Өлең, жыр, ақындар

Қаралы Қараойда болған түнгі оқиға

Мәңгiлiк қаралы
Қаройдың үстiн
Қап-қара қалың
Қара бұлттар басқан кезде;

Толық

Өрмекші болғанда

Өрмекшi болғым келдi.
Өрмекшi болдым,
Өрмекшiнiң тiрлiгiн
Көрмекшi болдым.

Толық

Кеңшiлiк Мырзабеков

Кеңшiлiк!
Сен бәрiмiзден басқа,
Бәрiмiзден бөлек едiң.
Ерек едiң!

Толық

Тектілік

Зейнолла аға!
Бергенi аз,
Алғаны көп
Әлдекiмдердей

Толық

Ауыр сөз

Халықтың атына
Ауыр сөз айтылды!
Шойын балғамен
Құлаштап төске соққандай,

Толық

Лас уақыт

Мына Уақыттың,
Апыр-ай,
Ласын-ай!
Аждаһаның ауызындай

Толық

Ауру Қазақстан

Сынап бағаналары
Шегiне жетiп
Дәл қазiр
Қазақстанның қызуы

Толық

Бүгінгі көрініс

Қазақстанның денесiн
Қаптаған сөздер
Талап жатыр.
Таланған жерлерi

Толық

Түсінсеңдерші

Қазiр менiң
Сыртым – бүтiн
Iшiм – түтiн.
Сол түтiн

Толық

Мағыналы-мағынасыз хал

Мен қазiр
Мелшиген тас сияқты
Күле алмай қалдым.
Ұйықтасам оянатынымды,

Толық

Түрмеге ұя салған қарлығаш

Құдай-ау,
Азат қарлығаштың
Түрмеге ұя салғаны несi?
Бостан еркiндiгiн

Толық

Күздегі алаң-көңіл

Сарыала жапырақтардың
Жыртып-жыртып лақтырған
Сарыала қағаздардай боп
Бұрқырап ұшуын-ай.

Толық

Қазақ тағдыры

Қазақтың тағдырын
Ойлап қарасаң
Өз өзiңнен түршiгiп,
Өз өзiңнен тоңасың:

Толық

Интернационалдық көкпар

Қазiр
Алып Қазақстанды
Көкпар қып
Бiрi әрi тартып жатыр,

Толық

Бір үміт, бір өкініш

Саба-саба
Ақ бұлттар жатқан
Алатауға
Ұшқым келiп тұрғаны-ай

Толық

Сұрапыл жел

Менiң жанымның
Ойран-ботқасын шығарып –
Сұрапыл! –
Жел соқты.

Толық

Болашақ туралы

Бiреулер
«Болашағымыз нұрлы» деп
Лағып кетедi.
Сол сөздерiмен

Толық

Өлеңші

Өлең жазу соғып жүр маған қиынға,
Жүріп жатыр дағдарыс менің миымда.
Сақтасын Құдай шегіртке ақын болудан,
Сөздері тіпті татымайтын бақыр тиынға.

Толық

Опасыз жанға

Мен сенi өзгелерден
Тосын дейтiн едiм.
Асыл дейтiн едiм.
Сөйтсем,

Толық

Жаңбырлы күні

Аспан тамшысымен
Маңдайымнан шерттi.
Бiр шерттi,
Екi шерттi...

Толық

Бөспе

Көкжиектi толтырып жатқан
Көлдей көсiлiп,
Бұрқыраған желдей есiп отыр.
Дүниенi

Толық

Тымауратқан Алматы

Әлемнiң басқа қалаларынан
Тұмау жұқтырып алған Алматы
Күрк-күрк жөтеледi.
(Менiң ойымша:

Толық

Өзімді жек көргенде

Мен өзiмдi кейде жек көрем.
Ондай сәтте
Күркiреп жатқан
Бүктетiлген толқындардың арасына

Толық

Этюд

Ақ ұлпа қар жауған күнi
Торғай боп ұшып жүрген
Өлең көрдiм.
(Өлең iздеп шыққам.

Толық

Арманды өкініш жыры

Жаңа сойылған еттей боп
Қып-қызыл күннiң
Батқанын көргенде;
Көктегi жұлдыздардың

Толық

Қайдан пана табам?

Желдiң iшiне кiрiп барып ем
Жел менi қағаздай қиқалап
Жырта бастады;
Ормандарға тығылып ем –

Толық

Шер мен жел

Әзiр жазуға болмайтын
Бiр жырым бар едi, –
Кеудемнiң түбiне тығып
Сабырымды тас етiп

Толық

Не амал бар?

Бұл дүниедегi Темірхан Медетбек
Қомағайлық пен
Тойымсыздықтан қашып
Безiп кеттiм;

Толық

Осы бір жан

Аһ ұрса – көкiрегiнен! –
Қопарылыстар мен жарылыстардан
Күйзелген Семейдiң
Күл-топырақ

Толық

Шаттанғанда

Шаттандым!
Шалшықтың өзi
Тұңғиық терең боп кеттi.
Жаңқаңның өзi

Толық

Іштен тыну

Дәл қазiр
Көп-көп адам,
Көп адам
Iштен тынып жүр.

Толық

Адам өлтiрген адамды іздеу

Адам өлтiрген адам
Табылмады.
Iздеушiлер де,
Iз кесушiер де

Толық

Айта алмаған сөздерім

Айтам деп
Айта алмаған сөздерiм
Алматының кешкi көшелерiндегi
Машиналар секiлдi –

Толық

Тауға шыққанда

Тауға шығ Темірхан Медетбеку арманым едi.
Тауға шықтым.
Таудың кереметiн –
Мейлi сен,

Толық

Көктем желі

Сақылдаған сары аяз,
Боран мен борасын,
Омбы қар...
Бәрi де, бәрi де кеттi-ау;

Толық

Пейзаж

Ұлы Алатаудың –
Ұлы керуендей! –
Ауқым-ауқым бұлттарды
Үстiне

Толық

Соңғы сөз алдындағы соңғы сөз

Майы таусылған шамдай боп
Сөнiп барамын.
Иесiз қалған тамдай боп
Шөгiп барамын.

Толық

Сандырақтап жатқанда

... Мына бiр
Қара шұбар жыландардың
Шиыршық атып
Ысқыруын-ай.

Толық

Өзімді өзім жеп жатырмын

Қазақтардың
Бiрiн бiрi жеп жатқанындай
Мен де өзiмдi өзiм
Жеп жатырмын.

Толық

Ызалы топ

Ызалы топ көрдiм.
Тiстерi –
Тас шайнағандай! –
Шықыр-шықыр етедi.

Толық