Өлең, жыр, ақындар

Інжу-жыр

Жасыл жапырақтар,
Жылап болдың ба?
Мөп-мөлдір шыққа
Ұнап қалдың ба?

Толық

О, менің жаным, шарап ішкен бе

О, менің жаным, шарап ішкен бе,
Жәннәт гүлінен ала түскен бе?
Мың найзағаймен дос болып алдым,
Мың есе күшті, қара күштен де.

Толық

Көңіл толқыны

Теңіз күйімді дала көрді,
Отым – алапат, жанам енді!
Аққу жайлады, тана көлді,
Көңіл толқынын көр, бүгін!

Толық

Ақын Фариза

Бір аунап, түстің-ау, бүгін, қуаныштан,
Халқың келді, кешіңе, құрақ ұшқан.
Жаным көкке самғайды, сен секілді,
Көңілі қап, дүниеге – мына мыстан!

Толық

Ертегі көл

Таудың алқабындағы нота едім,
Іңірдің суретін салдым, жырмен.
Алаулап, күліп батар едім,
Сәтте, кемпірқосақ күлген!

Толық

Өмірімді үлгі етейін

Қызғалдақтың бояуымен жыр жазып,
Раушанның хош иісінен сыр бағып.
Жұлдыз қадап, жүректерге нұр жағып,
Өмірімді үлгі етейін!

Толық

Қанатым қан-жоса боп

Теңіздің толқыны ма ем,
Ей, көк жақ, төркінім ең!
Саған сөйледім, хал тілімен,
Қанатым қан-жоса боп, ұшып келем!

Толық

Ұрпағың тұр, алдыңда

Яссауи бабам, сенің Иеме ессіздігіңнен
Есі ауып қалды, даланың.
Көбелектей көзсіз жырыммен
Жаңбырдың суретін саламын!

Толық

Бабам

Жасылға бөкккен аймаққа келдім,
Бұл сұлулуқты қай бақта көрдім!
Нұрға малынып, жайнап па, көркің,
Яссауи бабам!

Толық

Яссауи жыры

Сырнай үрдім, жырмен, гүл қаптап кетті, айнала,
Дүбірлер, бүгін, той-дала!
Ғашықтығымен жүрек бұршағын ағызған,
Яссауи жыры – қайда да!

Толық

Сен – ұлы Тәңірсің

Күн нотасымен күйсандық тарттым, ән жаздым,
Жемісіндей, жырым, бал жаздың!
Ғажайып тағдыр жазғансың, Рахман Әміршім,
Жүрегімді сәждеге қойдым,

Толық

Сенің қалауың

Қан түсті киді, гүл біткен бүгін – сенің қалауың,
Шабытқа мінді, жыр күткен күнім, сенің қалауың!
Нұрлар құйылды, түңдіктен, бүгін – сенің қалауың,
Сенің қалауың, Ием, сенің қалауың!!!

Толық

Мәуләнә

Сансыз, саған әдеппен,
Салауаттар айтайыншы!
Барып, Худжре - и Саадетке,
Мауқым басып қайтайыншы,я, РасулаллаҺ!

Толық

Қуаныш жасы

Күз жапырағымен дос болып жүрдім, үзіліп,
Ауада бірге сенделіп.
Ұшу бақытыма тау да тұрды, қызығып,
Самалыма емделіп.

Толық

Немерелерім

Сәби күлкісі – сыңғыры қандай,
Сиқырлы дауыс, бұлбұлы қандай!
Жүрегі пәктің әр күні қардай,
Немерелерім, балапандарым!

Толық

Бір халге кірдім

Бір халге кірдім, ешкім кірмеген,
Жерде жоқпын, күл денем!
Өзімді көрдім, шындап күлмеген,
Сезімді көрдім, бұрын білмеген!

Толық

Ғажайып нұрға шомылдым

Көгілдір дүниенің ішінде
Көгілдір боп жүрдім, түсімде.
Көк жақты ұнатқаным үшін бе,
Ғажайып, нұрға шомылдым.

Толық

Аққуың болдым

Жүрекке үкі қадап қойғансың,
Нұрыңмен мені орап қойғансың!
Аспанға содан, қанат жайғам, шын,
Сұлу көлдегі аққуың болдым.

Толық

Мың гүлді құшақтап тұрмын

Жанымда жарқырап өлең
Мен оны халқыма берем.
Жұпары – аңқыған ерен,
Мың гүлді құшақтап тұрмын!

Толық

Періште қанатынан

Періштенің қанатынан қауырсын алып,
Жыр жаздым – мөп-мөлдір!
Нұрыма ғұсыл ап, тауым қуанып,
Гүл қылып, қаулатты, қайғысын шеккен жыр!

Толық

Махаббатың мақамы мың хикметтен тұрады

Сағыныштың сазынан жүрек-құмыра сыңғырлар,
Тұңғиық сол тылсымның сырын айтса, бұл Гүлнәр.
Көзден жасын төгеді, аңыратып, бұлбұлдар,
Махаббатттың мақамы – мың хикметтен тұрады!

Толық

Ей, қазағым, көзіңді аш

Пәк жүректер мұхиты – толқынданып барады,
Дүниеге қыс түсіп, салқын болып барады.
Тажал – сұмның қолында халқым қалып барады,
Ей, қазағым, көзіңді аш!

Толық

Тәуелсіз елім

Шапқан біледі, боз аттың халін,
Тыңдайды, әлем, ғажап жыр-әнің.
Күн боп, көгіңе шығып ал, енді,
Таң атты, алаулап, қазақтың таңы!

Толық

Ғашықтардың мекеніне қарай

Самал жүгірді – гүлдерден гүлге,
Өртеніп алып, сіздегі Күнге!
Өзімді тастап, кеткенмін, мүлде,
Ғашықтардың мекеніне қарай!

Толық

Көркемсің Ием

Көркемсің, Ием, көркемнен,
Нұр жұтып алдым, өлкеңнен.
Қара пиғылдар – қарғадай
Күн-сезіміме өртенген!

Толық

Сағынышым – сен ғана

Тау тылсымын жаным көрді – тылсымымыз тым ұқсас,
Жасылымды жаяйыншы, - босат мені, құлыпты аш!
Қара еді, ағарыпты – су астында тұрып тас,
Сағынышым – сен ғана!

Толық

Жапырақ дүние

Жапырақ-дүние – ұшып та бір күн кетерсің,
Бір күні – у-сың, бір күні – тәтті шекерсің!
Жан біткеннің дүниеден бәрі өтер шын,
Жапырақ дүние – ұшып та бір күн кетерсің!

Толық

Күн боп

Жер жоқ – жасыл бояуда қалқып тұрмын,
Мақпал сезімінде – барқыт түннің.
Көліммен бұл өлкеге көлкіп кірдім,
Күн боп, шапанымды жайдым, тауға!

Толық

Жауһар

Көкжиектен сары уыз таң құлайды,
Отырамын жырыммен жеке қалып.
Жан самалым тербесе, балбырайды,
Ей, ақ қайың – жапырағың бөпе болып.

Толық

Жамалыңды көрсем-ау

Көктегі сәт пе, жердегі сәт пе, айырман,
Дастархан толы бал тамған жырлар қойылған.
Күлкі төгілді, сүттей боп тұнған Айымнан
Жамалыңды көрсем-ау!

Толық

Суретке түсірді

Дәптерге егіп, лала, раушан, түр-түрін,
Үлбіреумен өтті бүгін – гүл-күнім!
Шырын-сезім жапырағын сілкідім,
Суретке түсірді – найзағай!

Толық

Көзімнен тамшылап жатыр

Тастың үстінде – мүк қалашығы
Сыртына күліп, шыққан асылы!
Інжуге толып, шық қарашығы
Көзімнен тамшылап жатыр.

Толық

Жасыл жыр

Мүктер кесте салған мына тасты көр,
Тауға келіп сөз сөйлеймін, тосты бер!
Түзу жолға елді салар есті бер,
Жасыл жырдың жапырағы ұшып жүр!

Толық

Ол – сондай күй

Рухтың жайын ол айтар – егілесің ал келіп
Жаның толқып жатады, ел түсінбес халге еніп.
Мұң шанақтан шығады үкі таққан – сәнденіп
Ол – сондай күй

Толық

Дүние жалған екен

Мына дүниенің сыртына – шығып кеткелі, мен қашан,
Іздеуді қойған, таныстар – жердің бетіне қонбасам.
Көкжиектегі алауға ілініп қалған – қан-жоса ән,
Дүние – жалған екен!

Толық

Аспан жерге моншағын

Самалдың саусақтары – ауада жыр жазып жүр,
Ей, ақын, қиялдан түс, болдың ба, мұң қазып бір!
Алтын ғасырында – сөздерің тыңдалып тұр,
Аспан жерге моншағын төгіп алды!

Толық

Қазағымның жері бұл

Ей, жасыл дала, қызыл алқаңды қалайын,
Қызғалдағыңмен жырымды өріп алайын!
Кемпірқосақ сезім боп, көкжиегіңді орайын,
Қазағымның сұлу жері бұл!

Толық

Жаңа бір күн туды ма

Сері таудың сенделіп, сезімінде,
Бұлт сәнденді, - түседі, көзі кімге?
Жырым қылышын алды, өткір – сөзі мүлде,
Жаңа бір күн туды ма?

Толық

Қызыл ішік киген дүние-ай

Рухың – бұл дүниеде бәрібір жалғыз, жетім-ді,
Жаны жұтаңдар – қансорғыш, кене секілді!
Арыстан – үнсіз, түлкінің сөзі өтімді,
Қызыл ішік киген дүние-ай!

Толық

Көркем жырымды жазып

Күн бұрымында дірілдеп, шолпыдай жырым,
Теңіз көңілім тасыды, толқыды-ай, бүгін!
Әуен боп кетті, ауада – шалқып-ай, сырым,
Көркем жырымды жазып.

Толық