Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар

Қазақ ауыз әдебиеті

Әрі құтты, әрі сүтті

Қожа қысыр сиырын базарға сатуға алып барады. Әрі жүреді, бері жүреді, сиырын өткізе алмайды. Бір танысы кез келіп қалып:

— Немене, Қожа, сиырыңды сатқалы жүрмісің, — деп сұрайды.

Таңертеннен бері жүрмін, өз білгенімше мақтап та бақтым, бірақ ешкім көз қырын салатын емес, — дейді Қожа. Сол-ақ екен Қожаның таныс адамы:

— Сиырым әрі құтты, әрі сүтті, буаз сиыр, — деп айғай салады. Табанда алушы табылып, Қожаның сиырын қымбатқа сатып алып кетеді. Аң-таң қалған Қожа, танысына алғысын жаудырып, көп ақшаны қалтасына басып ап, қуанышы қойнына сыймай үйіне келеді. Келсе, қызына құда түскелі бір топ әйел үйіне келіп отыр екен.

— Қожеке, сіз төменде сабыр ете тұрыңыз, құдағиларға баланы көрсетейін, бармағынан бал тамған шебер екенін айтайын, мүмкін ұнатса, жұрағат болып та қалармыз, — дейді әйелі.

— Жоқ, — дейді Қожа, — сен дыбысыңды шығарма. Малды қалай бұлдап өткізуді үйреніп келдім, көр де тұр, мен аузымды ашар-ашпастан-ақ өздері жабыса кетеді.

«Шынында да Қожа бір нәрсені білетін шығар» деп ойлап, әйелі құдағиларды құрметтеп қарсы алып, қызын ертіп әкеп, әрқайсысының қолынан сүйгізеді. Сонсоң:

— Құдағилар, беттеріңізді бүркеңіздер, сіздермен Қожаның өзі сейлеседі, — дейді.

Қожа келіп:

— Көп сөздің керегі не, тоқ етерін айтайық. Қызым әрі құтты, әрі сүтті, әрі жүкті, — депті.

Құдағилар беттерін басқан күйде үйден шығып жүре берсе керек.

Қожанасыр күлдіргі әңгімелер сиыр сауда құдағи

Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Соңғы жоспарлар

Пікірлер