Көңілдің орындалмай көп тілегі
Көңілдің орындалмай көп тілегі,
Кеудемді құлын жүрек тепкіледі.
Бейғам ем, бетпе-бет кеп ойда жоқта,
Көзіңнің найзағайы соқты мені!..
Көңілдің орындалмай көп тілегі,
Кеудемді құлын жүрек тепкіледі.
Бейғам ем, бетпе-бет кеп ойда жоқта,
Көзіңнің найзағайы соқты мені!..
Желпіп бір жазық белдің ақ сағымын,
Бұлақ боп сылдыр қағып ақса жырым.
Елеусіз қалдырмастан есіңе алшы,
Өзіңсіз ұйқым шала, жоқ сабырым.
Өзіңді өмір бойы жыр еткім кеп,
Шертер ем ынтызарын жүректің көп.
Кеудеңнен аспан болсаң жауған нұрмен
Жатар ем қара жердей түлеп, гүлдеп.
Тым ертерек ағарса шашың, жарым,
Мен оған кінәлімін, айыптымын.
Кеудеңдегі қызғаныш, ашуларың,
Сыртқа шықса сырларын жайып бүгін.
Жібек жел ем, айналдырдың дауылға,
Ұшқын едім, шарпыдың сен жалынға.
Енді қайттім, маза берер еес түк,
Бір от бұлақ ағып жатқан жанымда.
Атыңа арнап сенің жыр жазамын,
Ұмытып тіршіліктің мүлде заңын.
Сарғайып самал желге мұңын шаққан,
Ұқсайды құрғақтағы гүлге жаным...
Арып-ашып келсең, жаным түн қатып,
Есік ашсын ойда жоқта бір бақыт.
Шырақ жанған терезені шерткейсің,
Шырағы бар жүрегіңді тыңдатып...
Он төртім бе, он бесім бе, беймәлім,
Сүю жайлы алғашқы рет ойладым.
Өте шықса құрбы бала ысқырып,
Жүгіруші ек қарсы алдына айнаның.
Жас кезімде мен де ғашық болғанмын,
Сүйген жанға жырымды іштей арнадым.
Биіктерге көңілім кетіп көз жетпес,
Арман болып атты қанша таңдарым.
Көзді жұмсам…
Келеді ылғи өз бейнең.
Күрсінемін сағынышқа төзбей мен.
Күшім жетсе серпілер ем, сергір ем,
Менің де жайлап жаққан бір отым бар,
Қонақ боп қайтам десең, жүр, ақындар.
Еске алып бір досымды жыласам мен,
Жабылып жырмен бәрің жұбатыңдар!
Бақытты жырлап мен ылғи,
Елтіген талай шағым бар.
Құбылып ауа, көңіл күй,
Құбылып қашқан сағымдар.
Сарғайып жатты көк белдер,
Сарғайып келді көктемдер.
Сарғайып хаттар жазады,
Ауылдан сонда кеткендер.
Соғыс жайлы жазар шын,
Соғысқа сол барғандар.
Атқан таңнан сөз алсын,
Оралмаған армандар.
Ән – өмір, сенсіз, тегі бүр ашпас ем,
Есіме «Гәкку» түсер Күләш десем.
Күләшсіз аққу әні жайып қанат,
Көгілдір көкжиекке ұласпас ең…
Жайдары Жетісудың атса таңы,
Жер жарып Жетісудың жатса атағы.
Ол сенің шапағатың деп білемін,
Жез таңдай жырдың жүйрік ақсақалы!
Жамбыл десем елестеп тау қыраны,
Дауысымен жартастар жаңғырады.
Жамбыл тойы секілді өлең тойы,
Ал, жігітім, қолыңа домбыраны.
Тірлікте пенде бар ма мұңсыз өткен,
Мұңсыздық, бір басыңды құнсыз еткен.
Сағаттай соғып тұрып тоқтап қалған,
Жырсыз өткен күндерім, үнсіз өткен!..
Ақын деген ақының жалған ақын,
Атын айтпа, даңқымен жер жаратын.
Көп шығарып не керек, от шығарған, –
Бір өлеңі болмаса таңданатын.
Сәлем бердім, туған жер, әр күні арман,
Сәлем бердім, баба жұрт, жақсы ағайын.
Табиғаттан дәуірім тартып алған,
Жетісудың теңізі – Қапшағайым!
Cәл сүрінсем, сүйей өзі тұрғызып,
Өмір деген өтер бастан бір қызық.
Сол өмірге жалау болған жүрегім,
Тірлігімнің моторындай тұр қызып.
Қанатын жайып қиялап ұшқан жас қиял,
О дағы бір аңсаған тоят аш қыран.
Қанталап көзі, тінтеді жерді биіктен,
Тінтеді жерді, тұманды бауыр астынан.
Еркелеп келші маған, еркін өлең,
Шабыттың жандыра алсаң өртіменен.
Көңілдің көк жиегін түріп тастап,
Аспандай жауып-жауып серпілер ем.
Жыр дегеннің жыр емес қой барлығы,
Бұлбұл даусы, емес құстың таңғы үні.
Раушандай болмас тегі гүл біткен,
Сұлулардың ұқсамайды тағдыры.
Таралған бұғы мүйіз тау шынарым,
Тұр ма екен жапырағы тауысып әнін.
Көңілсіз кездерінде көгіңнен мен,
Өлеңмен таңғы шықтай тамшылармын.
Қалжырап сағыныштан, үміттен де,
Көңілім құлазыса суып демде.
Сол кезде күн көзінен от аламын,
Шалқайып жатқан жасыл шығып белге.
Өлмегендер –
Тірі кетіп, үйіне келмегендер.
Отан үшін өмірін көктей қиып,
Сүйем жерін жауына бермегендер,
Соғады жүрек!
Сенде де, жаным, менде де
Дүрсілдеп мынау кеудеде.
Күнімді бір сәт қарата көрме деймін мен,
Соғады жүрек сезіммен толқып, бұлқынып,
Кеудемнен шығып, шығандай бөлек ұшардай.
Аққудай әсем айдынды сүйіп, сілкініп,
Арманым болған ақ бұлтты барып құшардай.
Алаңсыз күліп жүргенде,
Алқымдар өмір ой салып.
Көсілер сонда бір демде,
Кісінеп келген тай шабыт.
Ағыны жаға жанып атқылаған,
Айтады арман жайлы ақ бұлақ ән.
Секіріп тастан-тасқа толқындары,
Күледі жас баладай пәк күнәдан.
Таулардан ақбоз құлап таң,
Толғатқан шақта күміс күн.
Сай жаққа өрген бұлақтан,
Етпеттеп жатып су іштім.
Жаңбырын, ақ шуағын құйып кеуде,
Жыр бағын сыйға тартсам сүйікті елге.
Сол бақтан үнім тарап кеңістікке,
Дауысым жетсе менің биіктерге!
Ғашықпын десем... қайтесің, кет дейсің бе,
Салқын қарап, сезімді теппейсің бе?
Арманымды бүркемей айтсам саған,
Өзгелерге күлкі азық етпейсің бе...
Бір күлкім бұл, ернімнен төгілмеген,
Бір жарқыл бұл, көзімнен көрінбеген.
Бір гүлін көңілімнің келдім сақтап,
Жолықпай жүрген жанға өмірде мен.
Ойламап ем болам деп саған ғашық,
Бір сөзіңмен кетпесең санамды ашып.
Көңіл құрғыр ұры екен, байқаусызда,
Мөлдіретіп тұндырар жанарға шық.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі