Саяхат
Құшак жайды бар алап,
Қуанышқа бөлендік.
Туған жерді аралап,
Тамашаға кенелдік.
Балалар — біздің болашақ
Балалар — біздің болашақ,
Сүйсінеміз, сүйеміз.
Бұл болашак тамаша-ақ!
Болашаққа иеміз.
Бала жолбарыс
Кетті ол күн алысқа
Ақ тақырға аунатып.
Түстім талай жарысқа
Қара жолды шаңдатып.
Мысық пен жолбарыс
Жолбарысты «жақыным» деп,
Арыстанды «батырым» деп,
Қасқырды «қайсарым» деп,
Қабыланды «май сарым» деп,
Құмырсқалар, аралар – қиыспас дос, құдалар
Ертеде бір орманда,
Өзі салған қорғанда,
Бір топ ара тұрыпты:
Бәрі еңбеккер жан екен,
Әділ билік
Келіп бидің алдына:
Қасапшы майшы жүгінді.
Қылып жүрген кәсібі
Киімінен-ақ білінді.
Ата мен бала
Баланың атасына айтқан сөзі:
Ғазиз атай, оқыт мені,
Оқымасам, білем нені?
Егер мені оқытпасаң,
Бала, Күн, Құс және Шие
Баланың Күнге берген жауабы:
Терезеден күн түсті,
Деді былай балаға:
«Жүр, ойнайық, іш пысты,
Үлкен әке және немере
Сексен жас түсірмейді қандай күйге
Қартайып үлкен әке жатты үйде.
Қол қалтырап, буынның бәрі босап,
Сүйеніп әзер тұрар жайма шиге.
Жетім бала мен рақымды кемпір
Жетім баланың мұңы:
Ай қараңғы, күн батты,
Жылы орнына ел жатты.
Ата-анам жоқ мен сорлы
Жалқау бала
Жалқау бала жалтақтап,
Сабақтан қашар жан сақтап,
Ешкім оған разы боп,
Көрмес жақсы, жұрт мақтап.
Бөдене мен түлкі
Күміс өзен жағасында,
Гүл бақшаның арасында,
Сылдыр-сылдыр бұлақ ақты,
Бір бөдене сайрап жатты.
Бозторғай әні
Тау мен дала, қырқаны
Күн аймалап тұр тағы.
Көкте қалқып бозторғай,
Құбылтып ән шырқады.
Төркінсіз қыз
Байлыққа арын сатты да
Байыпсыз қызы Еркіннің
Табысты күйеу тапты да,
Танымай кетті төркінін.
Апай жынданды
Əшен апай жынданды да, құрысты:
Əулетіне бұлданды да, ұрысты.
Анайы сөз айтылып тым оқыста,
Ана тілі былғанды «жым – қоқыста».
Әумесердің әлегі
«Нарық өсіп, кетті, балам берекет,
Жұрт қатарлы жаса сен бір əрекет», -
Деді əкесі, - ал баласы құтырып,
Қару жұмсап, болды нағыз «рэкет».
Ақбай мен Бекбай
Ауылдағы Ақбай ойлы данадай:
Сөз бен ісі өнегелі, салмақты, -
Ауладағы Бекбай бəлду – баладай:
Сөзі – қылжақ, ар ұяты қалмапты.
Месқарын мекен
«Ерте тұрып, жаттығамын, шынығам!
Еңбек етем, таза ауада тынығам!»-
Деген сөзі – құрғақ болып қалады:
Мекен өзі «месқарын» боп барады.
От басындағы ауыру
Сəріден Сəтке бас қайғы;
Сəрсенкүл ұрыс бастайды.
Еріне тағып мың күнə,
«Көріне» тығып тастайды.
Аялау мен аямау
Саялады жарын Бек «жүрегім!»деп,
Аялады жасында «тірегім!»деп,-
Күндер өтіп, кəрілік таяғалы,
Күнде зекіп, «кемпірін» аямады.
Әпеннің өсегі
Əпеннің көп Ес туралы өсегі:
«Өлеңінің мəні жоқ!» - деп еседі.
Өсек сөзі өзгелерге көшеді,
Өнер бірақ өршеленіп өседі.
Міншіл Бек
Бек тарыдай мінің болса, «жерлейді», -
Ал өзінің таудай мінін көрмейді.
Сынай қалсаң, «қастекісің сен» дейді,
Ақиқат пен əділ сынға көнбейді.
Пікірлер
-
Жарқынай
Өлең өте жақсы жазылңан -
Ұлдана
Әпкиге и оқушыға керек еді -
Бейбарыс
Жаман айтылған екен тусінбедім -
Кука
Мықты айтылған
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі