Өлең, жыр, ақындар

Шаңырақ

"Шын жыласа адамдар
Соқыр көзден жас шығады" деген бар.
Ал, өз басым жылағанын әйнектің
Көрдім —соны өлең еттім, қайғы еттім.

Толық

Саңырау мен соқыр

Қошалақта,
Сол баяғы біздің ата-мекенде
бір соқыр мен бір саңырау сапар шыққан екен де.
Соқыр айтты саңырауға:

Толық

Таулар мен төбелер

Таулар тұр асқақ,
Осынау дала, мына алап
Тұрғанда аман талай тауларды туар-ақ.
О, титтей менің төбешіктерім, не керек,

Толық

Тоғай ертегісі

— Жемсау бар ма бұлбұлда? —
Сонау-сонау өтіп кеткен жылдарда
бір қарғадан сұрап жатты бір қарға:
Қара қарға сұрады ала қарғадан,

Толық

Туған жер

— Туған жерің қай жер, — деді, — жаңа ақын?
— Ол жерде де аспан мен күн болатын.
— Туған жерің қай жер? — деді бір келіншек күлегеш,
— Қара жер! — деп жауап бердім, — су емес.

Толық

Хабаршы

Жаңалық!
Жаңалық деп аттан салып,
жаңаны жұрт со күндер қатты аңсады...
Қара жел, ақ қар жайлы Блок толғап,

Толық

Романс

Бұлақ асып аққанда шарасынан,
сені көрем жапырақ арасынан.
Өткінші екен о күндер — келді, кетті,
сезімді тек мұңды етті, мөлдір етті.

Толық

Ана

Мезгіл жақсы,
тұрмыс бірақ күйгелек,
күйгелек қой көңіл шіркін — күй керек.
...Апыл-ғұпыл жаға, жеңін түймелеп

Толық

Экспромттар

Мыңқыл қақты-ау мынауың
жинақ болып шыққанда.
Тұмсығының тұмауы
өлеңіне жұққан ба?!

Толық

А...ға

Тағдыр сені тоқ қылды,
торықпа, дос, мықты бол.
Құшып ең бір шоқ гүлді,
тікенек боп шықты ол.

Толық

Қадырға

Сен сыналдың,
бір апта
ойлап жүрдің сол жайлы.
Сені сынар бірақ та

Толық

Жаңбыр

Жаңбыр жауды,
хал мүшкіл,
көлік сирек — кешіктім.
Алқынып кеп жабыстым

Толық

Жол

— Қайда тарттың, қара жол,
алдау ма әлі бас қайғың?
— Сүйе білген жүректі
суынуға бастаймын.

Толық

Алты карта

Балта түсті,
мәткең бар ма — соқ, қане!
Бір соғарға жарайтын күш жоқ па әлі?!
Қызды-ау ойын,

Толық

Кәрілік

Күрсінді ата —
кәріліктің қайғысы
шығар дедім, күрсіне ме жай кісі?
— Жоқ, — деді ол,— ішті жалап барады

Толық

Маңдайын оқ тескен қасқа туралы жыр

"Көру керек, көру керек келгесін", —
қарт күрсінді у-шу болып кеудесі.
ауыр тыныс алдым білем мен де осы.
Қадалатын сықылды ғой оқ түрлі,

Толық

Тілек

Ей, шөпбасы, шөпбасым-ай, шөпбасы,
үп еткенге елпең қақпай, тоқташы.
Жаяу-құйып, өрепкімей қоя тұр,
сен де, өкпек жел, өтірікті соқпашы!

Толық

Мылқау

Ың-ың етті.
Екі қолы ербеңдеп,
төсін түртті сұқ саусағы "мен", "мен" деп.
Бұдан өңге түк ұқпадым мен де емге —

Толық

Күйе

Екі бала келді маған бір күні:
От бүркеді біреуінің кірпігі,
біреуінің жанарына жас тұнған,
екеуі де асқынған.

Толық

Арнау

Әңгімеңді бұзса жыр мен ән бұзып,
отырсаң-ау көңіл түлеп, қан қызып.
Хрустальдар сыңғыр қағып,
қойсаң-ау

Толық

Үзінді

Бұлақ ақса не тулап, не тебініп,
жаңғырығып ойсыз сай кетеді ұлып.
Батон-белдер сарғайып күн астында
ашып, пісіп келеді көтеріліп.

Толық

Ақын

Қып-қызыл бұлт қонды да тау басына,
бір жарқ етіп ант берді алласына:
"Шың мойнына орады далам мені,
енді осында мәңгілік қалам!" — деді.

Толық

Қазақ

...Сақалды адам санасыздау жөткірді,
тіл ұшынан сөзі үзілмей көп тұрды.
Сен, қасірет!
Тілін буған шешеннің,

Толық

Бестармақ

Қара түнгі найзағайдың жарқылы
өтетұғын сықылды мен арқылы.
Содан шығар, содан шығар жарқыным:
қара суға қайық салдым — қалқыды,

Толық

Ескілік

Дүниеде "тозды" деген сөз қиын —
айтпас едім:
әттең, менің тозды үйім.
Аттап қалсаң — батқан сынды дүр салмақ,

Толық

Әкеме

Асқар тауым, кең жүректім, әкешім,
Сендей жан жоқ, бұл өмірде әке шын.
Бар жақсыны өзіңізге тіледік,
Құтты болсын мына өмірге келген күн!

Толық

Мысық тілек

Дана қартқа со заманда баяғы
біреу келіп күнде қолын жаяды:
"келер күннің бір белгісі жоқ әлі", —
айтшы, қашан топан-тасу болады?

Толық

Ақ түс

Ақ деген не?
Қиянаттан, тепкіден
аман шыққан Ардың түсі деп білем.
Сәл кірлесе күймен жуып жанымды,

Толық

Сары түс

Ағаш басы сарғайыпты — бар ма айып
мезгіл жетті.
Ойды ескіртіп алмайық.
Жата-жата архивында ақылдың

Толық

Әттеген-ай

Жыламсырап тұрып едің, тал-түсте
мені тағы сендіріп ең нан тістеп.
Күн астынан жел жүгірді бір ыстық —
арамызға сөз жүгірді — ұрыстық.

Толық

Шаншу

Ат мініп өскен аулақта,
даланың ұлы ем деп мен де
қараймын енді тау жаққа,
жүрегім шаншып кеткенде.

Толық

Есіне

Не сезінсең, сол жайлы
ашық айту — болмайды.
о, болмайды, болмайды.
Емен болып біт, мейлі,

Толық

Қоңыр түс

Қоңыр шешем қоңыр кешті жамылып,
көзін сулап, қалып еді қамығып.
Қоңыр жолға түсіп едім мен өстіп —
қоңырқай ой маза берер емес түк.

Толық

Бір сәт

Жұлдыздары жымың-жымың күліп түн
жібек нұрын шашып тұрды үміттің.
Қашан еді, қай түп еді? —
Ұмыттым.

Толық

Шарап кесесі

Бір шындықты көргенде күйіп кетіп,
ернеуінен кесенің сүйіп кетік —
айналаға қарады ол,
сол бір кесе

Толық

Ақөзек бойында

Тас төбеден төніп кеп Ай үңілді —
Неткен сәуле жұп-жұмсақ, қайырымды!
Көл езуі сылпылдап өсек айтар,
байқап сырғыт, бала-дос, қайығыңды,

Толық

Ірге

Кеудем — бір үй:
Іші — дауыл,
сырты — дау,
күні-түні бір бұрқырау,

Толық

Дала

Құйын біткен адасып жүр далада.
Тастар — шұбар,
сайлар — ирек,
дөң — ала;

Толық

Ода

Заман — жақсы ертек бір,
ертек жазам мен де енді:
правосын еркектің
әйелдермен теңгерді.

Толық

Нөсерден соң

Бәлкім, мұңды хал шығар —
тал көз жасын іркіп тұр.
Көзі шатынап тамшылар
әлденеден үркіп тұр.

Толық