Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Жарылқасын Аманұлы өлеңдері

Ілмек бойынша іздеу

Өлеңдер (444)

Не көрмеді мына дала, мына қыр

Не көрмеді мына дала, мына қыр,
Мына төбе, мына ойпат, сұр адыр.
Талай-талай аттандырып заманды,
Келер тағы заман үшін тұр әзір.

Толық

Жарқылдап өткен күндерім

Жарқылдап өткен күндерім,
Арманға тұнған түндерім,
Көзімнен ұшқан гүлдерім,
Жалын боп шарпып жанымды

Толық

Туған жер, еркелетші құлыныңды

Туған жер, еркелетші құлыныңды,
Сіміртші мөлдіріңді, тұнығыңды.
Қолдай гөр қайда жүрсем, қасиеттім,
Бір көзден қалған тұяқ, сынығыңды.

Толық

Дүние көз тойғысыз көрікті екен

Дүние көз тойғысыз көрікті екен,
Мен, бәлкім, құштарлықтан өліп кетем.
Ойнақтап ортекедей отын басып,
Бір ауық болмайды екен желікпесем.

Толық

Бәйге

Егіліп келем, көзімнің жасы төгіліп,
Тебініп келем, ақ боран шаңға көміліп.
Япырым-ау, неге ұшпайды құс боп жығылғыр,
Жазылып бауыры, қолтығы бырт-бырт сөгіліп.

Толық

Туыс бар

Тасысам бірге таситын,
Жасысам бірге жаситын.
Туыс бар менде түбі бір,
Туыс бар жаны ашитын.

Толық

Лермонтовқа

Жамылып торқа топырақ,
Жатcың ба жырдың қыраны?
Қара көк орман атырап,
Сен көрген қалпы тұр әлі.

Толық

Күмбірлеп кеудем

Күмбірлеп кеудем,
Күрмеліп тілім тұр неге.
Сыры көп сылқым,
Сыңғырламайсың жыр неге.

Толық

Бір басыма

Бір арнадан тараған тау бұлағы секілді,
Бір басымда мың арман кетіреді есімді.
Қыран болып мұз балақ құйылам да қиядан,
Тұлпар болып, кең далам, дүбірлетем төсіңді.

Толық

Теңестіру

Жойылса егер бұл өмірден бір қиянат күншілдік,
Қиянат пен күншілдікке айналар бір шыншылдық.
Теңестірген таразының қос табағы секілді,
Жамандық пен жақсылықтың өлшемі бір кесінді.

Толық

Үкім жүрмес жүрекке

Жауыздықты ізгілікпен жасқап мен,
Әділетті үстем етем білекке.
Қара күшпен түссе дағы тасқа мең,
Қара күшпен үкім жүрмес жүрекке.

Толық

Сендей-ақ болсын әр ақын

Қазақтың әрбір ақыны,
Сендей-ақ болсын дер едім.
Айтпай-ақ қойдым атыңды,
Тұрған соң айтып өлеңің.

Толық

Өкінбейді

Өкінеді біреулер әкем жоқ деп,
Өкінеді біреулер шешем жоқ деп.
Өкінбейді, сенбейді ешбір адам,
Ақыл-есің егер де десең жоқ деп.

Толық

Өрмелеп келем

Өрмелеп келем өмірдің асқар шыңына,
Биігім шыққан – аласа қырдан секілді.
Тым биік санап, біреулер мұны да,
Айналып басы, тұра алмай төмен секірді.

Толық

Шықтарын төкті боз көде

Кер дала кербез сағымды,
Туған жер, жаннат жанарым.
Алыстан сынап бағымды,
Аттанып кетіп барамын.

Толық

Туған жер

Шыр етіп кіндік қаным саған тамып,
Сен құндақтап алыпсың, анам талып.
О, туған жер, сонда мен ес жиғанмын,
Саф ауаңнан жұтынып, тағамданып.

Толық

Мен туыппын көктемде

Перзент көрмей әкемнің ерні кепкенде,
Атанып бедеу, қасірет анам шеккенде.
Есіркеп халық,
«Ашқай деп бағын пақырдың»,

Толық

Мұхтар Әуезовке

Сыймай кетті маңдайға деп өкінбен,
Дүниеде мың жасаған адам жоқ.
Өзің теңдес қазақтардың шетінен,
Санап шықсам, табиғаттан сараң жоқ.

Толық

Әже

Арда емген тайдай,
Бауырыңда бұла өстім де,
Анамды туған білмедім.
Аттанар шақта парызымды, әже, кештің бе,

Толық

Оңашада

Бақытты боп тудым ба?
Бақытсыз боп тудым ба?
Екі арасы белгісіз.
Сүйінгенде бұл өмір,

Толық

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер