Шаңырақ
"Шын жыласа адамдар
Соқыр көзден жас шығады" деген бар.
Ал, өз басым жылағанын әйнектің
Көрдім —соны өлең еттім, қайғы еттім.
Қошалақта,
Сол баяғы біздің ата-мекенде
бір соқыр мен бір саңырау сапар шыққан екен де.
Соқыр айтты саңырауға:
Таулар тұр асқақ,
Осынау дала, мына алап
Тұрғанда аман талай тауларды туар-ақ.
О, титтей менің төбешіктерім, не керек,
— Жемсау бар ма бұлбұлда? —
Сонау-сонау өтіп кеткен жылдарда
бір қарғадан сұрап жатты бір қарға:
Қара қарға сұрады ала қарғадан,
Мыңқыл қақты-ау мынауың
жинақ болып шыққанда.
Тұмсығының тұмауы
өлеңіне жұққан ба?!
Балта түсті,
мәткең бар ма — соқ, қане!
Бір соғарға жарайтын күш жоқ па әлі?!
Қызды-ау ойын,
"Көру керек, көру керек келгесін", —
қарт күрсінді у-шу болып кеудесі.
ауыр тыныс алдым білем мен де осы.
Қадалатын сықылды ғой оқ түрлі,
Дана қартқа со заманда баяғы
біреу келіп күнде қолын жаяды:
"келер күннің бір белгісі жоқ әлі", —
айтшы, қашан топан-тасу болады?
Жыламсырап тұрып едің, тал-түсте
мені тағы сендіріп ең нан тістеп.
Күн астынан жел жүгірді бір ыстық —
арамызға сөз жүгірді — ұрыстық.
Бір шындықты көргенде күйіп кетіп,
ернеуінен кесенің сүйіп кетік —
айналаға қарады ол,
сол бір кесе
Тас төбеден төніп кеп Ай үңілді —
Неткен сәуле жұп-жұмсақ, қайырымды!
Көл езуі сылпылдап өсек айтар,
байқап сырғыт, бала-дос, қайығыңды,
Бәлкім, мұңды хал шығар —
тал көз жасын іркіп тұр.
Көзі шатынап тамшылар
әлденеден үркіп тұр.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі