Арнау
Күйіп бір кез жыр отына
Сырымды ашқам басыбайлы:
Жарлы едім мен - біле тұра
Жатсынбадың жақыбайды.
Түкпірінде сұр тұман,
Далада, боран, дауылда,
Моласы тұр Оссиан
Шотландиям тауында.
Сыз берді таң - ну орманды бөктерде
Есіледі түнгі тұман көк перде;
Тау етегі мүлгіп үнсіз бусайды;
Су сылдырап, жылқы үйірі жусайды.
Қараймын мен терезеге:
Кешкі шапақ сөніп жатыр,
Шатыр менен кенереге
Соңғы нұрын төгіп жатыр.
Көргем кейде түнде жұлдыз жарқырап,
Шағылғанын суы мөлдір шығанға.
Дір-дір етіп, күміс толқын шашырап,
Жалт береді сол жұлдыздан қиянға.
О баста жаным қалаған
Оңаша ойға батқанды;
Барымды ішке қамағам –
Жат көргем шерлі балаға
Шіркін-ай, сәби бақытты-ау,
Бесікте еркін керілер,
Есейген ертең уақытта
Дүниең тар боп көрінер.
Жамандық - оның тілері,
Бірге ұшып бұлтпен мұңданған.
Қатерлі дауыл сүйері
Ақ көбік толқын, шулы орман.
Жағасында Азаудың
Көгілдір дала көсілген,
Батыста батып алау күн,
Артынша құйын өсірген.
Көрдім мен бүгін сендерді,
Жоталар, қалың ағаштар.
Сидиған бұта, жалаңаш тал,
Көркейткен осы өңірді,
Қиялымда жасап әлем басқа бір
Өзгеше бір тіршіліктің болмысын;
Дәнекерлеп, бірақ, күйттеп баста бір,
Оған есім бермегенім болды шын;
Ажарсыз һәм орта бойлы,
Көз ғана ойнар нұр балқытып.
Бала күнге тартады ойды
Маңдайында тұрған тыртық.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі