Жұмекен Нәжімеденов өлеңдері - Өлеңдер - Bilim

Ілмек бойынша іздеу

Өлеңдер (484)

Теңіз

Жұмекен Нәжімеденов

Теңіз, міне. Теңіз менің не теңім,
Теңім менің – табынумен өтемін!
Толқын тулап жағаны асты, жарды асты,
Мөлт-мөлт етіп көбік-көздер арбасты.

Толық

Қандай міндет артар едің, жаңа күн...

Жұмекен Нәжімеденов

Қандай міндет артар едің, жаңа күн,
Көктемеде бүр жарсам мен ашылып.
Бір ғажайып бәйтерек боп талабым,
Бұтағыңа ұя салар жас үміт.

Толық

Қарайды қара көз ғана...

Жұмекен Нәжімеденов

Қарайды қара көз ғана
Айнасына да наздана.
Әлдене тұсқа, әлдене
Жетпейтін сынды азғана.

Толық

Туған жер

Жұмекен Нәжімеденов

Сенде өткен әрбір күнім сайран маған,
Сайран керек асауға байланбаған.
Суырсаң қынабыңнан қылышыңмын,
Балтаңмын тот баспаған, қайралмаған.

Толық

Шомылып мөлдір өзенге...

Жұмекен Нәжімеденов

Шомылып мөлдір өзенге,
Сергіп те қап ем оянып,
Жауапты бір кезеңге,
Келіп те қаппын таянып.

Толық

Шығыс жақтан келсе-дағы таң күліп...

Жұмекен Нәжімеденов

Шығыс жақтан келсе-дағы таң күліп,
Шығыс жақта сұрапыл бір шайқас бар:
Ұрды шапақ қара бұлтты қан қылып,
Қызыл гауһар сықылданды жай тастар.

Толық

Шіркін сөз-ай, құдіретті ең сен неткен...

Жұмекен Нәжімеденов

Шіркін сөз-ай, құдіретті ең сен неткен!
Мықтысың сен болаттан,
Осалсың сен шөлмектен.
Сөздің қасиетін сол

Толық

Ұшқыр болсаң, қара бұлт..

Жұмекен Нәжімеденов

Ұшқыр болсаң, қара бұлт,
Шың қабағын баспас ең!
Көк төсінде жаралып
Қалай қондың тасқа сен?

Толық

Сыңсиды орман сағада...

Жұмекен Нәжімеденов

Сыңсиды орман сағада,
Сағада құстар мекені.
Шүйіліп көлге шағала
Көтеріліп кетеді –

Толық

Мінезім жеңілдеу ғой кейде менің...

Жұмекен Нәжімеденов

Мінезім жеңілдеу ғой кейде менің.
Күлгенім, күрсінгенім, сөйлегенім –
Бәрі де көрінген-ді саған жұмбақ,
Екеуміз таныс болған сонау жылда-ақ.

Толық

Жанарың, қалқа, жасырды...

Жұмекен Нәжімеденов

Жанарың, қалқа, жасырды
Оянған ойды тезінен.
Үзіліп түскен жасыңды
Үмітім деп сезінем.

Толық

Ұғыстық... тентек жүрек көнді саған...

Жұмекен Нәжімеденов

Ұғыстық... тентек жүрек көнді саған,
Көндім мен, болмасам да көнбіс адам,
Жарасып қалды екі жан, екі көңіл
Бірі – көк, бірі мынау көлге ұсаған.

Толық

Ленин

Жұмекен Нәжімеденов

Шаттан, шаттан, Россия!
Түн қатып
Келді міне шын бостандық, шын бақыт.
Тынды дауыл, трибунада тұрды Ильич

Толық

Жеті апта

Жұмекен Нәжімеденов

Жеті апта, жеті апта мезгілге көп емес,
Аз ба екен жеті апта жағалас, «төбелес» –
Бір майдан тірліктің іргесі солқылдар,
Өмірді өңмендеп тепкенде толқындар.

Толық