Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (194)

Тыныштықты тілеймін

Көңілдің осы емес пе тасығаны,
Бақыттан айналып тұр басым әлі.
Жұмыстан шаршап келсем, балдырғаным,
Мойныма «әкелеп» кеп асылады.

Толық

Тырналар...

Тырналар көк төсінде тыраулаған,
Барады тастап түрлі сұрау маған.
Ақ бұлттар ақ қағаз да, түзу тізбек,
Өлеңнің жолдарынан бір аумаған.

Толық

Уақытты оздырып...

Өз күшіме сенер-сенбес боп жүріп,
Алыппын ғой уақытты оздырып.
Жырларым да ұсақталып барады,
Отбасы мен ошақ қасын сөз қылып.

Толық

Ұлтты ұйытшы!

Өршіл өлкем өнерлілер мекені,
Ақын, әнші, күйші - бәрі жетеді.
Ұлтты ұйытар театрға зәру боп,
Жүрген күндер түседі еске кешегі.

Толық

Ұлыма

Көз жасына беріп өстім жастан мән,
Сен жылайсың, еркелігің асқаннан.
Жер тепкілеп отырғанмен, ұлым-ау,
Айды қалай алып берем аспаннан...

Толық

Ұмыттырар...

Төгеді Күн шуағын мырзасынып,
Жатады жұпар ауа қырға сіңіп.
Жармасқан жер үстіне кәрі қысты,
Беткейге бара жатыр жылға ысырып.

Толық

Ұнатам

Ізет қылып үлкенге тік тұрганды ұнатам.
Аз сөзбенен көп ойды ұқтырғанды ұнатам.
Сыр бүкпейтін досынан ашықтықты ұнатам,
Бәрінен де өмірге ғашықтықты ұнатам.

Толық

Ұшқан ұям

Орыны бар маған артар өкпенің,
Көптен бері келмеппін ғой, мектебім!
Бірақ бейнең көз алдымда тұрады,
Білім нәрін алып, сенен көктедім.

Толық

Халық ақыны

«Талай жерде шаққанмын,
Сөз асылын таққанмын.
Шығып едім соңынан,
Қашаған, Нұрым, Ақтанның».

Толық

Хат тасушы

Оған не жауынды күн, дауылды күн,
Жүргені шыр айналып ауылды мың.
Тынбайды жапқанынша соңғы есікті,
Сезбестен қоржынының ауырлығын.

Толық

Шабыт

Бір үн келіп бозінгендей боздаған,
Семіп қалған сезімімді қозғаған.
Туар жырдың хабаршысы екен ғой,
Өзегімді жарып шығар өз балам.

Толық

Шабыт кетті...

Кірпіктерім ілінбестен жатырмын,
Ойлауменен тағы бір таң атырдым.
Бір зілдей жүк иығымнан басады,
Баданакөз сауытындай батырдың.

Толық

Шопан

Aта кәсіп тy алыстан бас алған,
Бұл күнде оның тұр-мазмұны жасарған.
Шопан болып жүрген құрбы-құрдасқа,
Мен қызыға қарап келем қашаннан..

Толық

Шуақ

Тыныштық - дәл осы шақ бар керегім,
Арадай гүл қуалап, бал теремін.
Алдымда ақжал толқын Жайық жатыр,
Жайқалтып жағасында тал-терегін.

Толық

Экспромт

Қайғы келсе, қабағынан қар жауып,
Ілдіресің қыл мойынға дар бауын.
Түсінгенге бұл жолдарым теңеу ғой,
Нағыз адам болмақ, емес зарлауық.

Толық

Элегия

Сағаты жеткенде ажал, тоқырап па?
Тұрмады бұл жолы да тосып артқа.
Бір жұлдыз көк төсінен ағып түсіп,
Бір бұлақ сіңіп кетті топыраққа.

Толық

Ағама

Қос жүрек бір-біріне табынысты,
Мен мұнда, сен ауылда - сағыныстық.
Алыстан аңсап, шаршап келгенімде,
Алдымнан күліп шыққан шағың ыстық.

Толық

Кеш

Көмкеріп алау нұрмен шетін кілең,
Күн ауып бара жатты екіндіден.
Көп тұрдым бақ ішінде сені күтіп,
Сүйдіріп ақ самалға бетімді мен.

Толық

Күйші

Қос ішек бір-біріне жалғады ұшқын,
(Пернелер буынындай нарқамыстың).
Күйші отыр қалың жұрттың құрсауында,
Елтімей сырлы сазға қалмады ешкім.

Толық

Оян - өскен ауылым

Жалғандық жалқынына боялмаған,
Жайым бар тек шындықтап ой ақтаған.
Кіндігі жұмыр жердің сияқтанып,
Әрдайым көрінеді Оян маған.

Толық

Пікірлер