Борыш
Ақынмын деме, төгіліп-тасып жатпасаң,
Әншімін деме, есігін аспан қақпасаң.
Жер басып әркім жүреді, бірақ адаммын
Дегейсің, адам қалпыңды биік сақтасаң.
Даңғыл жол болмаса да қалар ізі
Даңғыл жол болмаса да қалар ізі,
Қауымға қаймықпай-ақ қарар жүзі.
Адамын тізіп, тере бастағанда,
Қазақтың мен де ауызға алар қызы.
Әйел бақыты
Әйел нәзік гүл дейсіндер ерекше,
Осы ойынды, достым өзің кел, екше.
Мәңгі гүлдеп болу үшін бақытты
Сол әйелге көп дүние керек пе?
Әсте де мен демеуші ем
Әсте де мен демеуші ем,
Бойыма тең демеуші ем.
Ешкімге сен демеуші ем,
Тентекке ол ем демеуші ем.
Көкдөнен көңіл
Әндетемін кейде асқақ көңілменен,
Ақ сәуледей бұлтқа әсте көмілмеген,
Саясында жан табар рахатын
Шынардаймын жапырағы төгілмеген.
Қиындыққа деп жүргем жоқ бой берем
Қиындыққа деп жүргем жоқ бой берем,
Тұншықтыра қамаса да ой терең.
Қос қанатым алып өтер – ән-жырым,
Сендер, сірә, болмасаңдар қайтер ем!
Ең қиын жұмбақ деседі адам тегінде
Ең қиын жұмбақ деседі адам тегінде,
Түсінен гөрі, шатқалы қиын ішінің.
Бір күліп өте шығамыз-дағы көбінде,
Безбенге түсе бермейтіні бар ісінің.
Қайшылықтар
«Аспаның ашықта досың көп,
Бірі – аға, туыстай бірі – іні.
Көлеңкендей қашар, тосын кеп,
Басынды бұлт алса, бір күні».
Жүйріктей бәйгеге әзір жүрген жарау
Жүйріктей бәйгеге әзір жүрген жарау,
Жалын ғой шіркін жастық ылғи алау
Көктемгі таудан аққан қар суындай
Алдыңнан жол ашылып тарау-тарау.
О, шіркін, қайран сонау балаусын шақ!
О, шіркін, қайран сонау балаусын шақ!
Жаның пәк, жүрегің ақ, алаңсыз шақ!
Жан біткен жанашырың тәрізденген
«Жат, дұшпан» ұғымдардан хабарсыз шақ!
Ешкі соқпақ
Ешкі соқпақ,– соқыр соқпақ тұр алда,
Көмескі деп түспей әсте тұрам ба!
Жылымы мол, жыңғыл болсаң қайтер ем,
О, тағдырым, ризамын бұған да..
Қайтып көрер қақпанды қатты жауып
Қайтып көрер қақпанды қатты жауып,
Ертеңіңнен жөнелдің қылмай қауіп
Сезбедің-ау, сірә, сен кеткеніңді
Жүрегімнің есігін бірге жауып.
Демеймін жалын да мен, лапыл да мен
Демеймін жалын да мен, лапыл да мен,
Демеймін жанартаудай атылмақ ем.
Арындап аспанға ұшып, айды құшып,
Демеймін найзағайдан от ұрлап ем.
Көзді тартқан көрікті
Көзді тартқан көрікті
Көңілді тарта бере ме?
Әдемі емес ай десең,
Ауған көңіл көне ме?
Әр күннің бар аязы
Әр күннің бар аязы,
Әр күннің бар көктемі.
Күн ішінде күндер бар
Секілді өмір еткелі.
Алдыңа келсе айыптың
Алдыңа келсе айыптың,
Кешілмес күнә жоғы рас.
Бірақ та еткен оралып,
Жоғалған көңіл табылмас.
Жақсы адам деп мен айтсам
Жақсы адам деп мен айтсам,
Кей мұрттар кетер жыбырлап.
Тұтанғыш кейбір арулар
Тұра алмас тіпті шыбындап.
Өмір деп нені айтар ек
Көгершін көңіл қалықтап,
Қанатын жайды алысқа
Бағыты барар шарықтап,
Бейтаныс әрі таныс та.
×
- Абай Құнанбайұлы
- Қасым Аманжолов
- Иоганн Вольфганг фон Гёте
- Цицерон
Барлық авторлар