Қатыгездер қайдан шықты ағайын?
Қатыгездер қайдан шықты ағайын? –
Толып кетті оңым, солым, маңайым.
Ес жиғанша басып кетті арам шөп,
Тағы тарттық бейғамдықтың сазайын.
Қатыгездер қайдан шықты ағайын? –
Толып кетті оңым, солым, маңайым.
Ес жиғанша басып кетті арам шөп,
Тағы тарттық бейғамдықтың сазайын.
Мінезі адам әртүрлі
Мылжыңнан құдай сақтағай.
Тудырар біреу шуақты,
Ал біреу дауды жоқтан-ай.
Оң қолың ұрыс бастаса
Сұрасын сол қол араша.
Мүмкін бе айту басқаша
Бейбітшіл жанға сыр аша.
Ойлар, ойлар… келеді де кетеді
Шеттерінен бір-бірінен өтеді.
Қиял-сұңқар қанатына мінгізіп,
Алып кетер сол ойлардың жетегі.
Құдіреттің белгісіз бір күші ме?
Кіріп-шықпас ғажаптар көп түсіңе.
Ойламаған жерден ылғи шығатын
Табиғаттың таң қаламын ісіне…
Тау болмайды бiздiң елде көк сеңгiр,
Ал төбе бар адам аяқ баспаған.
Сол ауылдың магнитi, сенсеңдер,
Шақ келе алмас, қала түгiл, астанаң.
Үлкен бапам Айдарбекке.
Отаны изен, жусан, ажырықтың –
Аулымда тіршіліктің сазын ұқтым.
Сол жердің киесіндей бір ақсақал
Тас қараңғы ұзақ түн мезi еттi,
Ұйқысыздың қозғалар кезi жеттi.
Түнi бойы жөтелген “соқыр аспан”
Жарқ еткенде байқадым – көзi кектi.
Көп iздедiм, таптырмайды, ал бiрақ
Үмiт-отқа талай күйдiм албырап.
Жарты ғасыр жолым аздық еткендей,
Алыста тұр әлi-әлi ол жырақ.
Аталардың, жарықтық мақалдары –
Дәл жүрекке, дөп тиіп, жатар бәрі.
Ересектік өмірге қадам бастың
Есте болсын осындай қатер бары.
Бала көңіл, мәз-мереке, пәк күнім...
Тойлағанмын туған күннің шаттығын...
Анам мені қаратып ап өзіне,
Сыр шерткенді, тым ерекше езіле,
Төрт жирма бес өмір сүрген адам бар,
Әр қайсысы – ғажап алып қадамдар.
Бір жирма бес өмір сүрген адам бар,
Тындырғанын зерттер талай замандар.
Төрт жирма бес өмір сүрген адам бар,
Әр қайсысы – ғажап алып қадамдар.
Бір жирма бес өмір сүрген адам бар,
Тындырғанын зерттер талай замандар.
Моп-момақан қарасаң келбетіне,
Күз өткен соң есейіп, ержете ме?
Ұйқылы-ояу жатқаны тау еркесі
Ақ бесікте, бал-бөбек, тербетіле.
Алып қалдың ағайын бір өлімнен,
Маған деген мөп-мөлдір тілегіңмен.
Біреулерің көз жасты бұлап жүріп,
Ал біреуің дәр-дәрмек сұрап жүріп.
Тыңда да сөзді сарала,
Кім айтты оған қарама.
Қазақтың кейбір мақалы
Сіңбейді толық санаңа.
Еділ, Жайық – аталмай, қатар аққан,
Ие болмай атына қаңтар, ақпан.
Ойын ойлап, асына қол соза алмай –
Бұл кім өзі, қорғаншақ, жаутаң қаққан?
Адамның бәрі адам, бәрі адам:
Жасы да, ақылдысы, кәрі, надан.
Батыр да – аямайтын қасық қанын,
Қорқақ та – қастер тұтар пасық жанын.
Адайдың бетке ұстаған аймаңдайы,
Жоқтаудан ел мүддесiн таймайды әнi.
Сарайы – бейне қоржын, жинай берген
Сырларын ата-баба қай-қайдағы.
Сәндене басып, паңданып,
Жүр едім босқа сандалып.
Тізерлеп міне отырмын
Ғажапқа мынау таң қалып?..
Сағынамын, алғашқым, өзіңді тек,
Өткен күндер жұқартты төзімді жеп.
Тағдыр сызған жазмышқа бағындық та,
Өмір сүрдік, амалсыз, сезім тежеп.
Сақтаған ұзақ сан жылдар
Қанжардай күңгiрт тартты ма?
Жарқ етшi, кәне, сағыныш,
Жарып шық теңдi, қапты да.
Жыл өткен сайын сеземін
Алып жүр әжім кезегін.
Дер едім олар әдемі
Торласа бетін әженің
Қайнап шықпай сезімнің тереңінен
Ықыласты ұқпайтын кереңің мен.
Сөнген жұлдыз ғарышта сәулесіндей,
Жалған күлкі, адамға берер ме өң?..
Есіңде ме, ал менің есімде әлі,
Бақыт түні, айлы аспан кешіндегі.
Жалғыз ауыз сөзіңнен “сүйем” деген,
Асыл арман аңсаған шешілгені.
Сыр шертеді даланың қызыл гүлі,
Гүлдің гүлі – бір қызы сыбызғылы.
Сән-сәулеті елімнің осы екеуі
Және тағы домбыра, сыбызғы үні.
-
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі