Күн де ашылды, мен де ашылдым
Күн де ашылды, мен де ашылдым,
Шаңы кетті сан ғасырдың.
Жүрегімді аймалады,
Жапырақтай жап-жасыл мұң.
Жұбайларға арнауым
Күлімдеп көзің нұрланып,
Жаныма жылу сыйлайды..
Ашылып сонда қабағым,
Көңілде кірбің қалмайды.
Махаббатым қайда?
Махаббатым қайда?
Ол жасыл ма, әлде, қара ма еді?!
Неге ұмытты қызғалдақ, қыр, дала мені?
Қасыма қос жанары боталаған елік келді,
Астафираллаһ!
Астафираллаһ!
Сендер мені жалықтырдыңдар!
Сезімі жоқ судағы балық қылдыңдар!
Бұл күпіршілік пе, әлде, адасу ма екен?
Өмірім қайда?
Өмірім қайда?!
Сенің мөлдір көзіңде қалды ма?!
Әлде жанарымнан жас боп тамған сезімде қалды ма?!
Әлде адасулар мен құлазулардан тұратын,
Өледі ғасыр құрсағынан күміс күн өрбіп
Өледі ғасыр құрсағынан күміс күн өрбіп,
Аспанның төрін түйіліп, тершіп мінер бұлт.
Тәңірім, маған қасиет берші ғажайып,
Жап-жасыл болып жапыраққа мәңгі сіңерлік.
Сөйлейсіңдер торғын самал өпкенде
Сөйлейсіңдер торғын самал өпкенде,
Сөйлейсіңдер мамыр туса көктемде.
Менің бүгін, жапырақтар, қызығы,
Жүрегім де жап-жасыл боп кеткен бе?!
Жан түсінбес, жан түсінбес сөйлеммін
Жан түсінбес, жан түсінбес сөйлеммін,
Жақсыларды жақсы мәңгі көргенмін.
Мына жарық дүниеге мен бар ғой,
Жапырақпен сөйлесуге келгенмін.
Сен ғанасың, жүрегім, сен ғанасың
Сен ғанасың, жүрегім, сен ғанасың,
Ерке шайыр иеңе таң қаласың.
Соны ғана қалайсың, соны ғана,
Жолатпайсың жаныма жан баласын.
Жаратқан-ай, апыр-ай, жаратқан-ай
Жаратқан-ай, апыр-ай, жаратқан-ай,
Жүрегімді жер тартып баратқаны-ай.
Жер бетінен жұбаныш таппай жаным,
Ай, жұлдызға мәңгілік қаратқаны-ай.
Сазыңды шал, сазыңды, өнер берсе
Сазыңды шал, сазыңды, өнер берсе,
Көкірегімнің жұлдызы көнергенше.
Мен соңыңнан қалмаймын ей, махаббат,
Мен сендікпін, сендікпін өле-өлгенше!
О, Алла, неге бүгін таң сабырлы
О, Алла, неге бүгін таң сабырлы,
Алтын нұр аймалайды моншағымды.
Қолымды сүйді сұлтан, сүйді патша,
Десті олар неге сонша ханша мұңлы?!
Соңғы демім, ең соңғы үзілгенше
Соңғы демім, ең соңғы үзілгенше,
Қос жанарым ғарышқа сүзілгенше,
Сені ғана ойлаймын, сені ғана,
Мейлі, мейлі қыс келсін, күзім келсін…
Көктем, көктем, көкірегіңе кіремін
Көктем, көктем, көкірегіңе кіремін,
Қайта туғыз, қайта тірілт, айтпашы оны.
Бір өлім.
Егделіктен, қарттықтан да қорықпа,
Көк ғарышпен мәңгілік астасқанша
Көк ғарышпен мәңгілік астасқанша,
Әзірейіл албасты қастасқанша,
Кербаланың шөлінде өмір сүрем,
Сен аман бол, табаным тас басқанша.
Тәуелсіздікке тәуелділік
Ей Аллаһ,
Шашу етіп шаттығымды,
Бұйырттың пешенеме сәтті күнді.
Өзіңнің есіміңмен қатар қоям
Абай ескерткіш
Тас болып тұрсың.
Өтеміз күнде осы арадан.
Өзіңнен басқа таппаймыз мұңдасар адам.
Абай ағамыз!
Қазақ баласын қайрау
Шежірені шиырлап тарата алам,
Тусақ, туған шығармыз әр атадан.
Өзіңді өзің сүйрелеп, қатарға қос,
Ей, қазақтың баласы қара табан!
Іздеу салу
Жеткіземіз деп жүріп жолдарды Айға,
Жиреншені,
Алмаймыз Алдарды ойға.
Шырт түкіріп, шақшасын қағып қойып,
Ақымақтың кесірі
Ақымақтың кесірі,
Арқанның ұшын бос түйдім.
Есіңде бар ма есігі,
Екеуміз өскен ескі үйдің.
Жанна Д'аркше
Арыларда кекті ойдан,
Ағарады қиық Ай...
«...Өртке қарсы өрт қойған,
Өреңіздің биігі-ай!
Келіншек тал
Сабағыңнан мөлдіреп өлең-шықтар,
Сен неге жылап тұрсың, келіншек тал?
Көктем әлі келмейді, есесіне,
Көбелектей жауады көңілшек қар…
Түнек басып тұрғанмен, көңілде нұр
Түнек басып тұрғанмен, көңілде нұр,
Аспан жақтан жарқырап төгілген гүл.
Жасыл қанат түстегі періштелер,
Жанарынан түн тамып өңімде жүр.
Жан шыдамай өз-өзіңді алдауға
Жан шыдамай өз-өзіңді алдауға,
Тал да қалмай ең соңғы рет қармауға,
«Біттім!» – деп ап…
Бір себепті табарсың,
Беймәлім бір жағдайларды түсінем
Беймәлім бір жағдайларды түсінем,
Түсінем де, ауыр-ауыр күрсінем.
Содан кейін бір тылсымның күшімен,
Өлең жазып отырамын, қарайып,
Шаһар кезген
Өртеніп ұмыт болған сағыныштан,
Жұрт іші ағып келем, сабылысқан.
Жанарымнан сан ұшқын шашырайды,
Іштегі бітпейтұғын жарылыстан.
Тамшы мен тас
Бүгінгі түн – түн емес-ті,
Ай қарайды марқайып.
Тамшы желмен күбірлесті,
тас үстінде жантайып.
×
Myrza
Өте керемет!Ақнұр
Әсерлі күшті.Элмира
Жоқ білмимҚатира
Өте күштіАлтын
Керемет!!!!