Домбырам менің
Домбырам менің,
Осынау сырлы пернеңнен,
Тарихты көрем, көшіп барады керуенмен.
«Елім-ай»-лап кеп, қара көзінен жас тамған,
Домбырам менің,
Осынау сырлы пернеңнен,
Тарихты көрем, көшіп барады керуенмен.
«Елім-ай»-лап кеп, қара көзінен жас тамған,
Жетігеннің жеті ішегін мұң алған,
Аты оның жеті әннен құралған.
Жеті ұлынан айырылған қария,
Қайғы жұтып, жеті күйді шығарған.
Міне, дархан күз де кеп,
Жеміс берді бізге көп.
Бір күні олар айтысып,
Қалды азырақ сөзге кеп.
Руслан мен Жасұлан,
Тете өскен жасынан.
Ағасынан інісі,
Қалмайды еш қасынан.
Міне, ойын басталды,
Доп ортаға тасталды.
Жанкүйерлер дауысы,
Жаңғыртты жер-аспанды.
Бұлт емген шыңы көктен,
Көбелек гүлін өпкен.
Ғажап қой жаздың жұпар,
Жадырап күні жеткен.
Тұнған әсем тауы нуға,
Ақшаңқан үй бауырында.
Демалыста барам ылғи,
Ата-әжемнің ауылына.
Сан ғасыр аңсаған бабамыз,
Азаттық күні үшін күрескен.
Тариx боп тіл қатар даламыз,
Өртеңнің орнына гүл өскен.
Мөлдіреген айдынымыз,
Жарқыраған Ай, Күніміз.
Тәуелсіздік аңсап жеткен,
Ең қастерлі байлығымыз!
Арғымақ мініп, ту алған бабам,
Үміт үзбеген ұлы армандардан.
Көк туым биік асқақ тұр бүгін,
Арылып шер мен мұнардан далам.
Бар уақыт дәлдікте,
Алпыс минут – бір сағат.
Қанша сағат тәулікте,
Береді екен кім санап?
Бабам салған ізге ерген,
Салт бұзылмас ізгі елден.
Құда болар мың жылдық,
Қыз алысып, қыз берген.
Секең-секең, секеңдеп,
Маған кім бар жетер деп.
Мақтанды Доп асыққа,
Бәріңдікі бекер деп.
Данабек те кешеден,
Шығарды сөз таласын.
Көрдім деді көшеден,
«Пойыздың мен баласын».
Айтсаң тілді алады,
Жұмсағанға барады.
Бәрі жақсы көреді,
Елгезек бұл баланы.
Атырау-Алтай аймағым,
Астанам, сенсің айбарым.
Желбіретемін әлемде,
Қазақтың көк байрағын.
Ұлы Абайдай хакім бол,
Сүйінбайдай ақын бол.
Елін, жерін қорғаған,
Қабанбайдай батыр бол.
Өнегелі жол ұқсаң,
Әдебіңді дәлелдер.
Жасы үлкенге жолықсаң,
Бірінші боп сәлем бер!
Атам тайға мінгізді,
Тізгін берді қолыма.
Қолға қамшы ілгізді,
Шық деп өмір жолына.
Кітап, дәптер, қаламым,
Сөмкеме оны саламын.
Күтетін оқу құралын,
Мен ұқыпты баламын.
Көз алдымда қаракөк боп жатты аспан,
Бiрде адасып, бiрде санап дөп басқан.
Көкiрекке сыйыспаған көп ойдың
Кейбiрiне өз ұлымдай жақтасқам.
Ойлар туар бiрiн-бiрi жоқтасып,
Кейде қаңғып, кейде тура деп басып.
Отырамын кейбiреуiн шеттетiп,
Ал бiрiне өз ұлымдай жақтасып.
-
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі