Өлең, жыр, ақындар

Киіктің көзінде

Көңілсіз көп күндерім өтер енді,
Жазықсыз бір сұлулық бекер өлді.
Сақталған музейдегі сұр киіктің
Көзіне көзім түсіп кете берді...

Толық

Ақылдым-ау, тақтың маған бекер, мін

Ақылдым-ау, тақтың маған бекер, мін,
Шексіздіктің шегіне бір жетермін.
Ояуымда-ақ шым-шытырық түс көріп,
Ұзақ уақыт ұйықтап қалған екенмін...

Толық

Болады бір жеңілісім, жеңісім

Болады бір жеңілісім, жеңісім,
Өлең құсым араласын ел ішін.
«Қандай сыйлық алдың?» - деп сен сұрама,
Жарық күннен артық сый жоқ, мен үшін.

Толық

Уақыт деген ұрлайды қуатты бар

Уақыт деген ұрлайды қуатты бар,
Қуат бітсе, жағаға лақтырар.
Бір жапырақ жыласа, қош айтысып,
Мың жапырақ шуылдап жылап тұрар.

Толық

Жапырақтар сыбырлап «сүйдім» дейді

Жапырақтар сыбырлап «сүйдім» дейді,
Көңілімнен көктемдей күй гүлдейді.
Аспандағы ай, сыбызғы тартып түнде,
Әуенге елтіп, жұлдыздар би билейді.

Толық

Кетті деме, ойын ойлап баланың

Кетті деме, ойын ойлап баланың,
Бала көңіл, болар кейде нала мұң.
Аяғыңды шағып алар байқатпай
Жылан жоқ. тас деп көшесінде

Толық

Іштен шыққан...

Аңыз сыры
сәулесіндей түнгі айдың,
Баяғыда-а, деп бүгінді жырлаймын.
Күні түгіл күлі күндес таласқан

Толық

Ана туралы баллада

Ана жүрек айналса ұлы тұлғаға,
Ана ішінде болар кейде түрлі ана.
Екі абысын тату өмір сүріпті,
Ортасында болған екен бір бала...

Толық

Уақыттың өте берсін ай, аптасы

Уақыттың өте берсін ай, аптасы,
Өмірдің біз емеспіз аяқ, басы.
Алаңсыз күлімсіреп шалықтаған,
Сәбиді ұйқыдағы оятпашы.

Толық

Теңеулерден, бір теңеу туындайды

Теңеулерден, бір теңеу туындайды,
Әжем талға тарысын қуырмайды.
Жапырақтар, жел соқса дауыл ұрған –
Толқынындай теңіздің шуылдайды...

Толық

Қабылдайсың, өзіңше дұрыс бәрін

Қабылдайсың, өзіңше дұрыс бәрін,
Таныс маған, құрысын, тырысқаның.
«Жапырақтар жел соқса ұрысады»,
Дегеніңе не дермін, «ұрысқағым»...

Толық

Махаббат күні

Бүгінгіге аңыз болар кешегі,
Өмір заңы, өшіп, біреу өседі.
Бір кездерде жер мен аспан арасы
Тас қараңғы болған екен деседі.

Толық

Өмір теңіз, мен қайықпын, сен ескек

Өмір теңіз, мен қайықпын, сен ескек,
Айдарымнан бақытымның жел еспек.
Мен өзіңді есіме алсам, құс жолы
Көз алдыма тұрады ылғи елестеп.

Толық

Құс жолы

Нені алып, не береді келер күн,
Жұлдыз санап, қиялдауға шебермін.
Көрінеді аспандағы құс жолы
Түнде жазған жолындай боп өлеңнің.

Толық

Күй қанаты

Жамылып қандыбалақ қара түнді,
Қайырды домбыра күй қанатыңды.
Қазақтың өзі түгіл, өнеріне –
О, қанша жауыздықпен оқ атылды?

Толық

Қылығына сырттай налып

Қылығына сырттай налып,
«Сұлуыңа» сене көрме.
Аймалар ма ем, бұлтқа айналып,
Шыңға айналсаң сен егерде.

Толық

Туғанда жылап едім

Туғанда жылап едім,
Өлгенше жылап өттім.
Бір рет құлап едім,
Мәңгілік құлап өттім.

Толық

Өмірге жылап келмей, күліп келдім

Өмірге жылап келмей, күліп келдім,
Сәуледей бетіндегі тұнық көлдің.
Басынан адамдардың бақыты асса,
Бақытты болармын деп үміттендім...

Толық

Біле алмадым, жүргеніңді кімді іздеп

Біле алмадым, жүргеніңді кімді іздеп,
Аспан мен жер, біртұтас бір денедей.
Көк аспанға көп қарайсың жұлдыз деп,
Сол жұлдыздан туған қызды елемей.

Толық

Жер ешкімді бөлместен тербеледі

Жер ешкімді бөлместен тербеледі,
Бергенінен көп әлі, бермегені.
Айналамнан анталап, иті өмірдің,
Қуып тығып барады көрге мені...

Толық

Қарасазға барғанда

Сәлем жолдап, тұнық көк, таңға жарық,
Бота бұлттар, барады аунап, ағып.
Өзіңді іздеп, аруақты ақын аға,
Қайтып келдім, даладан тауға барып.

Толық

Кел, кел деп тіл қатады ғасыр маған

Кел, кел деп тіл қатады ғасыр маған,
Тарихтай құпиясын жасырмаған.
Осынау аспанымнан әлі де бір,
Жұлдызым бар сияқты ашылмаған.

Толық

Орын жоқ, жайсыз болсам, маған жайлы

Орын жоқ, жайсыз болсам, маған жайлы,
Суық жан, ыстық жерді таба алмайды.
Егерде жан дүнием қара болса,
Ақ жаулық салғанмен ол ағармайды...

Толық

Бола алмайсың ештеңеге енді алаң

Бола алмайсың ештеңеге енді алаң,
Алаң болған ел де аман, мен де аман.
Өмірде бір кездеспейтін «пәктік» деп
Қорғап, аяап қараушы едің сен маған.

Толық

Келеді досым, ұғар күн

Келеді досым, ұғар күн,
Ертеңге елтіп, сенем мен.
Күреске солай, шығармын,
Қауырсын қанат өлеңмен.

Толық

Көретұғын көзімді күннен алғам

Көретұғын көзімді күннен алғам,
Жарық дүние кімге шын, кімге жалған?
Топырағым, туған ел, туған анам,
Жүрегімде мүсіні тұлғаланған.

Толық

Үмітімді «жартастан» неге үзбеймін

Үмітімді «жартастан» неге үзбеймін,
Өз дертімнен дауылды ем іздеймін,
Сездірмеген сыртынан, сырын жұмбақ,
Тұман басқан кешкі бір теңіздеймін.

Толық

Оңаша ойға қалдым

Оңаша ойға қалдым,
Сабырды қайдан алдым?
Көзіңді көремін деп,
Сен барған «тойға» бардым.

Толық

Мен – «ол» әйел емеспін

Мен – «ол» әйел емеспін,
Тағдырға мойын ұсынам.
Білмеске бұлдыр, елеспін,
Білгенге қыздай қысылам...

Толық

Туған үйім, аңсап келдім тұрағым

Туған үйім, аңсап келдім тұрағым,
Жетпей жүрсе, шалғай жақтан бір әнім.
Орыныңды әрең тауып, жер болған,
Жұртыңда мен отыра қап, жыладым...

Толық

Қиялымнан тартқандай көкпар ағын

Қиялымнан тартқандай көкпар ағын,
Ақтарамын, таулардың көк парағын.
Сағымданған дарияның құшағына,
Шомылғым кеп, үздігіп көп қарадым.

Толық

Ағын судай көңілдің жоқ тұрағы

Ағын судай көңілдің жоқ тұрағы,
Сезім толқып ішіме кеп тұнады.
Көздерімді көзіңе қаратқызбай,
Ыстық жалын сен жақтан бетке ұрады.

Толық

Дауыл сезген бауырынан қыранның

Дауыл сезген бауырынан қыранның,
Көбелектей «балапан қыз» болды ұмыт.
Елегізген әуеніне бір әннің,
Қабағына қоңыр таудың қонды бұлт.

Толық

Кімге айтамын, сырымды кімге сенем

Кімге айтамын, сырымды кімге сенем,
Көңілім ай, үміттен күл көсеген.
Басымды ұрып сол жанның аяғына –
Құлайын ба, күйімді білмесе, мен?

Толық

Бақытты бола алмаспын қарызға алып

Бақытты бола алмаспын қарызға алып,
(Бала едім, келе жатқан қауыз жарып)
«Кем болар не жазығым бар еді» деп,
Жылағам жұлдыздарға арызданып.

Толық

Көрінеді әрбір жұлдыз бір жұмбақ

Көрінеді әрбір жұлдыз бір жұмбақ,
Көзді тартқан ойыншықтай сыңғырлап.
Ақын сәби, сұлулықтың алдында
Өлеңменен тілі шыққан былдырлап.

Толық

Қарғып бастан, барады өмір арғымақ

Қарғып бастан, барады өмір арғымақ,
Әр әуенге билеп ағар әр бұлақ.
Аққан судай көз жасыма үгіліп,
Ішімде бар жататындай жар құлап.

Толық

Сүйдім, рас... сүй деген соң өтініп

Сүйдім, рас... сүй деген соң өтініп,
Өтінішің болды бірақ өтірік.
Жан-жүрегім күйіп-жанып күл болды,
Күл үстінде көп жыладым өкініп.

Толық

Ұятты беттен лақтырып

Ұятты беттен лақтырып,
Көруге бәрін көнген көз.
Астына сәтте-ақ ат мініп,
Ақылды айғай жеңген кез...

Толық

Құлан қуғандай соңыңнан

Құлан қуғандай соңыңнан,
Шапқылай берер «жынды» емен.
Ұстама менің қолымнан,
Көрсем де сені үндемен.

Толық