Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Мақалалар (138) Өлеңдер (393)

Қашан да

Қашан да
бір жақсы орын тиіп төрден,
қарадым кісі бойы биіктерден,
туғалы дойырдан да,

Толық

Ит жоқ жерде

Ит жоқ жерде —
шошқа да үріп қораға,
би жоқ жерде
құл жүреді жораға, —

Толық

Барарың, бармасыңды қалта біліп

Барарың, бармасыңды қалта біліп,
жатқаны той да тарқап,
тарқап үміт,
қастандық —

Толық

Итке де қалай ғана: "Үрме!" — дейсің

Итке де қалай ғана: "Үрме!" — дейсің,
жабасың кімнің аузын, бүрмелейсің,
көмейін тығындар ең,
"мығымдар" ең,

Толық

Көтеріліп ұша да алмай көкке бір

Көтеріліп ұша да алмай көкке бір,
ертең деумен,
өртенбеумен өтті өмір,
айналамның бәрі ығысқан айбын да,

Толық

Ірі де емес еді елден денем

Ірі де емес еді елден денем,
жерім де жоқ кергіген, кердеңдеген,
қалайша қыр көрсетіп шыға келді
келімсек көкесіне сенген немең?!

Толық

Бір басымның мұңы емес торығарым

Бір басымның мұңы емес торығарым,
елдің қамы еді ғой қорымағым,
жамау болсам деуші едім жыртығына
жөні мәлім жұртымның, соры қалың.

Толық

Назгүл

Ауыл жаққа бара қалсам бәз-бірде,
әзіл айтқым кеп тұрады Назгүлге:
"Мен де саған басы байлы бол" демен,
қасыма еріп жүрсеңші, деп, аз күнге!"

Толық

Туған жер

Айдын көлім — айбынды елім—ұраным,
асқақ әнім, тас қамалым — тұрағым.
Сенсің менің сарқылмайтын сағыныш,
тартылмайтын таза тұнық бұлағым.

Толық

Алакөлге шақырғанда

Байтақ жатқан Алакөлдің аралайын қай ауылын,
бәрі менің бауырларым, бәрі менің аяулым.
"Немен келдің?" —
деп те менен жөн сұрасып жатады ел,

Толық

Аңырақай

Жалпақ далаң
жаншылып жат табанға,
қара бұлттай қалмақ-ит қаптағанда,
ардағыңды, арыңды,намысыңды

Толық

Адам адам болғалы...

Адам адам болғалы келе жатыр алысып,
жүгірген аң, ұшқан құс — барлығымен жарысып,
ажырасып,
табысып,

Толық

Үміт

Үміт,
үміт, —
үзілмейтін сорлы үміт,
жалғадым ба

Толық

Ардагер сөзі

"Еркелеп" тағдыр маған, ерғашты ғып,
желкелеп, жетпіс бес жыл жер бастырып,
кеудемнен
кертіп алып,

Толық

Мына заман — қай заман

Қорықпайтын қылыштан,
жасқанбайтын найзадан,
арқа-басы құрысқан
мына заман — қай заман?!

Толық

Өмір мен өлім

...Жұлдыздай ақты қырда,
жүзді көлде,
бермеді тірлігінде тізгін ерге,
сал да өзі,

Толық

Бұл неткен ел, неткен ел?

Бұл неткен ел, неткен ел?
Қасың да жоқ кектенер,
Досыңда жоқ өкпелер,
Бар ашуың

Толық

Жерді сат!

— Қарсымыз! — деп қаһармен айта алмасақ ел құсап,
өнбес дауды қуып та керегі не енді ұсақ,
керіп өңеш, кеңірдек жырта бермей, ағайын,
"қатын-бала қамы" деп,

Толық

Мезгілінде бере алмаған Ерге дем

Мезгілінде бере алмаған Ерге дем.
пейілі кең,
зейіні кем елден ем,
қайығым да қала берер қайырлап,

Толық

Мына заман қай заман — түлкі заман

Мына заман қай заман — түлкі заман,
түлкіңіздің, тәңірі-ау, сұрқы жаман,
қысылмайды түктен де, кеміріп жеп,
өліктің де біткен бе ұртына жан?!

Толық