Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер

Ай тұтылған түн

Эратодан бір тал үлпек үзілсе,
Жүрегіме қонатын!
Жерге тамып түсердей,
Үлп-үлп етіп соғатын!

Толық

Стихия

Таныдың ба?
Таныдың ғой, білемін!
Кеше ғана өрттен қалған Күл едім.
Гүл боп қайта түледім.

Толық

Қалаға жауған қар

Қомсынып беймаза мекенді,
Қонады қалаға қар әрең.
Қызғанып қызбаған шекемді,
Тынысын тартады қала әрең!

Толық

Ілкі кезең

Шақырды түсімде ілкі түп.
Жұлдызды таяқпен үркітіп,
Кәдімгі,
Жалтармай жұтатын

Толық

Құса

Құс жолында қанат қақты қыз-құса,
Шемен көңіл жерде оны сезбеді.
Ғасыр солай кірпік қақпай ызғыса,
Шер балқыр ма көздегі?

Толық

Көзімдегі қарашық

Мезеттерге қосақталды мендегі сан от-арман,
Кеңістігім кем түспейді кең жазира Отаннан!
Ей, сұңғыла Тәуелсіздік!
Әуен сүздік сен жайлы

Толық

Қауырсын-қар

Аңсаулардың, шаршаулардың саны аздай,
Аспан тағы мұңайды.
Қардың бәрі хат жазылған қағаздай,
Алдыма кеп құлайды.

Толық

Қиялдағы еркіндік

Жеткізе алмадым
Жанымды сен жаққа.
Қиялда қисынсыз еркіндік!
Өзіміз сенбейтін

Толық

Түс

Қапалақтап құлап жатқан қар сынды,
Қауқарым да таусылды.
Сені көрдім түсімде,
От жанарың менікіндей жәудіреп,

Толық

Жалаңаш орман

Қайтеміз сөз етіп
Жалаңаш орманды,
Көңілге қонып ап қараша
Жалаңаш арманың

Толық

Шексіздік

Жарасын жанның
Жамадым жасқап
Нәп-нәзік қана
Қылдан жіп!

Толық

Сен қайдасың?

Аңғармаудың
Не деген шебері едің.
Қар боп жауғам,
Тамшы боп себеледім.

Толық

Мизам шуақ

Сап-сары жапырақ
Сап-салқын Жалын ғой.
Өн бойын өрт шалып
Құлаған.

Толық

Шексіздік

Дөңбекшітті мені ойлар,
Дөңгелеп кетейін бе?
Дәтім жетіп алдыңнан,
Тоқтамай өтейін бе?

Толық

Терезе

Аласасы айқындалмас биіктік,
Төпелетіп төге алмаса сұйықтық,
Көмейіме күйік дәмді шер толып,
Өз отыма өлер едім өртеніп.

Толық

Үнсіздік

Байқадым
Қоштасқың келмеді,
Күрсінткен беймәлім шер ме еді?
Іздемей жүріп-ақ осылай,

Толық

Шерқанат - Күз

Жылауық күздің көзінен,
Бу болып билеп ұшамын.
Мазасын алды жанымның,
Қайтқан құс салған құсалы үн.

Толық

Құс жолы

Асықпайсың сен мүлде,
Толықтырып кешіккендер қатарын!
Ояу жүрген ұйқыдағы шерлім бе?
Сен күлгенде,

Толық

Жапырақ-хат

Хат жазып едім ғой,
Жапырақ бетіне,
Жанымның жап-жасыл шақтарын.
Бұтақтан түсетін сетінеп,

Толық

Әжім

Көңіліңе қонақтаған,
Ол қандай кірбің еді?
Көзіңде неге сенің,
Үнемі мұң жүреді?

Толық

Ханшайым

Әрбір атқан таң сайын,
Неге сені аңсаймын?
Менен көрі,
Сені жақсы түсінетін секілді,

Толық

Танысым

Сағынған сәттерде жүректен қан идім,
Кезіккен күніме несіне налимын?
Өзіңді дәл бүгін көрсем де,
Мен сені бұрыннан танимын!

Толық

Тамыз-мұң

Мөлдір тамшы дір еткен,
Төмен қарай құлапты.
Көзден емес жүректен,
Сорғалаған сыр ақты!

Толық

Аспанды аңсау

Төңкерілген қазан сынды теріс қып,
Аспанымды аңсадым.
Бал мен уын жер бетінің бөлістік,
Ал мен бүгін у ішкеннен шаршадым.

Толық

Кемпірқосақ

Жұмыр жерге қарап қойып қуанып,
Өткіншінің мөлдірінен су алып,
Шөлдемеген қой-ешкісін суарып,
Сұлу кемпір жүреді

Толық

Анамен сырласу

Даладай кемелімсің,
Сырласым, сенерімсің!
Мен сенің бас иемін өрең үшін!
Қиналсам түсіме ендің,

Толық

Сезім

Өкініш деп қоя салған шын атын,
Қалауымды көзімнен-ақ ұғатын.
Гүр еткенде жасын сынды бір жарқыл,
Шатырының астына алып тығатын.

Толық

Кімсің?

Сен өзі кімсің осы,
адамбысың?
Шарлайсың ба,
шынымен ғалам ішін?

Толық

Туған күн

Бүгін сенің туған күнің, шаттығым!
Шалдым саған қоңырау...
Арғы жақтан жауап берді,
Қатқыл үн!

Толық

Кірпігімнен тамды да

Кірпігімнен тамды да,
Құс жастыққа сіңді мұң.
Пәк сезімнің алдында
Кінәлайды кімді кім?

Толық

Менің жүрегім

Жиіркеніш танытып күш-айлаға,
Жыр оқыдық ақын боп мүшайрада.
Мақамымды мандытпай орындадым,
Басымнан ұшқан сынды құс айнала!

Толық

Бесік жыры

Құлыным, таймен әлі тебіспеген,
Өн бойымда бір шаттық өрістеген.
Шалықтап күлемісің, ақ бөбегім,
Тілдесіп жатырмысың, періштемен?

Толық

Періштені іздеу

Ұлымның көп бізге қояр сұрағы,
Періштенің ай ма дейді тұрағы...
Ақ көйлекті қалыңдықты көре сап,
Дейді анау періште,

Толық

Адасу

Адасып қалдың ба тылсымның ішінде,
Тылсымның ішінде,
күрсініп жүрсің бе?
Мұң дейтін мехнат мекенді тастап,

Толық

Аялдай кет...

Өлдім демес ертеңіне сенген ер,
Туғаннан соң өле білу – ол да өнер.
Сусып түскен сақинадай саусақтан,
Сағым­ғұмыр сөнерінде дөңгелер.

Толық

Жесір

Жарын жоқтап зар қағады бір жесір,
Қаралыға қан жұтқызып тіл кесір.
Нұры шалқып нәзік әйел жанының,
Бұрынғыдай төкпейді енді гүлге сыр.

Толық

Зарла, қобыз!

Ей, қобызшы, қобызыңды тартып бақ,
Қамыққанда бар ма бұдан артық бақ?
Саусағыңнан нұр құйылса ғажайып,
Қара қылдан қай­қайдағы зар шықпақ.

Толық

Ағалар-­ай!

Ағалар­-ай!
Барында аз ғұмырды бағаламай,
Абайсыз адаспаңдар бір­біріңнен,
Жарықта жайнап тұрған самаладай.

Толық

Бас

Эрмитаждың түкпірінде хан басы,
Жарылқасын жалғыз ғана Алласы.
Ақ сүйекте ап­айқын боп тұр білем,
Қырғыздардың қылышының таңбасы.

Толық

Құланойнақ

Құлан жоқ.
Аты ғана – Құланойнақ.
Меңіреу.
Мелшиеді ұлан аймақ.

Толық

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер