Қағаз кеме суға түсті
Жаңбыр көзін ашып-жұмып,
Найзағайдан қорқып, бұғып,
Күле салған жылап тұрып,
Сәбидейін жасын сығып.
Жаңбыр көзін ашып-жұмып,
Найзағайдан қорқып, бұғып,
Күле салған жылап тұрып,
Сәбидейін жасын сығып.
Жыр мазалап шала ұйқы
Жүргенде дала бағында,
Ерғалидың Хамиты
Атанған жаңа шағыңца.
Өмірде не аз, сонда даралық мол,
Қашанда азға көптей жетпейді қол.
Орманда не өспейді? Бәрі шынар
Емес қой әрбір аздың негізі сол.
Ал абзал қайсысынан бастағаным?
Арқаның шырқайын ба асқақ әнін?
Жорғалап жыр жолдары кетсін бе әлде,
Тойыңда, Әбділда аға, асқаралым!
Жердегі әр биіктің бар атауы,
Әділ ғой сізді халық дана атауы.
Торқалы тойыңызға құтты болсын, –
Дей келдік, ақындардың Алатауы.
Тұңғыш іңгә үнім тарап,
Сызға арқам тиген үйім.
Лаулап жалын жанды жалап,
Өртегендей мынау күйің.
Секілденді босқа сөз
Жеткізбестей ойымды.
Көрсетіп қалғым келген жоқ,
Болмаса бүгін бойымды.
«Мекен қып сусыз аралды,
Амалсыз қонған қаз» едің.
Қанатын қомдап, көк шарлап,
Ұша алмай еркін наза едің.
Сәбит аға,
арналып сізге қанша жыр.
Ақтара айтып,
Ашылды білем қанша сыр.
Жүргенде жігері құм, арманда адам,
Сен соның азаттығын армандаған
Бірі едің ізгі жанның қармағына
Өлеңнен өзге күрес қармалмаған.
Алдында тұрмын алыптар портретінің,
Есімдері мен еңбектері бар білетінім.
Жылдарды бойлап
шегініп кері ойым түр,
Сезімсіз жүрегінде елім деген,
Елім деп ең қиынға жегілмеген,
Сол үшін тоңып, күйіп, жанып бітпей,
Не керек мимырт, митың өмір деген.
Сәулетті сарайларды салмады деп,
Жазылып көне тарих қалмады деп
Кеййміз, бабаларды жазғырамыз,
Кәсіпке малдан өзге бармады деп.
Жарысы жүйріктердің мынау заман,
Жүзінен жүлделінің нұр аумаған.
Биік шың бітпес арман жетелеген,
Кейбіреу алдамшы үмітті ылаулаған.
Дейтінің де бар мені толқымалы,
Қалай ғана толқымай ол тынады!
Көкірегімде күй жатыр теңіздейін
Басылмаған өр, асау толқыны әлі
Мен ойымды ақтарып айтып үйренгем
Жерім жоқ әсте көлгірсіп әдейі именген.
Жек көрем жанды өтірік күліп үйге енген
Әділеттікті қаршадайымнан сүйгеннен.
Ұнатарым – аппақ көңіл ашықтық.
Тағдыр мені қойған соған нәсіп қып.
Қайсыбіреу пайдаланып мұнымды
Маңдайыма тақ еткізеді қасық қып.
Мен ән төксем, Алатауды
Алдыма әкеп иемін.
Жыр асырам шың-құзынан
Ғарышқа асқан иегін.
Біреуге «күн-айсың», ұнайсың,
Өңменнен өткен кей көздерге шыдайсың.
Қайсы бір сәлемге бас та изеп қаласың,
«Хал қалай, бауыр» деп монтаны сұрайтын.
Аласасыз биік жоқ,
Биіксіз жоқ аласа.
Мынау дүние бітіспес,
Қайшылығымен тамаша.
Дүние ісі ақыретке кетпейді
Кетірем деп кейбіреулер өктейді.
Қаңылтырды жалтыратып ысқанмен
Хас болаттың орынына өтпейді.
Қартаймайсың дейсің, мені күндейсің
Өз жүйкеңді өзің түтіп жүндейсің.
Соны ойлап ашытып аз миыңды,
Қартаятыныңды неғып білмейсің?
Сеніспесең, сыр ашпа.
Сеніскен соң сынаспа.
Мерейі үшін арыңның,
Уәде айтсаң, ыраста.
Демеймін мен қалай саған жақпағам,
Жарамсақсу, жалбарыну жат маған.
«А құдайлап» күніне жүз сыйынған
Құдіретің де барша адамға жақпаған.
Сегізінші март!
Март айының сегізі –
Біздер үшін жылы лебіз теңізі.
Саралатып, салмақтатып сан қырын,
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі