойға батып отырамын
Ойға батып отырамын,
Келмесе деп атыма мін.
Бауырымда сусындаған,
Қайда түсер жапырағым?
Шырын шумақтар
Шараптан көрмесе де кісі емделіп,
Іштім бе, іше берем, ішем келіп.
Бірауық масаңдау боп жүрген артық
Қалғанша қайғы-мұңға кісенделіп.
Қаратау бар қазаққа шаңырақ еді
Қаратау бар қазаққа шаңырақ еді,
Қапталда жетім қозы маңырап еді.
Басынан Қаратаудың көш көрінсе,
О баста көшті үркіткен қалмақ еді.
Қара талдар
Таң қаламын қарап сенің сыртыңнан,
Қара талдар, ортасынан қырқылған.
Табылар деп өткен күннің елесі,
Іздеп жүрмін бір деректі жұртыңнан.
Ай көрдім, аман көрдім
«Ай көрдім, аман көрдім,
Бұрынғыдай заман көрдім...»
Бұрынғыдай бұлт оранып,
Заманаға таман келдім.
Қаз-қаз балам, қаз балам
Қаз-қаз балам, қаз балам,
Қадам бассаң мәз болам,
Бақытты жан өзіңсің
Сенен ешкім озбаған.
Жас кезімде қайратты едім
Жас кезімде қайратты едім, бәріне де керек ем,
Дәрежем де тең болатын ел билеген төремен.
Айқайлатып гармонымды құйқылжыдым тойларда
Қатарыма ап сұлу қызды ләззатына бөлеген.
Маған неге мына қыз амандаспады?
Маған неге мына қыз амандаспады?
Тазармаған жан ба едім санам қаспағы.
Қиямпұрыс ойларға қайдағы бір
Көңілімнің тап-таза таланды аспаны.
Мынау әлем бір сәтке көз ілгенде
Мынау әлем бір сәтке көз ілгенде,
Оянды ма шөлдеген сезім менде.
Сабырсыздық санамды билеп алды,
Тынышынан айрылды сезім – көл де.
Көп болды, компьютерге отырмадым
Көп болды, компьютерге отырмадым,
Өлеңнен кесте болып тоқылмадым.
Балдардың нәпақасын айырам деп
Ертелі-кеш әрнені қоқымдадым.
Жынды қылған бұл өлең
Жынды қылған бұл өлең
Төгіліп кетсе қайтеді.
Кеуде тұсым қақырап
Сөгіліп кетсе қайтеді.
Қабылдау бөлмесі
Телефонмен шақырдың келіңіз деп,
Өзіңізге дайын ғой төріміз деп.
Салып ұрып барайын бәрін тастап,
Адамзатқа жетпейтін көңіл іздеп.
Пікірлер
-
Марал
Жақсы -
Тәліпбек Мерей
Оңайы барма? -
Геракл
Бас ащы Бет тұщы -
Саябек Жансая
Жарайсыз! Керемет екен
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі