Ақжамал
О, Ақжамал, айналайын, қандай едің,
Құрбының өзің теңдес маңдайы едің.
Өзіңмен күліп-ойнап жүрген шақта,
Қол жеткен, а, мұратыма, а, о, жандай едім-ай.
Ақерке ақ күмістей сенің жүзің,
Кетер ме көкейімнен айтқан сөзің.
Ақылың айдын шалқар көл секілді,
Жанары қара нәркес екі көзің.
Базардан базар барып қауын алдым,
Бешпенттің асыл қара бауын алдым.
Әй, үгәй, Ақдариға-ай!
Жасқанып жардан безіп жүргенімде,
Ақбозатпен сен бе едің орағытқан, ау,
Ақ көйлекпен мен едім қозы ағытқан-ау.
Сен түскенде есіме, беу, құрбыжан, ау,
Көзім жасы-ау қойныма сорағытқан-ау.
Сен бе едің ақбозатпен орағытқан,
Мен едім ақ көйлекпен қозы ағытқан.
Есіме сен түскенде, беу, құрбыжан,
Қойныма көзім жасы сорағытқан-ай.
Еңкейіп ителгі ұшар биік шыңнан,
Жіңішке нәзік белің тартқан сымнан.
А, ақ қайың айдай,
Өзіңнің тәрбиелі мінезіңнен.
Ой, қалқа, құлағың сал мына сөзге,
Жоқ еді бөтен жұмыс көңілімізге.
Айхахай! Ақ қайың!
Қат-қабат осы сөзбен болып кетті,
Мен айтамын өлеңді дал-дал қылып,
Кең жасаған бақ берген малды-ау қылып.
Әләу айдай-ау.
Сүйген жарым алдымда аман болса,
Жоғарыдан келемін төмендетіп,
Бозшұбардың құйрығын сүмендетіп.
Мен қайтейін, еркем-ау.
Сен есіме түскенде, сәулетайым,
Ауылым қос арықтың жағасында,
Қолымның алтын жүзік саласында.
Қайран елім қалады, қайран елім.
Бірге өскен құлын-тайдай, құрбыларым,
Келмейді алтын шашың тарақтауға-ай, ау,
Көнбейді асау сұңқар, ау, балақтауға, қой-ау.
Дарияның ортасында сіз бәйтерек-ай, ау,
Мен келдім бұтағыңа, ау, қонақтауға қой-ау.
Жоғарыдан келемін заулай түсіп,
Орған бидай жатады баудай түсіп,
Сен есіме түскенде, қалқа бала,
Жата алмаймын төсекте аунай түсіп,
Ақ көйлекті үстінде жасыл жемпір,
Сəні еді ауылдың шал мен кемпір.
Жалған өмір тоқтамай зымырайды,
Зымырайды, тағатсыз құрып кеткір.
Аталар бар ұрпақ қамын ойлаған,
Тәлімі ізгі себетұғын ойға дән.
Ұрпақ қайда басын алмай кітаптан,
Ұлы Дала тарихына бойлаған.
Тәңірден талант дарыған,
Ертеңін елдің таныған.
Қорғасындай балқытып,
Қызыл тілімен қарыған.
Менің тілім – мәртебесі асқан тіл,
Мыңжылдықтан тамыр алған дастан жыр.
Алдаспандай қиып түсер жүзімен,
Анталаған жаудың мысын басқан тіл.
-
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі