Ағыл-тегіл жылашы қыз
Ағыл-тегіл жылашы қыз, ақ моншағың жерге тамып,
Ағыл-тегіл жыласын бұлт, көк моншағы
көлге тамып...
Жылашы бір, кешкі қырда шығып тұрып
Ағыл-тегіл жылашы қыз, ақ моншағың жерге тамып,
Ағыл-тегіл жыласын бұлт, көк моншағы
көлге тамып...
Жылашы бір, кешкі қырда шығып тұрып
Иесіз бақ төрінде шымшық үні –
Хабарындай мына күз дүрсілінің...
Жапырақтың, қарашы, күрсінуін,
Жүрегімнің, қарашы, тұншығуын...
Баһадүрлер сияқты майданда сап түзеген,
Иіліп тұр сені еске ап,
Мың самырсын, жүз емен.
Дала мұңды болғанмен, қала таңы қарбалас,
...Дерт боп мүлде мені жаулап алдың сен,
(Сен білер ең,
Мені жалғыз жан білсе...)
Қайғысындай Хорезмдік шайырдың,
Тәубесіз замандар түсірген әр ізге,
Ұлтымның ұятын ұмытпай бәдіздеп...
Үздіккен үміттер,
Алқынған армандар –
Албырап батыстың жүзі,
Қаланы басады мұнар.
Күп-күрең Кентаудың күзі,
Күңіреніп күй тартқан шығар...
Мысырдың бір мұңлы ертегін,
Һәм сырлы бандура ырғағын.
Мен оны сен тартқан
Сыбызғы үнінен тыңдадым.
Қуат алып тарам-тарам бұлақтан,
Ұлы құмның төсін сызып Ніл аққан.
Сарыала жел сыбызғысын сыңсытып,
Аспан жерді,
Сорға бола қонған анау сорқұдық,
Қалды ма енді, қанға шөлін қандырып?!
Аңқау тайпа басшысының ақ басын,
Ала кетті қу сырыққа қондырып.
Жаулап бір алған өмірдің күзі,
Мазасыз ұйқы...
Түс, елес.
Түсіме кірді Қыпшақтың қызы,
...Оларға арнап жақсы болжам айта алман,
Заман өзі бетімді әбден қайтарған.
Бәйтерекке ұясын тастап Самұрық құс,
Жеріп кеткен жұмыртқасын шайқаудан.
Қанымдағы қасқыр иісі –
Қаздар асқан таудан-дүр,
Қан жосылтқан жаудан-дүр.
Сағыныштар өртеген,
Тіл байлаған тымық кештің бірінде,
Қарауытқан шырағданның түбінде.
Тас сарайда,
Тас жазбалар ішінде,
Менің ескі жарамның ауызында бұғынған,
Сыздап келген бұл жырды еске алушы ем
бұрыннан.
Қиырдағы қыстақтан көз алмайтын молалар,
Алқымнан алып мүлде арқан қайғы,
Қайғының уын ішем қалқам жайлы.
Қара түнде қанатын алыс сермеп,
Саздыбұлақ бойынан ән саулайды.
Азабым болдың сен ақырғы,
Һәм өлмес мұратым, мерейім.
Сен жақтан әлдене қол бұлғап шақырды,
Тәуекел, көрейін!
Пианино тілдерінде түнеген,
Айналып кеп тапты мені бұл өлең.
Иығыма сүйеп балғын маңдайын,
Тереземде үнсіз жылап тұр емен.
Ақ тұманның астында аяз бетті қарыған,
Алматыда, нөсерде ақындардай арыған...
Аттиланың атының дүбірінен үріккен,
Қоңыр аңдай сендерді сағат сайын сағынам.
Таңның-дағы тыныштығы бұзылған,
Уақыттың да қос өкпесі қызынған.
Маған жонын төсеп жатыр жолдар да,
Сұлап қойып ұзыннан.
Жазайын тағы да жыр,
Сен менің мынау көңіл бағыма кір.
Күрсініп күзгі өзен жатыр ағып,
Анасы өлген жетімнің зары ма бұл?!
Көктеректен көшкеҰларбек Дәлейұлын сағым кеудемде,
Көктеректе өшкен шағым кеудемде.
Құлап сөнген жасын сынды көлдерге,
Тулап түскен жәйін сынды шөлдерге.
Тым алыс сапардан табаны тесіліп,
Бізге бір күз келді кешігіп.
Жанары сап-сары сағыныш,
Жаңбырлы бораны есірік.
Ақша бұлттар!
Ақ шабыттар арда емген,
Мекен іздеп жиналысқан һәр жерден.
Көктеректен кетпейсіңдер айналып,
Ықылым замандар ырғағын жаңғыртып,
Скифтер пырағын Алматыға алдыртып.
Тәу етіп тарихтың ежелгі ғұрпына,
Сапарлап қайтайық шайырлар жұртына.
Мен – аршамын!
Менің ием көк арша,
Тау төсінен көктеп шыққам соларша.
Күлгін бүрден тұмар тағып алатын,
Құстары үркек қанатын сілкіп,
Түстікке түнде түзеген бойын.
Тұратын қырда тұманын бүркіп,
Қараша шерлі ай – бұл менің айым.
Ескіртіп жыл азабы,
Сарғайтып күн аптабы,
Өзіңмен қайран Алтай, қауыштым жылап
тағы.
Мәйегі бусанып маусымдай аһ ұрған,
Жарымның сағыныш хатындай шақырған.
Жусанды соқпақтар!
Жотада көсілген,
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі