Өлең, жыр, ақындар

Көк түріктердің жорық жыры

...Баста бізді, бөрі-Ене!
Теріскей белден тер ақсын,
Күнгей белден ақсын қан!
Шаһитсіз кеткен талайдың

Толық

Құмдағы шайыр моласына қашалған жыр

Күн астында арқандаулы есектей,
Көмпіс ғасыр мүжілуде судағы мұз кесектей.
Сайф Сарай жырындағы сол дана түн, қара түн,
Тамұқтың ең түбіндегі шоққа малып қанатын.

Толық

Александрия маягы

Шетсіз-шексіз мұхиттан аттап өтіп аласа,
Босағама келді үнсіз қартаң жүзді қараша.
Қабағында қорқыныш, әлде уайым,
Әлде мұң,

Толық

Балық қиссасы

Жұмыссыз журналистің күнделігінен.
Жұмақтың деміндей бұл Шығыс аңызын,
Есімді шақырдым ерініме тамызып...
Кержағал өлімнің соңынан жол алған,

Толық

Орта ғасыр ұрыс майдандарындағы түнгі жыр

Алғайдың алты қырында арғымақ атлар жусайды,
Жақсылық па ол, не Бегім?
Бөрілібұлақ суына шөліркеп жаным сусайды,
Жамандық па ол, не Бегім?

Толық

731 жыл. Күлтегіннің соңғы сәті

Е, Білге ағам, ер Қаған!
Тірліктегі өкпең болса бер маған.
Тұман көрдім Селенгіні қаптаған,
Соңғы сәтім сес жасап тұр,

Толық

Хат ІІ

Күз тұнжырап тұр ма тағы,
Тұнжыр-тұнжыр қыраттарда,
Түн жамылып жүр ме елесім
Ай осқырған бұлақтарда.

Толық

Дала

Жорықтар тұтқыны шулаған,
Сары дала төсінде жөңкиді күн – ғалам.
Секундтар сыртылы ғасырларды ұрлаған,
Алдаспан жүзінен ақиқат іздеген,

Толық

Сағыныш элегиясы

Аңсадым-ау!
Өзің жайлы алғызармын қайдан хабар,
Біз қауышқан көктемгі бақ саған құшақ
жайған болар.

Толық

Күз жыры

Сарым мұңлығым!
Сағыныштан күзде сен,
Махаббаттан, менен күдер үзбесең.
Сары жапырақ арасынан табылам,

Толық

Бақидағы Нәзилла

Жапырақша жауған қарды кешіп бір,
Аппақ ұлпа тұмандарды тесіп қыр.
Сәл ескірген қабіріңді қақ жарып,
Жалғыз шыбық көкке ұмтылып өсіп тұр.

Толық

Бейуақта жазған хат

Жапандағы жалғыз талдай мен күзгі,
Көкірегімді жылан – қайғы жол қылды.
Батыс жақтан соққан соңғы ызғар жел,
Үмітімнің жалғыз шамын сөндірді.

Толық

Гүлназға

Мұнарлы аспан,
Мұнарлы күз,
Мұнар күн,
Аяғына шыға алмаймын бір әннің.

Толық

Түнерген мен емес, аспан

Түнерген мен емес, аспан,
Жас төккен мен емес һәм.
Жанарын зілдей түн басқан,
Мен емес ауырған,

Толық

Жансар

Нұрланып аспанның реңі,
Сәуірін күтеді жаңа.
Түнімен сағындым сені,
Қосылып сағынды дала.

Толық

Шаһар. Үнсіздік

Қалаға жауды қар,
Қамкөңіл бақтарға,
Сүреңсіз қыркүйек ұқсайды ақпанға.
Тәні мұз гүлзардың жүрегін тілгілеп,

Толық

Күзден қашу

Жалқы сәтке байлап барлық мұратын
Тастап жалғыз кеткенімен мың ақын,
Өмірден де тартымды екен мына түн.
Өлімнен де үрейлі екен мына түн...

Толық

Жүзін жасқап кешкі боран ағысы

Жүзін жасқап кешкі боран ағысы,
Тұңғиықта түмен бұлтпен алысып.
Кұба кеште кұлазыған жан үшін,
Қандай ғажап түнгі тырна дауысы...

Толық

Жалғыздықты жұбату

О, Жалғыздық!
Күттім сені көптен мен,
Құба түзден, қанша қысты өткерген.
Құс қанаты құтын алған даладан,

Толық

Көктем романсы

Мұңға байлап қойды мені дала бұл,
Мұнартауға батып күн.
«Жылқы ішінде ұстатпайтын ала жүр...»
Киесіндей бақыттың.

Толық

Күту

Сарғайған жолдар бойымен,
Шалғайға сапар шекті қыс.
Алысып өз-өз ойымен,
Сары-Арқаға да жетті құс.

Толық

Өмір

Сен жүрген көшелер.
Аялдама айлағы,
Жанымды белгісіз сағыныш байлады,
Көзімде белгісіз сағыныш ойнады.

Толық

Түс

Түнгі ұйқымда тербеткен кім,
Сағыныш па, жаңбыр ма?
Тым кешіккен бұл көктемнің,
Серті бар ма тағдырға?

Толық

Сүрлеу

Бұл сүрлеу тым ескі...
Жүрмеші, Жан - Гүлім,
Күтпе одан сәуірдің самалын, жаңбырын.
Бұл сүрлеу тым ескі, есінде ешкім жоқ,

Толық

Сауал

Көңіл қалай? – деп ем мен,
Күз ғой дедің күбірлеп,
Өмір қалай? – деп ем мен,
Мұз ғой дедің күбірлеп...

Толық

Мен сол күні сен жайлы ұзақ ойландым...

Мен сол күні сен жайлы ұзақ ойландым...
Ақшам келді.
Арқа жаққа түн келді,
Есіл бойы,

Толық

Әйгерімге

Арқа жақта сары аяз.
Адырларға шөгіп нұр,
Ақпан кетіп барады үскірігін төгіп бір.
Жапырақ та жоқ қазір, топырақ та жоқ мүлде,

Толық

Стамбул күзі

Стамбулда ырғақты күз әуені,
Ырғақты күз – сағыныштар әлемі.
Бұл маңда да жүр екен ғой жалғыздық,
(Жалғыздықтар маған ғана тән еді...)

Толық

Алматы жолдары

Масаңдау ақынның елесін аңдыған,
Күңгірттеу көшеде есіней қалғыған.
Қалып ең қайғыра қош айтып егіліп,
Арзанқол шарапхана алдынан.

Толық

Мезгілдер кеткен таңбалап

Мезгілдер кеткен таңбалап,
Мың жылдық шөлдей басылмас.
Ақ жаңбырлардан қорғалап,
Қашқан күн қазір ашылмас!

Толық

Жұбату

Қайғырмашы қалқам, сен!..
Жаның қалмай жар басына жүгіріп,
Құламашы, көз жасыңа сүрініп.
Мынау шексіз кеңістіктің жүзіне

Толық

Саған жетер асуларды жапқан қар

Саған жетер асуларды жапқан қар,
Одан әры мен түсінбес Аспан бар.
Сәл қалғысаң шатқалдары шақырар ,
Жыландары шашқан зәр...

Толық

Бір сазды зарлата шертіп

Бір сазды зарлата шертіп,
Ымырт та күйзелтті мені.
Келеді тұмандарды ертіп,
Ызғарлы Шығыстың желі.

Толық

Сен болып ұшқан қаздардың

Мынау бір салқын іңірдіҰларбек Дәлейұлың,
Қаншама сызы өткенмен.
Қажытып шермен жанымды,
Тағы да құстар жеткенмен.

Толық

Бір елес торыған жолымды

Бір елес торыған жолымды,
Ендігі құтылу жоқ одан.
Билеген тәнімді, қанымды,
Қыраулы терезем сыртында сол адам.

Толық

Емендер бүрлеген түнгі айдың

Тым ауыр сәттердің куәсі мына ақшам,
Ұмтылған сен жаққа Шайырдың еркінде.
Тереңге батырып, түпсізге құлатсаң,
Обалымды артармын,Ұларбек Дәлейұлы

Толық

Аспанда жеті қаз

Бөлмемді кезіп жүр ескі елес –
Есте жоқ жылдардан жұлынған қауырсын,
(Оны еске ап бір мезет бұл жүрек ауырсын...)
Ұлы бір тыныштық үстінде ұйықтайды сәбиім,

Толық

Елес іздеу

Жауып бір өтті ақ лағыл,
Ақшам мен түннің арасы.
Буланып жүзі қалды адыр,
Ұмытылып ескі жарасы.

Толық

Боз жусан элегиясы

Саған арнап бүгін тағы жаздым жыр,
Жүрегімде қалған көне қанменен.
Өзің жаққа бұрылардай бар денем,
Өзің жақта қалғандай боп әлденем.

Толық

Мен сені жоғалтқан сәуір

(Тағы адастырмаса не етті?)
Бұл кештің салмағы ауыр.
Желдетіп, желпініп жетті,
Мен сені жоғалтқан сәуір.

Толық