Ерболжанға
Әке болған балапаным,
Құшағыңда – өз балапаның
Аман өссін өзіңдей боп,
Атасының көзіндей боп!
Биіктің қара болғаны
Биіктің қара болғаны
Қап-қара бұлттың қонғаны.
Биіктің сұп-сұр болғаны
Төбеңе сұқсыр қонғаны.
Алатау ақ сәлдесін орап алған
Алатау ақ сәлдесін орап алған,
Ақ шапан иығына қона қалған,
Сардарға мойын бұрған өңкей сарбаз
Шыңдар да ақ иықты бола қалған.
Ақтүтек боран...
Ақ түтек боран, амалың қалмай,
күйемен күресудесің,
Ақ әлем арман, әлеміш жалған –
итжығыс халде күй кешіп,
Құбажон далам, мен келген сайын
Құбажон далам, мен келген сайын
құбылаға қарай көсіліп, жатасың үнсіз,
тынығып жатқан қариядай қазір көз іліп.
Тірегім далам, білемін далам, сен атамзаманғы кәрісің,
Желтоқсанның бірі
Қонып жатыр, қонып жатыр, қонып жатыр қонақтап,
Әппақ ұлпа, әппақ желек!
Аспан әппақ, жол әппақ,
Әппақ шашу күмістелген шағылысып күнменен
Қысқы бақта
Төңіректі қырау қымтап қыс келді,
Жер менен көк әппақ шаңқан түске енді.
Ақ сәукеле, сұлу мүсін – жарастық,
Кербез сұлу жасыл шырша түрленді.
Ақ пен қара
Ақ парақтан оқыдым қара жазу анық шын.
Ақ-қарасын өмірдің бір кісідей таныппын.
Ал, дегенмен, тірлікте – ұнатсам да бар түсті
Ақ пен қара бояудың күмілжіген қоспасы -
Мен де қырға айналдым
Биылғы жыл тікен шөп қырда қаулап өсіпті,
Молынан бір жайқалып гүл де осында көшіпті.
Қадамыңды бас байқап, тап болмағын шөгірге,
Қате басқан қадамдар жазаланар өмірде.
Сары алтындай сағынышпен апталған
Сары алтындай сағынышпен апталған,
Ақ күмістей төзімдермен күптелген,
Уайымның боз тұманы мұнартқан,
Құйтақандай жүрегіме мұң артқан
Қыз деген сағындырар есіңді алып
Қыз деген сағындырар есіңді алып,
Ол мұңайса шарасыз сен бір ғаріп,
Теңім деп тапқан жары адал болса,
Сенің де бағың жүрер күнде жанып.
Толқын, толқын, толқын
Толқын, толқын, толқын,
толқын, толқын жыр,
Толқып-толқып соғатұғын жар таппай,
Тар кемерде шалқи алмай, тасымай
Неге бұлдыр дүние алып ұрды алыпты!?
Неге бұлдыр дүние алып ұрды алыпты!?
Лас тұман құшағы тұмшалайды жарықты,
Атмосфера тұнып тұр, бу мен түтін аралас,
Жер мен көкті жаулаған тұман бүгін тарамас!
Ғалымжан құдаға
Көшіп кетіп ауылға алыс,
Тұрақтаған Ғалымжан,
Астанадан жастығы өткен
Жырақтаған Ғалымжан!
Тура сөздің түбі бір...
Құлақ бар домбырада,
бұрауын оң бұрадым –
күйге келді.
Ұл берді Тәңір оңдап,
Дедің бе екен?
Алма-кезек дүние
салтын ұқсын дедің бе?
Алды-артыңды бағамда,
жарты міскін, дедің бе?
Үйірген сөзді тіліме
Үйірген сөзді тіліме,
Иманның нұрын – діліме,
Тілек берген тілеуге,
Уайым берген жүдеуге,
Жалғыз жалбыз...
Арна жатыр тартылып, суы құрғап,
Кеше ғана кемерге сыймай тұрған.
Көпір салып қойыпты, атын жазып
«Құрғақ өзен» аталып, көзі құрыған.
Сары белдеу сайын далам...
Бұғауында бодандықтың
Жетпіс шілде қақтап аспан,
Жетпіс ақпан қалтыратқан
Сары белдеу сайын далам!
Нәпсі тілер өз бабын
Нәпсі тілер өз бабын
Қиыннан сөз қозғадым.
Тән тояты – ләззат,
Ардың жүгі – қорғасын.
Сағынтып жылдар арада
Толқының тербеп жанымды
Сағынтқан сырбаз Жайығым.
Жағаңа тағзым етуге
Жете алмай жүрмін – айыбым.
Қызыл шағыл
Бәрі есімде, қырда асыр сап өскенім,
Бақытты шақ, бал дәуренді кешкенім.
Еңкейсем де, әлдеқашан әже боп
Балалығым жадымнан бір өшпеді.
Қайран қариялар
Дархандығы айнымаған дария
Бар тірлігі аймағына жария
Күнде көрсең, дәл кешегі қалпында
Келе жатар түйе мінген қария.
Жалғыздықпен болмай жолдас
Жалғыздықпен болмай жолдас
жұп өмірдің қадірі өтпес.
Жалғыздықтан жапа шегіп
көрмейінше бағың кетпес.
Қазақтан арыз
Топырағыңнан күреп алып әлдекім,
делдал болып айырбастап «өтелге»,
арсыздықпен тасып жатса шет елге...
өз жерімде өндірілген қорғасын
Өзім мен сен
Менен жырақ бақида ғұмыр кешіп жатырсың
Жарықтығым, имандым, сенсіз өтіп жатыр күн.
Кімге аян әр күнім, ұғына алар кімді кім?
Өтіп жатыр өзіңсіз өгіз аяң тірлігім.
Тас кереңдер ортасынан кетейік
Тас кереңдер ортасынан кетейік,
Қыр самалын жанға жалау етейік,
Белең алған күрсіністер үңгірі -
тас кереңдер ордасынан безейік!
Сені аядым...
«Бөлшектенсе, жан-дүние бөлшектенсін,
Көрінбесе, кім оны өлшеп көрсін,
Түгел болсам сырт көзге, болды» - дедің
Жұрттың көзін өзіңе өлшем көріп..
Қызыл шатқал, қызыл шатқал...
Жан-жағың құз, қызыл шатқал,
Өрлеп кімдер жетіп еді?
Күнгей шатқал биігіңнен
Еңлік тере кетіп еді,
Не дерсің???
Не дерсің кінәмшіл жүрекке,
Шындыққа теліген ар атын?
Не дерсің беу, аңғал жүрекке,
Алданып тосыннан қалатын...
Тас дейміз-ау тасты біз...
Тасқа жазу қалдырған
тарихымда бабалар...
Жеткізсін деп ұрпаққа,
күн туғанда саралар.
Қарға туралы
«Қарғыс алып, қарайып, қара түске боялған...»
Оқығанда бұ жолды көңіліме ой алғам.
Содан бері қар жауса, жапалақтап,
Ақ әлем...
Жұпты бөлсе, білемін дара болар
Жұпты бөлсе, білемін дара болар,
Бағы күйген ақ жүзі қара болар.
Тақты бөлсе, бүтіндік ада болар
Жарты, сынық, бөлшектер ғана болар...
Дос дегенің...
Дос дегенің күнде қарап, жалықтырар айна емес,
Дос дегенің шытырлатып санап алар пайда емес,
Көлеңке боп еріп жүрсе, нағыз досың ол да емес,
Дос дегенің қанжығаға байлап жүрер олжа емес.
Өмірді балап көктемге...
Уақыт байыз тапқандай,
байырқап тұр-ау жел баяу.
Желе жортып келеді
Мұңды Асан мінген желмая.
Халқым қалың жұрт атанса
Халқым қалың жұрт атанса,
Мен бір жалаң тінімін -
дәрежесі көкпен талас
хақ тұғырлы халқымның,
Пікірлер
-
Алимбек Жанару
Атадан өсиет анадан қасиет мақал мәтелдер -
ғарыш
ай -
Азамат
Эссе нармалн балоды . -
Азамат
Эссе қаты ұнады ???? -
Назым
Рахмет!!!
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі