Қаройдағы ой
Түнереді Қаройдың қанды аспаны,
Ой үзілді, ұштасып, жалғаспады.
Сатқындардың, қинайды, төрге өтіп-ап,
Қапылыста жағаға жармасқаны!
Түнереді Қаройдың қанды аспаны,
Ой үзілді, ұштасып, жалғаспады.
Сатқындардың, қинайды, төрге өтіп-ап,
Қапылыста жағаға жармасқаны!
Қаройдың қара жусаны,
Қайғыдан қажып түнерген.
Махамбет қаны тамған жер,
Өзіңнен жастай сыр емгем.
Шындықтың аршып қабығын,
Жалаңаш ұстап тұрғандай.
Түнекті серпер жарығың –
Хас батыр жазған жыр қандай!
Төтеп бердім дауылға,
Құламадым, теңселдім.
Қарамадым жауынға,
Талай жолды еңсердім.
– Мүлт кеткенің жүрекке әлі батады…
Ашу алған көп жіберер қатаны.
Кек дегенде оққа байлау өзіңді,
Кектенгенді жөн емес деп жатады.
Қатар өткен жастық шағы тай-құлын,
Бір заманның еркін кешкен айдынын.
Қалайша ұғып, түйсінбеген Ықылас,
Махамбеттің жырларының айбынын?
Көзімдей көр...
Осы бір кітабымды,
Білмеймін мұнымен не ұтарымды.
Мәңгілік ештеңе жоқ,
Ақ әжем менің бар еді,
Аңқасы кеппес шілдеде.
Ораза тұтып жүретін,
Аспан айналған күнде де.
Алаң далам, алаң тауым, алаң қыр,
Ызыңдайды ми шиырлап мазаң жыр.
Мына өмірдің ардың-күрдің кейпіне,
Мысы құрып жүйкем менің азар жүр.
Жаным талай шырқырап,
Көңілім талай күйзелді.
Сүйегім талай сырқырап,
Найзаға жүйке түйрелді.
Жылдар өтті... көп ғадетті тастағам,
Асуларым көп-ақ әлі аспаған.
Жан баласы жазбаған жыр жазсам деп,
Жастық емес, қағаз-қалам жастанам.
Атыңды айтсам, әлі күн тебіренем,
Ескерткішің қалдырған сенің -өлең.
Тағдыр шіркін жазбапты қосылуды,
Бірге ғұмыр кешуді сеніменен.
Түңіліп жүрмін,
Түйіліп жүрмін жаза алмай,
Тосыннан соққан
Сорлатып кеткен қазаңды-ай!
Тал бойыңда бір нәзіктік нұры ойнап,
Алаңдатпай нәпсі, қызық, жын ойнақ.
Сен қалқисың айдыныңда арайлы,
Мен отырам саған арнар жыр ойлап.
Жырым-ау, тағы оралдым саған,
Аңсаған құстай көктемін.
Айқасуға да қалмады шамам,
Өзіңе өксіп беттедім.
Аппақ асыл сезімдерім,
Бір сәт мызғып, көз ілмеді.
Ақ қағазға түсті жырым,
Мейірімдей көзімдегі.
Сары күз сені сағындым
Көңілімнің көшірмесі едің.
Ағымнан саған жарылдым,
Сен қалай кешірмес едің.
Көкшетау, саған жыр жазбай жүргем,
Жырлауға өрем жетпес деп.
Сәкенді оқып бағаңды білгем,
Садағаң болып кетпес пе ек?!
Мен берген сары жапырақ
сақтаулы жүр екен әлі,
Ол бәлкім ескерткіш шығар,
ал бәлкім махаббат әні.
Сен қандай аппақ едің!
Өлеңімді оқыдың жатқа менің.
Жүрегімнен үзілген от гүлімді,
Ұсынуға өзіңе батпап едім.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі