Айхай, менің кең далам
Айхай, менің кең далам,
Жазылып қалды-ау құшағым.
Көңілді осынау толмаған,
Көміп бір кетті-ау күш, ағын.
Айхай, менің кең далам,
Жазылып қалды-ау құшағым.
Көңілді осынау толмаған,
Көміп бір кетті-ау күш, ағын.
Теңіз де көк, сезім де көк, көк те көк,
Ақ бас толқын әлденеге өкпелеп.
Жартас бетін шапалақтап ұрады,
Көкірегін ашулы бір кек бөлеп.
Ауыл жақты көп сұрап,
Алдым білем тынышын.
– Бұрынғыдан жақсырақ,
деп кең алып тынысын.
Ежелден бір жігіттің сөзі қанық,
Жазады-ау ақ қағазды өрнектеп-ақ.
Шалғайда шала-жансар өзі қалып,
Жүрегін жібереді конвертке орап.
Күндер, күндер, күлкің бар ғой бір әсем,
Естіртпедің сол күлкіңді, сірә, сен.
Тіршіліктің тынысына ұқсаған,
Кеудем толған қуаныштың ұясы ем.
Жатырмын үнсіз, кең бөлме,
Ерекше бойға күш тарап.
Тағдырға адам көнген бе,
Өмірге бәрі құштар-ақ!
Столға келдім жай басып,
Жарама епті қол тиді.
Қуаныш, күдік алмасып,
Толқиды, жүрек толқиды.
Вальс әні, кетті бірден тартылып,
Кеңейгендей күй сазымен тар клуб.
Шыр айналып дөңгелеп жүр құрбылар,
Жүздерінде нұр арайлы таң күліп.
Өзім адам, адамсыз күн жоқ маған,
Өмірімнің жүрегі онсыз соқпаған.
Сырты көктем, ішіне қыс орнатып,
Адам атын жамылғаннан сақтанам.
Үрлей ескен жел ме мынау, самал ма,
Толқын өрген жасыл шалғын даламда.
Күніне мен жүз сүйемін ауылымды,
Көңілімнің құндағына алам да.
Ауаны жұтам мен еркін,
Жасқанбай, еркін жер басам.
Жарығын тегін төгер күн,
Төбемнен менің әрқашан.
Жастықтың бар қызуын құйып қанға,
Уақыттардың жүгін сап иықтарға.
Тулаған өр толқындай екпініңмен
Бүгіндер сен шықпаған биік бар ма.
Жанардан ағып бірге қайғы, үміттер,
Пәрменді екпініне айрылып жер.
Даламның белес-белес пернелерін,
Барады басып-шауып сәйгүліктер.
I don’t remember, your name,
The song has a beautiful tone.
Pulls me out on hole,
Hurricane, wavy one deep sadness.
Атынды есіме де сақтамаппын,
Сазды әуеннен естіледі бір ғажап үн.
Алыстарға әкетеді мені сүйреп,
Дауылдатып, толқындай бір терең мұң.
Белес-белес осынау, тауға айналған жал-құмдар,
Тасып келіп бір кезде, қатып қалған толқындар.
Еркелесең баладай арқа сүйер орнықты,
Даласына өзінің тартып туған халқым бар.
Келдім де өмір саған ерікпенен,
Бетіңе маңдайымды беріп келем.
Жүйріктеу бойдағы бір желікпенен,
Мен сені құйыныма көміп келем.
Жұрт сыйлар жоқ мансабым, жоқ беделім,
Талайды өкпелеттім, өкпеледім.
Ешкімге бақыт болып келмесем де,
Ешкімді сорлы етпесем деп келемін.
Жолаушыдай жас дәурен желіп өткен,
Алдағысын үмітке сенім еткен.
Кездейсоқ келген басқа қуаныштан,
Қайғым артық кеудемді еңіреткен...
Бақ қонып, кеңге арқасын тастағандар,
Тірлікте тасбақадай тас-табандар.
Адам ба, қолдарынан келе тұрып,
Басынан жақсылығы аспағандар...
Бұлбұл, сенің әнің маған белгілі,
Әнің сенің жасыл бақша, жер гүлі.
Саған таңсық емес сонша, сеземін,
Қырандардың аспандағы ерлігі.
Күндерменен ақ сағым сырғанармын,
Сырғанармын, сол күнмен бір жанармын.
Елеңдетіп жанымды түнгі көктен,
Даусы келер құлаққа тырналардың.
Сұлу емеспін деп,
Бекерге шын тәңірге өкпелеппін.
Сұлулармен жүріппін теңескім кеп,
Алалығын сезсем де бетпе-беттің.
Бір бастағы бір өмір көрінеді аз маған,
Үлгермейтін секілді шалқып отым маздаған.
Үлгермейтін секілді бір бақытым оралып,
Кетем бе алып өзіммен жырларымды жазбаған...
Кісіге үндемеймін ұнамаған,
Сыртымнан не демейді шыдамаған.
Ал бірақ кейбір ағат мінезімді,
Оңаша, талқыға сап, сынап алам.
Білмейді менің ешкім жоқ-барымды,
Білмейді қиын-қыстау шақтарымды.
Қағазға жүрегімнен құямын мен,
Жырымды, жарығымды, оттарымды.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі