Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер

Барарсың да батыл үдеп

Барарсың да батыл үдеп,
түсер бір кез ой басқа,
ар азабы ақыры кеп,
өкіндірмей қоймас та.

Толық

Бір сен деп қайда ғана бір кетпедім

Бір сен деп қайда ғана бір кетпедім,
бүрсеңдеп боранда да дірдектедім,
Қаншама жырымды да саған жазған
қалтамда сақтай-сақтай кірлетпедім.

Толық

Балалық шақтай кешегі

Балалық шақтай кешегі
бұлдырап барып жоқ болған,
ол да бір ғажап кеш еді
жаныма өшпес от қонған.

Толық

Шырылдап жүрем

Шегі бар өкініштің,
өкпенің де,
шырағым, шырылдаумен өткенім бе,—
қойды ғой көкейіңе қонбай сенің,

Толық

Апыр-ау, сол бір шақ қайда

Апыр-ау, сол бір шақ қайда,
айнала тірлік — бәрі айқын,
шашыңнан сыйпап мап-майда,
мақтана жұртқа қарайтын?

Толық

Қылығы бөлек көріктім едің

Қылығы бөлек көріктім едің,
көргенім сол ғой елікті менің,
құрбаның болып кетуге тегі,
көніп тұр едім...

Толық

Тамсантып күнде таңдайды еріткен

Тамсантып күнде таңдайды еріткен,
қандай әдемі, қандай көрікті-ең!
Күні-түні қызып жүрсін деп мені.
үмітімді үзік жалғай келіп пе ең?

Толық

Әрең өтіп ауыр күн,

Әрең өтіп ауыр күн,
әлсіреген түн еді
аулақтағы ауылдың
иті неге үреді?

Толық

Арнаған бір өзіңе бар ғұмырды

Арнаған бір өзіңе бар ғұмырды,
жанымның жарығысың таңғы нұрлы.
Ұқсамай өзгелерге,
сөзге де ерме,

Толық

Тұнығым қайда деумен жетіп ішер

Тұнығым қайда деумен жетіп ішер,
ындыным кебе-кебе — бекіді шөл,—
біріміз-бірімізді табамыз ба,
жол жатыр арамызда екі мүшел?!

Толық

Бұл өмірде бар-жоғыіды білместен

Бұл өмірде бар-жоғыіды білместен,
күндерім-ай, қызыл-жасыл гүл кешкен,
шекесінен шертіп қойып шіріктің,
арулармен ат үстінде тілдескен.

Толық

Туа біткен қандай көрік

Туа біткен қандай көрік,
тамсанумен құрғады үн.
Тамыздағы таңдай болып,
тамылжып-ақ тұрғаның!

Толық

Сенен басқа

Сенен басқа,
айтам енді наз кімге,
көктем өтіп,
келіп қапты-ау жаз мүлде,

Толық

Достың бірі

Ә дегенше елден озып енді иық,
көтеріліп шыға келдің сен биік.
Бақ-дәреже, абыройды, атақты
бір-ақ сәтте дарқан тағдыр берді үйіп.

Толық

Құр мақтан

Көзімін бе көненің,
өзімін бе мықтының —
бастық еді —
алдымнан

Толық

Қайда барып

Қайдағы күйкі тірлік,
күңкілге еріп,
бара ма күннен-күнге күлкім кеміп,
шалардай ызғар-өмір үсігі анық,

Толық

Өзгеру

Көңілің мәрт,
қолың жомарт,
жаның кең,
арынды да,

Толық

Мамыр

Қарсы алып мамыра-жай мамыр айын,
тағы да қағынайын, сабылайын,
есімнен жаңылайын, жамырайын,—
сәулелі күндерімді сағынайын!..

Толық

Ағаш

Маңайына ұнар бәлки, ұнамас,
күні жетсе — құлар бәлки, құламас,
жапан түзде
жапырағы жайқалып,

Толық

Жететіндей осы өлеңнің түбіне

Жететіндей осы өлеңнің түбіне,
неге сонша өліп-өштім бүліне?
Менен басқа ақын құрып қалып па,
азаптанып, арпалысқан күніге?

Толық

Өзгермеді ештеңе, өзгермеді

Өзгермеді ештеңе, өзгермеді,
ауыздыға арсыздар сөз бермеді.
Ыңыршағы көрінген атты айдаумен,
қақпайлаумен келеді ездер мені.

Толық

Таза жерге тамса да кіндік қаның

Таза жерге тамса да кіндік қаның,
қарағым-ай, қайтейін, тілді ұқпадың!
Балалықпен, не керек, білмедің-ау,
сұлулық бар тірлікте — сұмдық барын.

Толық

Қайғымды қалай ғана бүркемекпін

Қайғымды қалай ғана бүркемекпін,
қарғам-ай, қарап тұрып діңкелеттің.
Ықпаған жолбарыстан жүрегімді
көжектей асыранды үркек еттің

Толық

...әй, дегенмен,.. дегенмен

...әй, дегенмен,.. дегенмен,
бұлай бола қояр деген жоқ ем мен,
бөрі-тағдыр бебеулеген қозымды
ағытып алып кете берді-ау көгеннен.

Толық

Кекшіл тағдыр кертіп алып енді өшін

Кекшіл тағдыр кертіп алып енді өшін,
тәлкек етті тәңірінің пендесін,—
мұндай күйді дұшпаныңның басына,
қас жауыңның қасына да бермесін!

Толық

Бастан ауып

Бастан ауып,
баянсыздау мұнар күн,
қалжырармын,
қансырармын,

Толық

Әділ айтқан әзілімді кек түйген

Әділ айтқан әзілімді кек түйген
талай досым көрместей боп кетті үйден.
Оған да өзің күйзелесің, күйесің,
кінәң жоғын біле тұра бет күйген.

Толық

Көкіректе дертім көп

Көкіректе дертім көп,
жат табалап,
дос — ұғар;
жылар едім еңкілдеп,

Толық

Мүмкін-ау

Мүмкін-ау...
мүмкін...
мүмкін,..
мүмкін бәрі —

Толық

Озып ем алға бір адым

Озып ем алға бір адым,
озбырларға да ұнадым.
Естіле түскен кеше өктем
өсектен тынды құлағым.

Толық

Біледі не дерімді ел де менің,

Біледі не дерімді ел де менің,
бет ауған жаққа лағып,
желдемедім, —
түбінен құлағымның ес кіргелі,

Толық

Майдан

Бұл да мықты,
ол да асқақ.
Екеуінен сай бар ма,
қане, қане... қол бастап,

Толық

Бұл өмірде кісімен

Бұл өмірде кісімен
болмасам да бақталас,
боқтамаса ішінен,
бірі мені мақтамас.

Толық

Ақылың бар

Ақылың бар,
айлаң бар,
жіберіпсің кімге есе,
қайыры жоқ хайуандар

Толық

Балапан

Біреулермен дүрдараз,
біреулерге айбарлы,
ауламызда бір қораз
жүрді қызыл айдарлы.

Толық

Көңіл

Құлын-тайдай тебісіп, тепкілесіп,
көңіл шіркін көлді ұрттап, кекті кешіп,
қызыл-жасыл дүние оттарына
көкпарына — дүрліккен — кетті ілесіп!

Толық

Қуыршақ театрында

Бірі құлап, біреуі бүгіледі,
жүгіреді, тірліктен түңіледі,
қуыршақтар қылығы қандай қызық,
театрға барғаным бүгін еді.

Толық

Жамбасыма жайлы тиді қай тақтай

Жамбасыма жайлы тиді қай тақтай,
жан-дүнием жаншылады жай таппай,
Тұз көгеріп жарыта алмай жатқанда,
күз де келіп қалғаны ма байқатпай!

Толық

Қызығымның былайғы тастап бәрін

Қызығымның былайғы тастап бәрін,
келіп еді тағы бір асқақтағым,
бас тартқаның демесең болды, жаным,
қашқақтадым,

Толық

Тағы да алдандым-ау, алдандым-ау

Тағы да алдандым-ау, алдандым-ау,
жанымды қайда қоям қалған мынау!
Кім екен шыбынымды шырылдатып,
қылғынтып,

Толық

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер