Тіршілік
...Сол баяғы тіршілік —
Тағдыр тағы қарамады ұмсынып.
Сүйген сайын сайқалси ма бұл Өмір,
Құтыра ма, құшқан сайын “құлпырып”?!
Жанарымды шыңға қадап,
Жан — Арымды мұңға қамап,
Өмір жайлы Өлең жаздым,
Табам ба деп бір қанағат.
Алып ұшып, шарқ ұрып көңіл жүрдек,
Көп ішінде жүргенде өзіңді іздеп,
Қапелімде қақ тіліп қара түнді,
Көгімнен жұлдыз болып көріндің кеп:
Тірлігімді күн сайын қатер жалмап,
Қай бұрышта тұрмадым пәтер жалдап!?
Қаламымды серік қып, қаңғып жүрдім,
Жақындарым- жақтырмай, бөтен- қолдап.
Сайран Далам-ай,
Айман Далам-ай...
Өкшесін саған батырып,
Келімсек пенен кірмелер
«Жақсы өмірден» жалындап жүзімде алау,
Оң қолымда желбіреп қызыл жалау,
Үндесем деп Күн-көсем ұранына,
Сол кезден-ақ қаймағым бұзылған-ау...
Кешқұрым мезгіл. Сиырын сауып
Болған соң, көне киімін қағып -
Үйге енді әжей, мал қора жаққа
Бұрылып, көздің қиығын салып.
Аман ба ауылдағы ағайындар,
Аман ба атқамінер бағалы ұлдар?!
Аман ба аталарым, әжелерім,
Беттерін - әжім басқан, самайын - қар?!
Сен – Өгемнен,
Мен – Кегеннен,
Азамат ек өрлеп, өнген.
Қолымызға қалам алып,
Бөренелі сол үйлер,
Сол баяғы, сол өлке:
Басын жерге сәл иген,
Қайың түбі – көлеңке.
Сендерсің менің бақытым балапандарым,
Балапандарым — шаттықтың таратар нәрін.
Жүріңдер ылғи күлімдеп қасымда менің,
Өмірдің бірге қарсы алып жаңа таңдарын.
..Көкейімде бір ой бар:
Елдің жайын кім ойлар?
Жиында отыр есінеп,
Күллі ығай-сығайлар.
Тағдыр бізге жасамайды бекер сын,
Алды-артыңды білген жөн.
Мені қайда апарады екенсің,
Көкжиекке сіңген жол?
Мен туған жердің таулары
Аласармайтын нар бәрі.
Сондықтан болар — арманым
Биікке ғана самғады.
Асқар шыңға самғаған,
Ақ қанаты талмаған,
Біз жігерлі жастармыз,
Қыр-белестен асқанбыз,
Сәлем бердім баршаға,
Келдім тағы ортаға.
Сынақтардан өтейін,
Қанша қиын болса да.
Армысыңдар, халайық,
Тату-тәтті болайық.
Жаңа Жылым қош келді,
Шырша шамын жағайық.
Еркіндіктің мекені,
Қазақстан – байтағым,
Ерлігіңді әрдайым
Мақтанышпен айтамын.
Алдынан атқан нұр-таңы,
Қазақтың мен бір ұрпағы.
Өскенде елін ойлайтын
Боламын жігіт сұлтаны.
Ана деген — асылым, кең бұлағым,
Анашым, өмірдегі сен тұрағым.
Алғашқы құлағыма естілгені,
Анашым, өзің айтқан сөз, жыр-әнің.
Ана деген — асылым, кең бұлағым,
Анашым, өмірдегі сен тұрағым.
Алғашқы құлағыма естілгені,
Анашым, өзің айтқан сөз, жыр-әнің.
Керек бізге:
Арқыратып тұлпар мініп,
желбіретіп ту алатын жігіттер,
Жасып кеткен жігерлерді,
Әлем ғой бір-бір өздері
Жүректе айтқан сөздері.
Өтерміз жырлап сендерді
Қазақтың қара көздері.
Қимас жанға тірлігінде балаған
Бөтен емес мені өзім деп санаған.
Қоштасқанда, табысқанда сағынып
Маған өлең жаз демепті жан анам.
Сыртқы көзге сұлу болып көрінген
Шалқып күлген топ ішінде мен жоқпын.
Көңіліңнің орын іздеп төрінен
Ұнау үшін барды салып көрмеппін.
Қара жер дүниені арқалап
Әнеки ай туды шалқалап.
Ертең-ақ күз бітіп қалады
Қыс келсе қызығын ортаға ап.
Бәрі де аян өмірге не бергенім
Көктегенім, қуарған, көгергенім.
Алып Отан аяулым сен болмасаң
Көресіні басқадан көрер ме едім.
Өткізіп оймен ай-күнді
Жасырып ішке қайғымды.
Езілед жаным еске алып
Елдегі туған баурымды.
Айтылмаған сыр қалмастай көрінген
Серт қылғандай сенімі мол көңілден.
Жүрекжарды достығымыз үшін де
Басқалардан биік қоям сені мен.
Қызық екен бала күннің арманы
Қисынды екен сан қиырға салғаны.
Ауыл жаққа тартады ылғи содан да
Тіршіліктің тарам-тарам жолдары.
Қуанушы ем мен ауылда өскенге
Балалықпен лай суды кешкенде.
Бабын тауып қалып қоймай мәңгіге
Өкінуші ем қалалық боп кеткенге.
Біздің ауыл Алматыдан сұлу ед
Келгендерге бейілі кең даладай.
Соны айтқанда кейбіреулер сүйінед.
Туған жерге еркелеген баладай.
Жазғы таң ағарып келеді
Жұлдыздар біртіндеп сөнеді.
Әлемнің жарығы молайып
Ақ сәуле тарала береді.
Өмір маған қарызға берілмеген
Берілмейді ол өкіммен, әмірменен.
Қалауымен Алланың жаратылып
Жүрміз жерде не қилы тағдырменен.
Myrza
Өте керемет!Айка
Уау күштіАйка
Рахмет жақсы екенмеруерт
өте мәнерлі тамашаMyrza
Өте керемет!