Құдай берген ауруды емдетпедім
Құдай берген ауруды емдетпедім,
Адам деген атымды пенде етпедім.
Көбелекше елігіп көп қызыққа,
Ебелекше еркімді желдетпедім.
Құдай берген ауруды емдетпедім,
Адам деген атымды пенде етпедім.
Көбелекше елігіп көп қызыққа,
Ебелекше еркімді желдетпедім.
Шыда, шыда, сəл шыда, шыда, жаным,
Аман болсақ табармыз бір амалын.
Ағылады аузыңнан əлі-ақ ақ май,
Табылады тəңірден сұрағаның.
Айға арзу айтып ем аспандағы,
Аспанның да көзінен жас тамбады.
Бұлбұлдардың амалы біткен білем,
Қарғалардың заманы басталғалы.
Аққуы аспанға ұшып айдынымның,
Жаңылдым есебінен ай-күнімнің.
Сарнадым cap қамыстай желді күнгі,
Қанбадым шəрбатына Лəйлі-мұңның.
Кейде менің кеудемде жын ойнайды,
Мені момын, жуас деп кім ойлайды?
Қарынбайдың қалтасын қағып-сілкіп,
Шыбыртқылап аламын Шығайбайды!
Өмір, өтіп барасың қайрылмастан,
Өкпелідей заманға қайырым қашқан.
Жетегіңе ерем де жетімектей,
Етегіңе жармасам айрылмастан.
Бір шырқасам деп едім даусым барда,
Жаңғырығым жамырап тау, шыңдарға.
Үнім шықпай қалды ғой, үнім шықпай,
Құдай берген қуатым таусылған ба?..
Бұл өмірдің қыр-сырын кім ұғады?
Құбылады дүние, құбылады.
Шырай беріп Шығысқа шыққан Күнім
Неге беттеп барады құбыланы?
«Тілім» деймін...
Ішімнен іріңдеймін.
Атой салып, атылып шықпаған соң
Жұрт көзіне іріше ілінбеймін.
Сиынарым, сүйінерім – бір Алла,
Тылсым бар-ау,
Бір сыр бар-ay, сірə, онда?
Шоқ-шоқ болып өспейді ғой шынар да!
Үстіне жамылғысын жаба алмай қыс
Жабырқап жатыр ма екен анам байғұс?..
Көл жақта көкала үйрек көрінбейді,
Жүр ме əлде көне жұртын таба алмай құс?
Қабіріңді мен сенің таба алмадым,
Қанатынан қайрылды-ау тағы арманым.
Алыс-жақын маңайға жаутаң қағып,
Жас ірікті кірпікке жанарларым.
Құйрығыңды қысып ап қыңсылайсың,
Кімге налып, кімдерден құн сұрайсың?
Əрі өткенге телміріп, бері өткенге,
Жүрегімді аяусыз шымшылайсың.
Көнілім алай-дүлей, ала-құла,
Ит құмар болып алды балағыма.
Қадалып ақ қағазға отырғанда
Қан ұйып қалмас па екен қаламыма?..
Ең кемінде екі Исраил бар менде.
Ат басындай жүрегіме тар кеуде.
Тəй-тəй басып жүргеніммен бөбектей,
Əй-шайласып қалам кейде жармен де.
Жел тұрмаса қимылдай ма шөп басы –
Неге бүгін көңілімнің жоқ хошы?
Көлден безіп көкала үйрек, қасқалдақ,
Шыныменен ауғаны ма бастан бақ?
Жаралмаған темірден тегім менің,
Кімге керек күлгенім, егілгенім?
Көңілімнің жаңбыры жауар кейде
Көктемдегі бұлттай ебіл-дебіл.
Қандай кінə бар дейсіз құба таңда?
Күліп шыққан күн бізді жұбатар ма?..
Құлдық ұрам Құдайдың құзырына,
Құбылаға құлқымды құлатам да.
Мені қалап, мені ұғатын жан бар ма?
Мейіріме қанығатын жан бар ма?
Оңашада қалғанда бұл жалғанда,
Сағынатын, қамығатын жан бар ма?
Қараспанға қар жаудырдым шілдеде.
Қараша күз қарайлап тұр іргеде.
Жар басында жаңғырығып жан дауысым,
Жаратқанға айтпақ болдым бірдеңе...
Адыра қап адырлар атан кеуде,
Көкжиекке Күн байып батар демде.
Ақ төсекте өртенген арудайын
Ай сəулесі шомылып жатар көлде.
Ей, Арман!
Арман, арман, қайран арман,
Күн құшқан, аспанға ұшқан, Айға барған...
Аунайды-ау көңіл шіркін көк шалғынға,
Аурудан айық, емге көш,
Айналсаң мұздай мүсінге:
Адамның бəрі пенде емес,
Ібілісі де бар ішінде!
Аяғын басар кердеңдеп
Аспани жақтан келгем жоқ.
Ақикөз, апайтөстерге
Тегімді бермен телмеңдеп!
Шағала қайда, шағала
Жақындап ұшар жағаға?
Ah ұрған айдын ұқсайды
Баласыз қалған анаға.
Жылаған жүрек жұбанар,
Қуарған көңіл қуанар.
Жылы орнын қайтып қия алар
Жығылған жанға жыра, жар?
Туралықтан қалайша тұра қашам?
Жаза басып, жасадым күнə қашан?
Ғұмырымнан не хабар-ошар қалар,
Тұғырымнан құласам, тұраласам?
Далам анау етек-жеңі далиған,
Жалғыз соның соңында жүр ар-иман.
Ата-баба аманатын кіршіксіз
Ақтау, сақтау – қасиетті қағидам!
Бір күн озып бара жатыр бір күннен
Жылатып та, жұбатып та, күлдірген...
Шер түбіне жете алмадым сүңгумен,
Жер түбіне жете алмадым дүлдүлмен.
Мен ақынмын –
Періштемін ендеше!
Сенбегендер өзі білсін, сенбесе.
Өзге түгіл Аллаға аян ақиқат
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі