Өлең, жыр, ақындар

Сөйлеттірдің

Тамсанып қайың қыздың сырғасына,
Көз салып тауларымның сұлбасына.
Кеткенмін табиғатпен біте қайнап,
Жетеді жұмбақтығым бір басыма.

Толық

Саған деген

Жанарыңнан жарқ етті тосын ұшқын,
Құдіретіне таң қалам осы күштің.
Саған деген қаймақты ойларымды,
Тәңертеңгі шайыма қосып іштім.

Толық

Ұмытпаған

Таңғы тілек жалғасып кеш күбірге,
Назар салмай дүрмектің ешбіріне.
Бірер ауыз тіл қатып қалатындай,
Қарай берем қимылсыз кескініңе

Толық

Мезгіл емес

Тұрғызды таң.
Тәтті ұйқымды тартып ап,
(Көкейімде өзің жайлы сан сұрақ)
Жапырақтар тереземе төнеді,

Толық

Қымыз көңіл

Шақтарыма қош айтысып мұңайған,
Кешіп жүріп зорға шыққам мың ойдан.
Сағыныштың сары шекпенін лақтырғам,
Салар дейсің жүрекке деп кім ойран.

Толық

Өткенді ғана

Жол жатыр алда көлікпен біздер,
Келеміз бағыт белгісіз.
Ойлаумен өтті қаншама түндер,
Қайда апарасыз енді сіз?

Толық

Арман қыз

Жаңа атқан таңдай едің,
Жүз болса маңдай едің.
Қасыңда қысылушы ем,
Сөз таппай қалмай ебім.

Толық

Мазасыз түн

Қиналдың ба көзден жас ыршығандай,
Құшағында бақыттың тұншыға алмай.
Тым өзімшіл жүрегім мына менің,
Құндағынан қойды ғой бір шығармай.

Толық

Кезді аңсаймын ғажайып бір күйге енген

Кезді аңсаймын ғажайып бір күйге енген,
Сенсіз ғұмыр кешуге де үйренгем.
Табанымда жатқан кірпіш баспалдақ,
Сағыныштың тамшысына иленген.

Толық

Бес әріп

Бекер ғана қол ұстасқан екенмін,
Сағыныштың тереңіне матырдың.
Үнсіз қалдым, сөйлеу менің не теңім,
Мұндай кезде өзі артық ақылдың.

Толық

Қырат мені шаршатты

Біз сыртынан жанап өткен таныс бақ,
(Себебі онда тек ғашықтар табыспақ).
Күте ме екен?
Қырат мені шаршатты,

Толық

Жанып бітті сезімдер

Жанып бітті сезімдер шоққа айналды,
Саған деген сағыныш жоққа айналды.
Аялайтын жаныңды шырын сөзім,
Айтқан сайын жаралар оққа айналды.

Толық

Кір түсірсең көңілге

Бақшасынан бақыттың,
Ұшып келген кептердей,
Уысынан уақыттың,
Шығып келген көктемдей.

Толық

Тұман

Мен тауларға, таулар маған құмартып,
Таудың үстін бұлттар қаптап, мұнартып.
Тартатынбыз тараған соң мектептен,
Жирен атқа ұсақ-түйек жүк артып.

Толық

Біздің тау

Өлең жырдан ажырамас бір елі,
Біздің мекен батырлар мен жыр елі.
Алтай таудың төбесінде жатқан қар,
Басқа қарға миығынан күледі.

Толық

Кетті бірге

Жолға аттандың тайпалтып сал күреңмен,
Лажсыз мендей орнында қалды бөлмең.
Қайта айланып білсем де келмесіңді,
Жақынырақ жаныма болды бөлмең.

Толық

Оралман жыры

Оралман деп атайды бүгін мені,
Жатсынған жоқ Алатау гүлім деді.
Жатсынған жоқ Алматы, алма ағашы,
Маған тартқан қызым-ау түрің деді.

Толық

Отан

Қапалақтап қар да жаусын,
Жаңбыр да ұзақ сіркіресін.
Толастамай дауыл соқсын,
Күн де ұзақ күркіресін..

Толық

Жол шетінде күте көрме

Жол шетінде күте көрме,
Жолдың шеті ызғырық.
Қандай азап жолға қарау,
Көзің талып үздігіп.

Толық

Далаңды көріп

Кеткісі келген жібердім мұңды,
Жоғалар бәлкім табылар.
Дос демей сені айтамын кімді,
Суретіңнің де жаны бар.

Толық

Жұпар ауа

Сұрай сұрай талықсыдым тағдырдан,
Бір жақсылық күтіп мына жаңбырдан.
Алма ағашы қатар-қатар тізілген,
Аппақ гүлін төсеп жатыр алдымнан.

Толық

Толқын тістеп тауысқан

Сағындым деп сен мені сендіргенде,
Ақылыңды сезімге жеңдіргенде.
Тиер-тимес аяғым жерде қалқып,
Жүргендеймін шомылып мөлдір көлге.

Толық

Өлең тау

Көп жоғалтқан жақсысын халықпыз деп,
Келместердің соңынан салыпты із деп.
Қайрат ақын бір күні кемсеңдеді,
Құрағаңнан айырылып қалыппыз деп.

Толық

Сен мен үшін өлген күн

Болды ақыры сен мен үшін өлген күн,
Тағдыр дейтін төрешіге көнген күн.
Өзі отырған үй орнына жерленген,
Жамбыл сынды жүрегіме жерлендің.

Толық

Соншалықты жақын едің, соншалықты алыс ең

Соншалықты жақын едің, соншалықты алыс ең,
Жүрегімнің қағысы едің, басқа арнаның ағысы ең.
Жан сырыңды біле тұра алып қашпа сөзге ердім,
Алып қашпа сөзге ердім де танымастай өзгердім.

Толық

Білдім ақыр меннен бетер сағынады екенсің

Білдім ақыр меннен бетер сағынады екенсің,
Бітпейтұғын өкініштің қыр соңынан кетерсің.
Жүрегіңді сонау жылдар кетіп едім жыраққа ап,
Мені ойламай үйіңнен де шыға алмассың бір аттап.

Толық

Қыз күбірі

Бір сұлуды құшқың келіп достарыңмен ішкенде,
Талғамыңнан айырылып шарап буға түскенде.
Біреуінің саусағынан, біреуінің белінен…
Келгендей-ақ сөз бастарсың ғашықтардың елінен.

Толық

Есіңнен мүлде шығар

Тағы да қарбаласпын деші маған,
Қарбалас тірлік болса несі жаман?
Мен сені жадымнан еш шығарғам жоқ,
Қарбалас кезімде де есіме алам.

Толық

Іздеме мені

Апта мен айлар ауыспақ түгіл,
Жылдардың көші қыр асты.
Мұңдарды мұжып тауыспақ түгіл,
Жас келер көзге тым ащы.

Толық

Сен барсың

Сезсем де мына өмірдің жалғандығын,
Келемін аялаумен арман гүлін.
Құлпырып кеттің десе құрбыларым,
Ол менің сеннен хабар алған күнім.

Толық

Лағыл мұң

Үн–түнсіз кеттің бейтаныс жандай,
Мұңайсам және шат күлсем.
Ойлағанымды сезіп қойғандай,
Несіне хабарластың сен.

Толық

Өтеміз бе

Жүрегімнің қамалына қамалып,
Кеткен жан ең тұла бойға таралып.
Не марқадам табарыңды білмедім,
Менің жұмбақ әлемімнен жоғалып.

Толық

Сенім серті

Қымбат жүзік алқа моншақ сыйлама,
Бақтарды да қыдыртам деп қинама.
Қошаметпен қарсы алам деп өзгеше,
Маңайыңа достарды да жинама.

Толық

Сол күні

Туу, өлу десек дағы заңдылық,
Тағы да бір кілт үзіліп қалды үміт.
Аямайтын болып алды сұм ажал,
Қара өлеңді қариясыз қалдырып.

Толық

Ішкі жалын

Мұңын, сырын, жан сезімін ақтарған,
Ақындарда арман бар ма жақ талған.
Өкпем менен бауырымды аяймын,
Ішімдегі жанған оққа қақталған.

Толық

Мұңаймауға тырыс дейсің

Мұңаймауға тырыс дейсің,
Көзімде жас күліп қайтем?
Саған барар жолдар жабық,
Хал – жайыңды біліп қайтем?

Толық

Сен ойлайсың

Маған сенің белгісіздеу кешірмең,
Бола тұра ұмытпадым несін мен?
Кетер едім баяғыда-ақ ұмытып,
Сен шығармай жүріп алдың есіңнен…

Толық

Өрік гүліндей үлбіреп үнсіз

Шарпыды бір от жүзіме төніп,
Бір әуен жетті шалғайдан.
Ауыстырыпты көктем-қыз келіп,
Жапырағымды сарғайған.

Толық

Көктем

Көбелектер тіріліпті, ұшып жүр,
Кеткен көктем төркініне түсіп жүр.
Бұлықсимын бүршік жарар жас талдай,
Бақсыны жын, мені шабыт қысып жүр.

Толық

Мен сені сағынамын

Мен сені сағынамын,
Қызметшің болуға жаралғандай,
Тоты келіп қасыңа таранғандай.
Қабағыңа қарап ап елп етемін,

Толық