Өлең, жыр, ақындар

Батқан ай. Байғыз жыры

Алқымнан алып мүлде арқан қайғы,
Қайғының уын ішем қалқам жайлы.
Қара түнде қанатын алыс сермеп,
Саздыбұлақ бойынан ән саулайды.

Толық

Мені үнсіз оқиды ескірген обалар

Азабым болдың сен ақырғы,
Һәм өлмес мұратым, мерейім.
Сен жақтан әлдене қол бұлғап шақырды,
Тәуекел, көрейін!

Толық

Көктем сонатасы

Пианино тілдерінде түнеген,
Айналып кеп тапты мені бұл өлең.
Иығыма сүйеп балғын маңдайын,
Тереземде үнсіз жылап тұр емен.

Толық

Алматылық шайыр досқа

Ақ тұманның астында аяз бетті қарыған,
Алматыда, нөсерде ақындардай арыған...
Аттиланың атының дүбірінен үріккен,
Қоңыр аңдай сендерді сағат сайын сағынам.

Толық

Алматы. «Сайран» вокзалы

Таңның-дағы тыныштығы бұзылған,
Уақыттың да қос өкпесі қызынған.
Маған жонын төсеп жатыр жолдар да,
Сұлап қойып ұзыннан.

Толық

Жетім күз және мен

Жазайын тағы да жыр,
Сен менің мынау көңіл бағыма кір.
Күрсініп күзгі өзен жатыр ағып,
Анасы өлген жетімнің зары ма бұл?!

Толық

Айға

Мекеніңе неге асықтың жарық ай,
Мені солай кетесің бе танымай.
Әлде қайда құлап барам
Уақыттың,

Толық

Көктерек жыры

Көктеректен көшкеҰларбек Дәлейұлын сағым кеудемде,
Көктеректе өшкен шағым кеудемде.
Құлап сөнген жасын сынды көлдерге,
Тулап түскен жәйін сынды шөлдерге.

Толық

Ду Фунды қонаққа шақыру

Тым алыс сапардан табаны тесіліп,
Бізге бір күз келді кешігіп.
Жанары сап-сары сағыныш,
Жаңбырлы бораны есірік.

Толық

Хат

Селенгіге сел жауса да,
Орхон бойын оқ жауса да!..
Мен сендерді ұмытқам жоқ, бауырлар!
Әр кеш сайын сағынышым ауырлар...

Толық

Ақша бұлттар ариясы

Ақша бұлттар!
Ақ шабыттар арда емген,
Мекен іздеп жиналысқан һәр жерден.
Көктеректен кетпейсіңдер айналып,

Толық

Емхана

Емхана.
Бірде күн, бірде түн,
Ажал кеп қазады өмірдің іргесін.
Жымысқы уақыт жылмаңдап барады,

Толық

Омар Хаямды мадақтау

Ықылым замандар ырғағын жаңғыртып,
Скифтер пырағын Алматыға алдыртып.
Тәу етіп тарихтың ежелгі ғұрпына,
Сапарлап қайтайық шайырлар жұртына.

Толық

Көкжалдар аңызы

Мен – аршамын!
Менің ием көк арша,
Тау төсінен көктеп шыққам соларша.
Күлгін бүрден тұмар тағып алатын,

Толық

Намазшам

Кешкі қырдың иегінен турап өтіп жол – қанжар,
Лашығыма қонақтайды күзгі үнсіз ормандар.
Пері қыздың сәлеміндей талып жеткен ғайыптан,
Балықшы шал сыбызғысын сыңсытады

Толық

Моншақ һәм Моно Лиза

Құстары үркек қанатын сілкіп,
Түстікке түнде түзеген бойын.
Тұратын қырда тұманын бүркіп,
Қараша шерлі ай – бұл менің айым.

Толық

Баласағұн

Ұйытқысына айналған бұл ұлы шығыстың,
Киелі Кағбадай ежелгі қалам-ау!
Шу бойы шер жұтып, шулайды жағалау.
Қызарған реңі қанқұйлы қылмыстан,

Толық

Түн. Өскемен. Алтайды аңсау

Ескіртіп жыл азабы,
Сарғайтып күн аптабы,
Өзіңмен қайран Алтай, қауыштым жылап
тағы.

Толық

Тамұқ симфониясы

Мәйегі бусанып маусымдай аһ ұрған,
Жарымның сағыныш хатындай шақырған.
Жусанды соқпақтар!
Жотада көсілген,

Толық

Жалғыз емен жапырағындағы жыр

Көктемдерге бараҰларбек Дәлейұлыр жолын сел жапқан,
Жан төрінде қалды түнеп шерлі ақпан,
Ымырт басқан қараң-құраң сұлбамды,
Суық леп ұрады әркез сен жақтан.

Толық

Қанаты күйген Самрұқ құс туралы жыр

Сонау-у-у шаңдақ ғасырлардың бірінде,
Қарт Алтайдың қарлы шыңы түбінде.
Бір Айдаһар мекендепті күн бетін,
Таң қызарса жатады екен інінде.

Толық

Балқашта ақшам

Балқашта ақшам.
Су беті жарық,
Үрейді меңзеп шоршиды балық.
Мұңлы бір жырды оқимын ұзақ,

Толық

Елубайдың құдығы

Ай астында ақ қырауға малтығып,
Қаңтар желі қарашығыма қар тығып.
О, бейкүнә, меңіреу құдық
Мен сені,

Толық

Өліара

Қалжыраған Зауза қызбен атыстан,
Салмау-салмау бұлт аунайды батыстан.
Дарақы жел түкірігін шашады,
Уыстап ап қиыр шетте қоқыстан.

Толық

Тарлан

Қансоқта ғасырлар тезінде
Материктей мұз жапқан.
Мінберден түскен мінәжаты бар сөзінде,
Жете ме дауыс біз жақтан?

Толық

Бостандық берші, ей, уақыт

Ғайыптың күшімен еш ойға түспеген,
Фәни мен бақилық сапарлар үстінде.
Мен бір жұмақтай түс көрем:
Кеше, бүгінім, ертеңім –

Толық

Жазанама

Жапырақ!
Жаздың ғазиз бір еркесі,
Неге үзіліп кеттіңдер тым ерте осы?
Жұпар иісің бұрқырап ақшамдарда,

Толық

Елегізу

Сере сере, сере қар,
Сені күттім селкілдеп,
Күз бораны іргемді көтереді кеңкілдеп.
Сеңгіл тұман ішінде боз шудасы желкілдеп,

Толық

Ой буып мен жайлы ғана

Ой буып мен жайлы ғана,
Маңайлап ошақтың қасын.
Сағыныш шерін төктің бе, Ана,
«Ағарып мың құлаш шашың?!»

Толық

Әжемнің иісі

Кенеземде бір шөл бар қанбай жүрген,
Құрғыр-ау,
Жібімейді таңдай мүлдем.
Бал татыған зәмзәм да баса алмайды,

Толық

Елес

Баяғыда,
Баяғыда...
Атам марқұм сүйеніп таяғына.
Ажал жайлы бір ауыз сөз қозғасаң,

Толық

Әуен

Сайына сан мың аруақ жасырынған,
Ауылым Серіліктаудың асуында.
...Асуға аппақ қар боп қылаулайтын,
Адасқан шағаланың жасы мұнда.

Толық

Мұңлық

Алты айлық алыс даламнан асығып жеткен
боздағым,
Сағынышымның мың түрлі аруағын несін
қозғадың?

Толық

Мың жылдық сағыныш

Мендегі сол сағыныш – басталды күзден де ұлы,
Ескірген сол үміттен күдерін үзген жылы...
Қуарған жапырақтар!
Қақым жоқ қаралауға,

Толық

Қарашық

Елес дүние ессіздікпен
Етегімен үйіріп,
Түбірі жоқ, тексіз біткен
Төбемізге жиылып

Толық

Фариза Оңғарсыноваға

Сары құмында Нарынның шашылады із,
Талай қыс кеп,
жаз да өтті, асыға күз.
Алтын құмнан алтын жыр ойған ақын,

Толық

Фариза ақынға

Аманбысыз, ақын апа, қыз апа!
Әр сөзімнің ақ қарасын, сүз апа!
Мақтап қайтем, мақтанамыз сіз бар деп,
Тілімдегі күрмеуімді үз, апа!

Толық

Ғарыштағы жебе

Алланың, бәлкім, дерегі
Жолдаған тылсым алыстан –
Бір жебе заулап келеді
Тұңғиық түпсіз ғарыштан!

Толық

Құздағы шынар

Ақынсың, Апа,
Махаббат мұңын қозғаған,
Кеудеңде сезім
алау боп мәңгі маздаған!

Толық

Шағыну

Фариза апа,
Сезермісіз, жаман халім!
Сергісем бе дәл қазір саған барып?
Күрсіністер көнерткен көңілімнен

Толық