Қандай сұлу дүние!
Көзімді ашсам жайнаған күнді көрем,
Нұрды көрем бұлттарды тілгілеген.
Тауды көрем, көремін көк орманды,
Гүлді көрем жібектей үлбіреген.
Көзімді ашсам жайнаған күнді көрем,
Нұрды көрем бұлттарды тілгілеген.
Тауды көрем, көремін көк орманды,
Гүлді көрем жібектей үлбіреген.
Аққу-қаз әуелейді қалықтаған,
Қайтейін, қанатым жоқ, қалып барам.
Жүрегім құс боп ұшып кетті-ау бірге,
Жылатып жалғыз қалай алып қалам,
Сені іздеймін, ей, қалқа, сені іздеймін,
Аңсағанда ақ таңға көз ілмеймін.
Сен жоқ жерде айырылған сыңарынан,
Сынық қанат аққудың өзіндеймін.
Аяулы атыңды ардақтап өтемін,
Алысқа аттансам,
Құстай ұшып, қайта жетемін!
Жолыңа жаным құрбан қайда жүрсем де,
Қағасың қанатыңды, қалықтайсың,
Қонасың гүлден-гүлге, жалықпайсың, ақ көбелек.
Жанары жарқылдаған жарқын жаздың,
Жалт етіп алдайтынын неге ұқпайсың, ақ көбелек?!
Балапан құсым – бөбегім,
Көзіңнен бақыт көремін.
Жанымның сөнбес нұрына,
Бөбегім, сені бөледім.
Жайнаған гүлі өмірдің
Солмасын, солмасын!
Қарлығаш құсы көңілдің
Самғасын, самғасын!
Бұлтарып бұлаңдаса түлкі заман,
Сүрінбей өтем деме бір күн одан, достар-ай!
Сендерсің базарым да, байлығым да,
Несіпбек Айтұлы
Тай-құлындай ойнаған,
Ой, ойнаған!
Тамашаға тоймаған,
Таң атқанша тойлаған,
Үнсіз ғана күлімдейсің,
Жүрегімді тілімдейсің.
Тұнық судың бетіндегі
Ай нұрындай дірілдейсің!
Сарыарқа, самалды өлке, сағымды өлке,
Арманға бөлеп едің жанымды ерте.
Сағынып келдім сені, құшағыңды аш,
Қабыл ал қарлығаштай әнімді ерке.
Арманым – аққуым,
Алысқа талпынып,
Ұшып ең шарқ ұрып,
Ашулы бұлттардың үстінде.
Шөл қандырдым бұлақтың тұнығынан,
Ән төгілер арудың бұрымынан.
Тал бойыңнан танадай мін таппадым,
Жаралғандай асылдың сынығынан.
Құлынымау, анашың қалды қайран,
Естідім деп осынау әнді қайдан, әнді қайдан.
Шырқалғанда «Жас қазақ» сені ойлаймын,
Көз алдыма елестеп қанды майдан, қанды майдан.
Аңсап келіп кім өзіңе бауыр баспаған,
Сендей қала бұл әлемнен табылмас маған.
Құшағыңда арманымен табысқан жастар,
Сенде тұңғыш махаббаттың әнін бастаған.
Дариға-ай, қайран көңіл жоқты іздейді,
Сағымды қуғанменен жеткізбейді.
Жастықтың өзенінен бір өткен соң,
Қайтадан кері қарай өткізбейді.
Шұғажан, қош, аман бол оралғанша,
Қапыда кетіп барап, амал қанша?
Алысар арпалысып сүйген жүрек,
Түнекке мәңгі-бақи қамалғанша.
Жабырқаған жалғыз қайың,
Мұң шағады көрген сайын.
Сағыныштан сарсаң болған,
Кім ұғады оның жайын?
Қалың елім – қазағым менің,
Қаным да сенсің, жаным да сенсің менің.
Маңдайыма тағдыр сыйлаған,
Ғажабым сенсің, азабым сенсің менің!
Жабықсам көтеріп көңілімді,
Жайнайсың күліп күндей.
Кей кезде өзіңнің қадіріңді
Біле алмай жүріппін ғой.
Ата-анаға кұрмет қыл,
Аманат жүгі түскенше.
Қарыздан ешкім құтылмас,
Қабірге жаны кіргенше.
Қызғанатын жәрдемсіз,
Туыс пенен дос жаман.
Ақталатын толымсыз,
Ұры менен бай жаман.
Балалар сияқты таза болар,
Қария сияқты дана болар,
Темірдей олар берік болар,
Әйнек тәрізді нәзік болар.
Ізетті өскен ұл бала,
Ар мен намыстың жөнін білер.
Ибалы өскен қыз бала,
Əдеп пен ұяттың жөнін білер.
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
- Антон Чехов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі