Өлең, жыр, ақындар

Сүтпен бірге

Бақытым ба,
Сорым ба сонау шырақ,
Кетті соған қиялым жолаушылап.
Көбесінен сөгілген көңіліме

Толық

Дәрігер

Бұл адам ба,
Бұл адам алып ерек!
Талықсысаң береді тағы көмек.
Асты-үстіне түседі бәйек болып

Толық

Ауруханада

Мұң қылады бірі-аяқ , бірі-басын,
Ауырсаң ауру жайын ұғынасың.
«Жақсы сөз- жарым ырыс» дегендейін
Тілейді лебіздің шұғыласын…

Толық

Солар айтсын

Өзімді-өзім даттағанда не табам,
Өзімді-өзім мақтағанда не табам?
Мен туралы ұзақ-ұзақ сыр айтар
Оңашада басын қосса екі адам.

Толық

Есениннің монологы

Мен осы шынымен шатпын ба?
Табылар өзімдік шертер мұң.
Теңіздің түбіне баттым да,
Найзағай отына өртендім.

Толық

Жүректегі шаншулар

Мысық табан...
Мына дерт жайлап келіп,
Құртып жатыр мысымды, қайрат кеміп.
Қолды-аяққа тұрмаған көңілімді,

Толық

Тағы да бұлт жайлы

Ақ бұлттар, қара бұлттар, ала бұлттар,
Байқасақ, аспанда да алалық бар.
Біреуде жас та болса, даналық бар,
Біреуде қарт та болса, шалалық бар.

Толық

Дала философиясы

Аптап ыстық,
Өң-түссіз өлі дала,
Жортатын некен –саяқ бөрі ғана.
Керуен сахарада сандалады

Толық

Мұрагер

Өзің болып келеді арман жырым,
Жүрегімнің отына қарғам, жылын.
Менің алғаш кітабым шыққан жылы
Сенің тұңғыш мектепке барған жылың.

Толық

Ширығу

Белінен қайырамын белдескеннің,
Бетке ұстар әдісім аз, дербес менің.
Желпініп жерге түспей жүргенімді
Көп көрер,

Толық

Тасиды теңізім

Мен теңізбін әлі бір тасымаған,
Шар болатпын мұқалып жасымаған.
Қасиетті қаламын қалдырыпты
Қарай-қарай артына Қасым ағам.

Толық

«ГУРЬЕВ» қонақ үйіндегі таңғы ас

Ашайын деп отыр ем оразамды,
Шарап ішпей,
шай ішу- о да заңды.
Ата салты-шақырдым дастарханға

Толық

Қызыл балық

«Ауылды аңсадым-ау... буын құрып,
Алар кім Ақ Жайыққа жуындырып?
Уыздай уылжыған қыз кезімде
Уыстап асаушы едім уылдырық.

Толық

Икарус

Жорғасынан жаңылмайды «Икарус»,
Жолға шықтық
Жолаушылар сый-таныс.
Жонымызды күнге беріп отырмыз

Толық

Жерұйық

Ауыр салмақ басқанда ер иығын,
Адастырып кетеді пері-құйын.
Аралап аспан астын,
Жердің жүзін

Толық

Түйсік

Алтын-ай,
Жұлдыз-жауһар
Қырмызы-күн.
Кигізді саусағыма жыр-жүзігін.

Толық

Әкеммен әңгіме

Биіктен сөз аламын өз атымнан,
Ақынмын көкіректен сөз атылған.
Сонда да ойлап тұрсам, асыл әке,
Өзіңнен қылығым жоқ оза туған.

Толық

Абай

Қапастағы халқы үшін қайран Абай,
Арыстанша атылып Айға қарай.
«Соқтықпалы, соқпақсыз жерде өсіп
Мыңмен жалғыз алысты» тайғанамай.

Толық

Жасадың жасауыңды жақұт жырдан

Апа емес, аға деуім жарасады,
Орныңа қай азамат таласады?!
Ұлым деп, ұрты толып, сүйер сені,
Қазақтың қасиетті қара шалы.

Толық

Мерейтойы ақынның

Мұқағали мұңын шаққан тегін бе?!
«Фаризажан, Фариза қыз...» Елуде!
Сыр бойынан,
Атыраудан,

Толық

Фариза!

Экраннан көріп түріңді,
Үніңе құлақ тосамын.
Есітіп кейбір жырыңды,
Елжіреп сол кез босадым.

Толық

Бауыржан батыр

Жау шапты.
Күн туды ауыр ел басына.
Күн туды, салмақ түсер ер басына.
Бір емес, екі сойқан соғыс шығып,

Толық

Көш келеді

Басынан өр Алтайдың көш келеді,
Көшкен сайын көңілім хош көреді.
Сол көшпен тар заманда, зар заманда,
Амалсыз айрылысқан дос келеді.

Толық

Ұлымын Амангелді сарбазының

Нық қадап туралықтың тал қазығын,
Ел-ел – деп мұз жастанып, қар жамылдым.
Бас пайдасы кірмейтін түсіне де,
Ұлымын Амангелді сарбазының.

Толық

Фаризаға

Болатын уәзипасыз заман бар ма,
Көнген елміз зауалға, тажалдарға.
Пысықтар жүр қалпағын аспанға атып,
Не көрінген бұл күнде адамдарға?

Толық

Айыптымын

Айыбымның ешбірін ұмытпадым,
Соны ойлап отырмын құрып халім.
Жүрмегесін мән-жайдың ұғып мәнін,
Лайладым талай көңіл тұнықтарын.

Толық

Жалғыз

Жалғыз арқар.
Жалғыз оқ.
Жалғыз құздың басында –
Селт етпейді боранға,

Толық

Қыз мұңы

Басылмаған сонысы,
Абыржыды қыз қатты.
Етіктің тар қонышы,
Тоқ балтырын сыздатты.

Толық

Малшы ауылдың шетінде

Малшы ауылдың шетінде,
Бір әжей тұр жол қарап.
Ақ бетеге бетінде,
Бөдене жүр жорғалап.

Толық

Басы жоқ бөрік

Айныған Арал толмаса,
Аққуы келіп қонбайды.
Айнала қорған болмаса-
Айдала пана болмайды.

Толық

Несие

Бұйырса,
Бұл да несібең.
Ақша бәрін шешеді.
(Солай демей не дейік)

Толық

Түсінісу

Екі жылқы өзді-өзін,
Кісінесіп, қасынысып түсінді.
Екі пенде көздерін –
Шұқып, ұрып ісірді.

Толық

Құс қиялы

Шынжырлаусыз
Томағасыз –
Құспын мен.
Құс болған соң:

Толық

Өліп, тірілу

Тағдырдың қуғынға сап өкпек желі,
Жоғалып кетсем керек көптен бері.
Ауылға біреу келіп үш жылдан соң,
Шекарада атылып кеткен деді...

Толық

Тоғысу

Айдай анық.
Күндей қанық –
Әр ісі.
Ой мен сөздің сіз – шыңырау Әбіші.

Толық

Намыс

Жалған-ай...
Жалғызсырау қандай жаман,
Тарпаңның тамырында қан қайнаған.
Адасқан үйірінен құла бие,

Толық

Мінез

Жылқы текті жануар ғой –
Құс қорек,
Оған біткен күмбір әуен,
Түс те ерек.

Толық

Ақылды аю

Асар тауын, қонар жерін жобалап,
Алуға оның мұршасы жоқ. Обал-ақ.
Арты – ақ боран,
Алды – Атажұрт аңсатқан,

Толық

Көгілдір көлшік

Ол қашып келеді...
Артында – қуғыншы...
Алдында – бейтаныс Атамекен...
«Ей, ақ балық, көк балық,

Толық

Қайым ағаның қазасын естігенде

Мәңгілік сапарына бұрып бетті –
Дегенде Қайым ағаң жүріп кетті.
Қабынып жан-жүрегім қара бұлттай,
Жанардан сел-жаңбырын үріп төкті.

Толық