Жала
Бір нәрсені бүлдіре сап дәйім біз,
Біреулерді кінәлауға дайынбыз.
Көбіне айта саламыз:
«Әйтпегенде, бұл ой маған келер ме?»
Қызырды біз айыптауға дайынбыз:
Кімнің төмен дәрежесі, кім кедей,
Өте алмайды оны сөкпей, тілдемей,
Түптеп келсек, кінәліміз дәйім біз.
Тақап Қасқыр Қойшы үйіне – қақпаға,
Сығалады сақтана.
Таңдап алып қойдың нағыз алыбын,
Біраз Қойшы жатыр екен бөлектеп,
Дауысында Көкектің бір мұң жатты.
«Неге сонша мұңлысың? –
Деп Көгершін жылы ғана үн қатты. –
Әлде ұмытқан бұл жақты
Қолда барын жоғалтар тойымы жоқ сараңдар;
Уақыт аз іздестіріп алаңдар,
Сенем оған – көп қой олар қатарда,
Әуре болып жатам ба,
Өзін-өзі сүйер болса кім қатты,
Өзгелерге күлкі болар тым қатты:
Ол көбіне мақтанады зорлыға,
Ұялудың орнына.
Жылан балық аулап жүріп бала бір,
Зәресі ұшты ұстап алып Жыланды,
Боп-боз болып түрі де тез қуарды.
Жылан сонда оған жайлап қарады:
Толқынменен құм жағаға шығып қап,
Қалжыраған Теңізші кетті ұзақ ұйқыға.
Ояна сап, Теңізге тиісті ол құйтыға:
«Сенсің, – деді, – бүлік нақ!
Мұжық жазда егінге
Бір Есекті жалдады.
Жолатпау ғой құс біткенді тегінде,
Ұқты Есек істер ісін алдағы:
Ел біледі сұм Қасқырдың аранын:
Сүйек пе, ет пе жегені,
Талғамайды тамағын.
Бірақ-тағы бәле қайдан демегін,
Екі Шыбын қамданды ұшуға алыс елдерге,
Бірге ұш деп Араны да шақырды.
Тоты олрға сол жерде
Сырттай мақтап жырақты, бастарын да қатырды.
Малшы тұрды мекен етіп жағаны,
Өзіне сай шағын еді лашығы.
Аздаған мал – бар байлығы, асылы,
Соны жайлап бағады.
Шаруаға жақын келіп Жылан бір,
Былай деді: «Көршім, тату тұрайық!
Енді менен сескенуің шын айып;
Көрмеймісің, еш түрім жоқ күмәнді,
Кірді аш Түлкі жүзімдіктің ішіне,
Тұрды жеміс алауланып, мөлдіреп.
Қу сұмпайы көзін сүзе төнді кеп,
Қандай тәтті, жақұттай-ау түсі де!
Әйтеуір бір отарда
Қасқыр жөнсіз салмасын деп ойранды,
Қорадағы қорғасын деп Қойларды,
Иттің санын арттырды тез қатарда.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі