Ақшам
Көкше көкте ақша бұлт
Көміліп күн нұрына,
Жел байырқау, жер сұлық,
Қызғыл алтын шұғыла.
Театрға кел ағайын !!!
Өнерге жақын бол қашпағын
Қаншада өмір қиын болсада
Өнерге, өмірдің көзімен қарағын
Алматыда қар жауып тұр, керемет
Табиғаттың осы сұлу бейнесіне...
Саябақтан қарап келе жатым
Орындалмай, кете барған секілді, армандарым
Әппақ құсқа қарап аспандағы,
Келіп кетті, осы құстай ұшқым келіп.
Қанатымды кең аспанда бір жайып,
Шіркін, ұшсам, ұшсам кең тыныс алып.
Ауылдағы кітапханаға кірмегелі,
Қай заман...
Кітап толы, сөрелер тізіліп тұрған.
Қаншама ғасыр, қаншама өмір,
Стамбулға ғашық болып жүрмін ағайын,
Бір қызығы, бұл қалада болмасамда.
Келмей жатырау,
қарап жатсам жағдайым.
Бұл өмірге келгесін,
Ата-анаға еркесің.
Ақ бесікке бөленіп,
Бейқам өмір сүргесің.
Абайла жаным,абайла,
Ұнамай қалдың талайға.
Шындықты айтып шырылдап,
Ұқтырам дедің қалайда.
Ойнайды ішімде бір сырлы сезім,
Сол сезімді айналайын, сен де сезін
Тұңғиық көздеріңе қарай беріп,
Тереңдете, тұтқынына түскен кезім
Сынынан өтіп уақыттың,
сынынан өтіп Бақыттың,
тірліктің ащы-тұщысын,
бір кісідей-ақ татыппын.
Тереңі-ай мына суат түбінің,
бере ме құдай қуатты бүгін,—
қарадай ғана қалтырап барам,
қайда жүр менің шуақты күнім?"
Бетім қайтып кермесе де ешкімнен,
бұ тірлікте естімедім сес кімнен,
достарымның күндестігін қоздырмай,
дұшпанның да білместігін кештім мен.
Жау жағадай алғандай,
Ит балақтан қапқанда.
Карантиніңді қайтейін
Елімді су ап жатқанда.
Бақытты бағалаған түсінед шын,
Тағдырдың әрбір сыйын үкіліп мың.
Қиындық атаулыға, босқа сынып,
Келмейді болмашыға күпір еткім.
Қол бармайтын әдеті ғой кей іске
Мендік ойлар қаңғырып жүр, күй іште
Қызықтырса қалауыңша сынай бер
Жалғыздығыма тиіспе!
Ағайын, мазалаңдар,
жазалаңдар,
бекерге мені бірақ қажамаңдар.
Жүйкесі жұқа біткен жүрегімде
Жарқыиым-ай, жетпегендей күндегің.
енді кілең келді білем жүндегің.
мақтасаң да,
даттасаң да қыңқ етпес,
Біреудің пайдаланып бет-беделін,
балтырым сыздамады текке менің,
Барында жылмақай қу,
жұмақтан да
Жалықтырды бәрі де,
барлығы да —
үмітімді ұзатып таң нұрына,
жауар бұлттай түнеріп,
Өкпелеп итіне де,
битіне де,
бұзылып бара жатыр ұйқы неге,—
күлді ме қайдағы бір сұмырайлар,
Апыр-ай, ай мен күннің аманында,
алданып,
азып-тозып барамын ба,—
мұздайды жиі-жиі жүрек шіркін,
Кеше біз де дүбірлі дүрмекке еріп,
жұрт ішінде жүріп ек құрметтеліп.
Көп көрді ме соны да,
жек көрді ме,
Ішінен қайталап бір күйді,
күн күйді,
қозы-лақ мүлгиді,
тозып-ақ бара ма қыраттар,
Егілгеннен енді кеп,
не шығады, балбұлақ?—
Ағаш басы селдіреп,
қаңырап-ақ қалды бақ.
Құдай-ау, төбемнен тағы ұрдың,
аңырдым,
есімнен жаңылдым,
сағымның сынғаны осы ма,
Жапырағы селдіреп баяғыда-ақ,
салқын тартып барады саялы бақ.
Қай жағыңа қарманып,
қарасаң да,
Көбейе берсе мұңлы күн,
дүние қалай болмас тар.
Шымбайға батып шындығым,
шыдамай кеткен жолдас бар.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі